Rodolfo Llinás is een Colombiaanse neurowetenschapper die het grootste deel van zijn leven wijdde aan de studie van de hersenen. Hij leidde het NEUROLAB-programma van NASA en is momenteel directeur van de afdeling psychologie en neurowetenschappen aan de New York University. Enige tijd geleden gaf hij een interview waarin hij verrast met de kaart die getraceerd werd met de concepten van trouw, liefde en geluk.
Je uitspraken bewijzen, vanuit neurologisch oogpunt, wat veel mensen vonden van gezond verstand, ervaring of gedragsobservatie. Hij stelt dat de hersenen een gesloten systeem zijn dat alleen door gevoelens wordt 'doorboord'. Het geeft aan dat de werking ervan een zekere analogie heeft met die van een computer, met het verschil dat de hersenen plasticiteit en creativiteit hebben: het verandert, het voedt zichzelf en het verandert.
"Getrouwheid is de inspanning van een nobele ziel om er een te evenaren."
-Goethe-
Volgens zijn lange en diepe onderzoek naar de hersenen concludeerde hij dat de intellectuele structuur gebaseerd is op het emotionele. Eerst komt de emotie en dan de reden. We creëren de ideeën van de wereld niet zozeer uit de redenering, maar uit wat we voelen. Liefde heeft een prominente plaats, en trouw behoort tot de intelligentste, ten tweede zijn woorden.
Fidelity en intelligentie
Rodolfo Llinás wijst erop dat het emotionele deel van de hersenen een van de oudste is. Het was een van de eersten om te ontwikkelen. Volgens haar woorden: "Het is het kromme brein, dat van reptielen, waar er niet meer zijn dan vaste patronen van actie. Dat is de reden waarom ze benaderen of weggaan als ze voedsel willen; aanvallen als ze zichzelf willen verdedigen en seks hebben als ze zich willen reproduceren. " Liefde heeft zijn oorsprong in hetzelfde gebied, maar impliceert verschillende fysiologische functies.
Liefde, zegt Llinás, is als een traktatie. En wie verliefd is wordt hebberig. Wil je meer en meer liefde ontvangen van de persoon van wie je houdt. Het voegt hieraan toe dat "niemand sterft voor te veel liefde". Liefde, zegt de wetenschapper, is niet hoe je gymnastiek moet doen, maar hoe je moet dansen, vanuit fysiologisch oogpunt. In het aangezicht van de zogenaamde 'eeuwige liefde' zegt hij: "Dit is intelligent, die de vaste handelingspatronen structureren en aanpassen, waarbij ze de ander als referentie nemen, alsof het de hand zelf is; het verzorgen van het is mijn verantwoordelijkheid, en vice versa. Weten dat er geen valsspelen zal plaatsvinden is de norm. " Fidelity helpt u niet onnodig emotionele of intellectuele energie te verspillen.
De mens, hoe intelligenter, hoe meer geneigd is voor de grote zorgen van de mensheid, laat situaties achter die zijn leven destabiliseren of energie gebruiken voor complexere acties. Voor dit alles concludeert Llinás dat eeuwige liefde een oneindige dans van neuronen is tussen twee intelligente mensen. Onderzoek naar intelligentie en betrouwbaarheid
Rodolfo Llinás is niet de enige die sprak over de relatie tussen intelligentie en trouw. Een onderzoek geleid door Dr. Satoshi Kanazawa, een specialist in evolutionaire psychologie, kwam tot een vergelijkbare conclusie. In haar onderzoek wees ze erop dat mannen met een hoger IQ (groter dan 106) de betrouwbaarheid van het paar meer waarderen.
Bij vrouwen is het anders: ze hechten allemaal waarde aan trouw, zonder dat het verband houdt met hun niveau van intelligentie.
Onderzoek wijst uit dat monogamie een hogere fase van de menselijke evolutie is. In het begin is de mens nauw verbonden met het instinctieve gedrag van het zoogdier. Dit leidt tot polygamie. Maar zowel in de geschiedenis van de mensheid als in het individu van elke man lijkt monogamie gerelateerd te zijn aan een hoger niveau van evolutie. Ontrouw gaat eigenlijk over het hebben van veel vrije tijd en veel emotionele neiging tot conflict. Wanneer veel van onze eigen tijd bezig is, is het moeilijker om een deel ervan te besteden aan intriges en aan de strategieën die met ontrouw gepaard gaan. Noch heb je zoveel emotionele energie om de prijs van sluipen te betalen, vermijden gepakt te worden en een valse voorgevel te houden. Het is veel slimmer om een relatie op te bouwen en te verbeteren dan om van relatie naar relatie te springen.
Monogamie brengt grote voldoening, het is geen opoffering. Zoals elke menselijke situatie van waarde, gaat het om inspanningen. De winst is echter veel groter. Als het individuele leven zich richt op de grote doelen, is een vaste partner of reisgenoot zeker een grote schat. En integendeel, als het leven gefocust is op wat banaal is, gaat een stabiele relatie in tegen deze nutteloosheid en banaliteit.