Het verleden bestaat niet in de werkelijkheid, het bestaat alleen in onze geest, in ons geheugen. Als je bewust aan hem denkt, zal dat onze emoties beïnvloeden, of dat nu ten goede of ten kwade is. Het zal ons op de een of andere manier beïnvloeden, afhankelijk van hoe je het waardeert, waardeert of er betekenis aan geeft.
Hoe vaak hebben we de neiging om ons verleden de schuld te geven van de manier waarop we ons nu voelen?Dit gebrek aan emotionele verantwoordelijkheid is uiterst verraderlijk, omdat het ons niet de teugels van ons heden laat nemen en ons laat parkeren in een realiteit die niet langer bestaat en die we helaas niet kunnen veranderen. Het is alsof je tegen de muur bonst. Hoe meer we willen dat ons verleden anders is geweest, hoe meer het ons pijn doet.
DelenHet prisma veranderen: het verleden accepteren
Iedereen kiest en besluit of hij de rest van zijn leven ongelukkig wil zijn of dat hij liever geniet van zijn resterende tijd en geniet van het leven. Dit is niets meer dan een persoonlijke keuze gemaakt in het heden, die niets te maken heeft met wat ons ooit in het verleden heeft beïnvloed.
Is het u ooit opgevallen dat elke persoon een totaal ander beeld van de werkelijkheid heeft?
We kunnen gemakkelijk gevallen zien van mensen met iets ergs, maar wie heeft gekozen, kan genieten van het leven en het heden. In dezelfde situatie besluiten andere mensen echter om de positie van slachtoffers in hun leven te bezetten, zichzelf te isoleren, zichzelf te irriteren met hun pech en zich te concentreren op iets anders dan hun verleden. Het verschil tussen deze mensen is natuurlijk het prisma waarmee ze zien wat ze hebben meegemaakt.
De eersten accepteerden dit verleden, maar ze lieten het hun heden niet beïnvloeden, terwijl de anderen niet accepteerden wat hen overkwam, blijven inzinken en uiteindelijk veel meer van het leven verliezen. Als je dit leest, is het omdat je leeft
Als je je identificeert met die mensen die hun ongemak in het verleden de schuld geven, of het nu gaat om onderwijs ontvangen, mishandeling, misbruiken, verkrachting of traumatische ongelukken, moet je in gedachten houden dat het voorbij is en dat je nu leeft.
Het is waar dat ze pech had en het zou veel beter zijn geweest als ze het nooit had meegemaakt, maar het is gebeurd en we kunnen niets veranderen.
Dus je klachten, je tranen en je woede zijn onproductief, stop ermee! Merk op dat op dit moment, en niets meer dan dat,
je leeft om op straat te gaan, mensen te ontmoeten, te dansen, een interessant gesprek te houden, voor een huisdier te zorgen, een boek te schrijven ... en alle andere prachtige dingen dat leven heeft voor jou gereserveerd.Dat is serieus. Sluit jezelf niet, er zijn mensen die op je wachten. Je hoeft alleen je verleden te accepteren, jezelf een knuffel te geven en te zeggen: het is voorbij, ik zeg vaarwel aan je geheugen! Ik zal genieten van mijn vriend, het geschenk! Deel
Schuld heeft geen zinWe maken ons vaak zorgen over schuldig aan wat er ooit in ons leven is gebeurd.
We geven onszelf de schuld, geven anderen de schuld, onze ouders, de cultuur ... maar denken, waarvoor?
Geloof je niet dat als dingen niet langer een oplossing hebben of niet onder onze controle zijn, het beter is ze daar achter te laten? Deze behoefte om schuldige mensen te zoeken, zorgt er alleen voor dat je langer blijft, teruggaat naar het verleden en niet naar tijd of de wil om de teugels van het nu te nemen. Stop met zoeken naar schuldigen; dit is niet langer belangrijk of functioneel. Het belangrijkste is dat je "de chip verandert", bedankt dat je eruit bent gekomen, omdat je in leven bent en omdat je een nog sterker persoon bent. Vanaf nu
besluit je om van je geschenk te genieten
zoals je verdient en verspil je geen minuut meer in het verleden.