Alle afpersers hebben gemeenschappelijke kenmerken, "vaardigheden" die hun gedrag voeden met manipulatie of afpersing. Ze voeden zich met angst, schuld en verplichting, zodat de ander doet wat hij wil. Daardoor zien ze de ander niet als wat hij is en beginnen ze het te zien als slechts een instrument dat ze kunnen manipuleren om te bereiken wat ze verlangen, ongeacht hoe die persoon zich kan voelen; het is alsof we een hamer gebruiken om een spijker te spijkeren, we negeren de gevoelens van de hamer omdat we geloven dat hij die niet heeft. In het gebruik dat ze van anderen maken of proberen te maken, neemt angst vaak een hoofdrol op: van de angst om de ander te verliezen door afgewezen te worden, door op te houden met macht of te veranderen.Maar bijna altijd gaat het om de "angst om te verliezen" (iets of iemand)
. Dit kan een oude oorsprong hebben in de kindertijd, bijvoorbeeld een optelsom van vele trauma's, angsten of problemen uit het verleden. Het kan ook de automatische reactie zijn, de reactie om niet geconfronteerd te worden met een laag zelfbeeld, onzekerheid, gebrek aan zelfvertrouwen, etc. Iedereen kan een afperser zijn, volgens deskundigen, vooral afhankelijk van het type van leren dat ze hebben gehad en hun communicatieve achtergrond.Bepaalde gebeurtenissen kunnen deze modus activeren, zoals een echtscheiding, verlies van werk, ziekte, enz.
Hiermee bedoelen we niet dat alle mensen die scheiden, werkloos of ziek worden, chanteurs of emotionele manipulators worden of worden, maar de waarheid is dat ze de kans vergroten dat een gebeurtenis een trigger kan zijn. We kunnen zeggen dat wanneer iemand begint toe te geven aan een afperser, hij begint te verliezen. De te betalen prijs kan erg duur zijn. Het probleem is dat we ons niet altijd realiseren wat er gebeurt. Mensen die afpersing toepassen, voelen zich onevenwichtig, beschaamd en meestal schuldig. De minachting, manipulatie en passiviteit vergemakkelijken de hinderlaag van het slachtoffer.
Zo kunnen we beginnen te twijfelen aan het vermogen om onze eigen beloften na te komen, we verliezen het vertrouwen in onszelf en onze zelfwaardering neemt af.
Het ergste is dat we onszelf laten overtuigen door emotionele chantage, het verliezen van onze integriteit, onafhankelijkheid, dromen, verlangens, etc. Hoewel emotionele chantage niet als een gewelddadige psycho-fysieke mishandeling wordt beschouwd, laat ze het niet minder oppervlakkig over, integendeel. Wanneer we leven met een persoon met deze kenmerken, beschadigt het de diepste van ons wezen, iets dat moeilijker te herstellen is dan sommige fysieke slagen. Hoe weten we of we emotionele chantage ervaren? Om het gedrag van de ander 'emotionele chantage' te noemen, moet het verschillende componenten bevatten. Door de limieten te analyseren, is het eenvoudiger om te weten of we in een situatie van deze omvang zijn:
1 - De vereiste: chanteurs geven niet altijd duidelijk uit wat ze willen, maar staan de ander toe om te "raden". De vergelijking is echter niet zo eenvoudig, omdat er zo veel belang wordt gehecht aan het onderwerp dat de andere persoon geen keus heeft, behalve om uiteindelijk toe te geven of deze situatie te aanvaarden.
2 - Verzet:
Wanneer iemand anders denkt over de afperser, voelt hij zich niet gelukkig, raakt geïrriteerd, laat een ander geloven dat hij verantwoordelijk is voor zijn of haar verdriet. Hij weigert te denken als je partner, je vriend, je vader, etc. Hij accepteert niets dat anders is dan hoe hij het wil of hoe hij het wil hebben.
3 - De druk: drukt de hele tijd totdat de ander van mening verandert, klaagt, pleit, huilt, schreeuwt, irriteert. Het punt is dat hij de ander 'overtuigt' (niet op de beste manier) dat zijn standpunt de juiste is. Gebruik schuldgevoel en verdriet om je spel voort te zetten.
4 - De dreiging: als je nog steeds niet kunt krijgen wat je wilt, als je ziet dat je verlangens in botsing komen met elkaars weigering, begint het te "vertellen" wat de gevolgen kunnen zijn voor deze verkeerde beslissing. De dreiging kan zijn door pijn, ellende of zelfs de dood. Hij kon vertellen hoeveel hij lijdt, dat hij niet op deze manier kan leven, dat het beter is om te scheiden, enz. 5 - Gehoorzaamheid: yield omdat de andere persoon hem of haar niet wil zien of van zichzelf wil scheiden, wil en accepteert het voorstel, het idee, de mening. Dit betekent niet dat je het er mee eens bent of van gedachten bent veranderd, maar doe dit gewoon zodat je geen meer problemen creëert en dat je niet lijdt. Weet dat als je begint met het afstaan van grond, het erg moeilijk zal zijn om te herstellen.
6 - De herhaling: Als de vorige vijf punten vaker terugkeren, komt dat omdat we een groot probleem hebben. Maar de druk, de straf, de schuld of de favoriete kunstgreep zullen niet voor dit thema worden gebruikt, maar voor een ander.
Zo gaan we een vicieuze cirkel in, waar we niet aan kunnen ontsnappen. Het is essentieel om aandacht te schenken aan de eerste waarschuwing
, de eerste "als je me mezelf laat doden" of "Ik kan niet zonder jou" om emotionele chantage te detecteren, omdat het dan misschien te laat is.