Werkgeheugen is een geheugengebonden cognitieve component die de tijdelijke opslag van informatie met beperkte capaciteit mogelijk maakt. We gebruiken allemaal werkgeheugen bij allerlei activiteiten en dagelijkse taken. Wanneer we de boodschappenrekening berekenen, wanneer we aantekeningen maken en herinneringen maken, gebruiken we ons werkgeheugen wanneer we praten. Op deze manier hangt het resultaat van al deze processen direct af van de werking ervan.
Werkgeheugen, ook wel werkgeheugen genoemd, is een soort kortetermijngeheugen dat zorgt voor opslag en tijdelijke manipulatie van informatie. Het is een soort geheugen dat bepaalde informatie in ons aandachtspunt houdt tijdens het uitvoeren van complexe cognitieve taken. Met behulp van een metafoor kunnen we zeggen dat in onze spreekkamer het werkgeheugen zowel de brancard is die de patiënt als de opererende chirurg ondersteunt. Het resultaat hangt natuurlijk af van hoe we beide processen tegelijkertijd kunnen doen. Wat zijn de belangrijkste kenmerken van werkgeheugen?
De belangrijkste kenmerken van het werkgeheugen zijn:
Heeft een beperkte capaciteit
- Is actief: manipuleert en transformeert informatie.
- Uw inhoud voortdurend bijwerken.
- Het hangt nauw samen met het langetermijngeheugen. Het kan echter werken met inhoud die is opgeslagen in het lange-termijngeheugen en tegelijkertijd met inhoud die is opgeslagen in het kortetermijngeheugen.
- Het belang van werkgeheugen
Hebt u geprobeerd hetzelfde telefoonnummer te herhalen om het 10 seconden later te kiezen en kunt u het zich niet meer herinneren? Op dit punt realiseren we ons het belang van werkgeheugen voor ons dagelijks leven en de voordelen die we kunnen hebben door het uit te oefenen en 'het in vorm te houden'.
Bijvoorbeeld:
werkgeheugen is fundamenteel in het besluitvormingsproces en in het goed functioneren van uitvoerende functies , vooral wanneer er veel aandacht is en acties gepland moeten worden. Het is belangrijk om mondelinge en schriftelijke taal te begrijpen, omdat het ons in staat stelt om elk woord actief te houden, te herkennen, semantisch te analyseren, te vergelijken met andere woorden, en te combineren met informatie opgeslagen in een ander type geheugen of met informatie die we ontvangen op dat moment door de zintuigen.Het werkgeheugen is de motor van de cognitie.
Als zodanig is het essentieel in cognitieve taken, zoals die met betrekking tot calculus, puur logisch redeneren en perceptueel-motorische controle. Het is ook gerelateerd aan heel verschillend leren, zoals leren lezen en wiskunde leren. Iemand met hersenschade die is geassocieerd met geheugenproblemen, kan mogelijk geen woord definiëren of besluiten of twee woorden fonetisch kloppen. Is kortetermijngeheugen hetzelfde als werkgeheugen? Kortetermijngeheugen maakt het mogelijk een beperkte hoeveelheid informatie voor een korte periode te bewaren.
Het wordt beschouwd als een "passief magazijn", dat een capaciteits- en duurbeperking heeft. Het werkgeheugen maakt anderzijds de realisatie mogelijk van bewuste cognitieve processen die aandacht, beoordeling, manipulatie, organisatie en verbindingen met langetermijngeheugen vereisen.
Ondanks dit schijnbaar conceptuele verschil, is er momenteel discussie over of werkgeheugen gelijk is aan kortetermijngeheugen. Enerzijds is een groot deel van de onderzoekers van mening dat deze twee magazijnen een enkel tijdelijk opslagsysteem zijn of vormen, waardoor het werken met informatie kan worden opgelost of complexe cognitieve taken kunnen uitvoeren. Aan de andere kant zijn sommige auteurs van mening dat de twee systemen verschillend zijn en verschillende functies vervullen. Voor hen,
de korte-termijn geheugen alleen opslag te betrekken, terwijl het werkgeheugen te betrekken verwerking
, dat wil zeggen op- en overslag. De uit meerdere componenten model van Baddeley en HitchOm te proberen om de werking van meerdere componenten werkgeheugen model uit te leggen, Baddeley en Hitch introduceerde een innovatief model dat de verdeling van het werkgeheugen in 4 sub-systemen of gespecialiseerde onderdelen voorgesteld:
De centrale uitvoerende:
is verantwoordelijk voor het superviseren, controleren en coördineren van de andere systemen. Niet betrokken bij opslagtaken. Het wordt beschouwd als een systeem van aandachtstoezicht, dat het mogelijk maakt om de focus van aandacht te veranderen (selectieve aandacht).
- Fonologische loop of cyclus: maakt de verwerving van vocabulaire mogelijk. Het is essentieel bij de ontwikkeling van andere intellectuele vermogens. Het is verdeeld in twee systemen: de passieve fonologische winkel, die verbale informatie bijhoudt; en het sub-vocale proces, dat deze informatie "bijwerkt" en onderhoudt.
- Schedule visuospatiële : stelt ons in staat om objecten te zien, vind een adres of schaken. Het is ook verdeeld in twee systemen: de actieve visuele magazijn en interne schrijver die dezelfde functies uitvoeren als de componenten van de fonologische lus.
- episodische Buffer:kunt u de informatie van de fonologische lus en visueel-ruimtelijke agenda, evenals de voorstellingen van lange-termijn geheugen aan te sluiten.
- Neuro-anatomische structuren die betrokken zijn bij het werkgeheugen Het werkgeheugen bevindt zich niet in een uniek deel van de hersenen
, maar vereist de activering van een specifiek neuronaal circuit. Het werkt door de activatie van de prefrontale cortex, het hersengebied dat betrokken is bij de planning van complex gedrag, besluitvormingsprocessen en de aanpassing van sociaal gedrag in verschillende situaties.
Indien actief, de werking ervan ligt in de interactie tussen de prefrontale cortex en verschillende gebieden van het achterste cortex, temporale en occipitale kwab.De temporale kwab laat toe om verbale informatie op korte termijn (fonologische lusactiviteit) op te slaan en te manipuleren.
De occipitale kwab verwerkt visuele informatie (visuospatiale agenda-activiteit).
- Werkgeheugen is een actieve tijdelijke geheugenopslag.
- Dankzij hem en zijn kundigheid kunnen we de taal volgen, begrijpen, lezen, wiskundige berekeningen uitvoeren, leren of redeneren. Dit is allemaal fascinerend, is het niet?