Op een of andere manier, op een bepaald moment in ons leven, hebben we uiteindelijk de blinddoek afgedaan en een stropdas gemaakt. Omdat after op die manier ons gezicht er mooier uitziet, de vrijere uitstraling , goed verlicht en wakker om de werkelijkheid te ontdekken zoals hij die verdient, zonder sluiers.Zoals Ortega y Gasset zei:
"Liefde is een soort van tijdelijke imbeciliteit, een mentale 'witte' en een psychische angina. ' Het is mogelijk dat de beroemde filosoof, te popelen om een verklaring voor de menselijke affectie te vinden, kon geen enkele logica te zien in passie en in deze "blindheid" die ons vaak gevangen als een zoete droom. Echter, veel verder dan wat we kunnen denken, affecties hebben een logica en veel zin. "Liefde en haat zijn niet blind: ze worden overweldigd door het vuur dat ze in zich dragen."
- Friedrich Nietzsche -Dr. Robert Einstein, Harvard University, vertelt ons dat leven voor een tijd
met een blinddoek, zowel in onze relaties of andere persoonlijke dynamiek, is onderdeel van onze psychologische en emotionele groei
. Daarom moeten we ons niet bekeren van deze periode, van alle geïnvesteerde energieën, dromen of emoties die we ervaren hebben. Dat zou betekenen dat we een deel van onszelf ontkennen. Sterker nog,liefde is niet blind, wat er gebeurt is dat het soms meer ziet dan het zou moeten:
zijn vervormingen en vervormde beelden die niet overeenkomen met de werkelijkheid. We weten dat het zien van het leven door het hart vaak zijn prijs heeft. Maar dit is een ander deel van ons leven leren. Iets dat we nooit zouden leren als we weigerden te houden van, te proeven, te ervaren en die sprongen in de leegte te geven zonder parachute, waar we soms slaan en soms doen we pijn. Laten we hier eens over nadenken? De verkoop van je ogen, degene die je meer dan één keer hebt laten vallen
We hebben die blinddoek meer dan eens verwijderd.
In plaats van een duidelijke band met haar te maken om vooruit te gaan met een vrij gezicht en open ogen, keren we terug om dezelfde fouten uit het verleden te maken; dat wil zeggen, we houden blindelings, we vertrouwen in het donker, betasten en verlaten ons hart "in de handen" van anderen. Waarom? Waarom worden we soms teruggevallen van gevangene en pijnlijke liefde?
"Liefde, omdat het zo blind is, voorkomt dat geliefden de onzin zien die ze begaan."- William Shakespeare -
De gijzelaars van pijnlijke liefde, zij die altijd lijden voor liefde, lijden aan een veel voorkomende ziekte: gebrek aan zelfrespect. De wereld is niet strategisch georganiseerd om voortdurend met "slechte mensen" te kunnen omgaan, met zelfzuchtige handelaars en agressors van emotioneel evenwicht. Alleen als we duidelijk zijn over wat we echt nodig hebben of niet, zullen we selectiever, voorzichtiger en ontvankelijk zijn. Omdat
als je weet wat je wilt, je vindt wat je verdient.
Volgens een studie gepubliceerd door het National Institute of Statistics van het Verenigd Koninkrijk verklaren mensen te vinden wat ze altijd hadden verwacht na hun dertigste, en vooral na de leeftijd van veertig jaar. Het is wanneer je je meer zelfvertrouwen voelt en in staat bent om de ervaring van relaties uit het verleden te integreren, met de sereniteit van een geschenk waar niets ontbreekt en niets overbodig is. In dit stadium zoeken we naar meer dan betovering of passie; we zoeken liefde,
zelfactualisatie met een partner waarmee we een gemeenschappelijk project hebben
om te investeren met volwassenheid en eerlijkheid. Liefde met open ogen en harten beschermd meeste evolutionaire biologen geloven dat deze emotionele chaos die ons zet een blinddoek, die ons gevangen houdt, wat ons hart versnelt en maakt ons zo donker spannende doolhoven, hebben een doel: voortplanting. Volgens deze aanpak, onze genen maken dat wij dit toen verliefd: spiegelneuronen aan te sluiten op en exploderen direct in onze echte brand hersenen van kleurrijke vuurwerk dat dopamine, testosteron, vasopressine, oxytocine en serotonine ... Dit alles versnelt de aantrekkingskracht nog meer.
Liefde is blind en waanzin begeleidt het.
Share
Een ander aspect dat we benadrukken, is datpassion sommige processen 'stand-by houdt' als belangrijk
als het gevoel van discriminatie, de logische analyse of zelfs, in zekere zin, het gevoel voor oordelen. Ons brein krijgt een vorm van 'tunnel' waarin het concentreert wat belangrijk is, onze affectieve partner. Liefde zonder verkoop, passie met sluiers Erich Fromm zei treffend dat
er mensen zijn "verslaafd aan verliefd worden".
Ze houden van deze blinde, bruisende, bijna verdovende liefde. Wanneer de volwassenheidsfase echter aanbreekt, om de verschillen op te lossen, om de gebreken te aanvaarden en om een gemeenschappelijk project vast te stellen als prioriteiten, eindigt deze relatie. Deze auteur stelt in het boek "De kunst van liefhebben" dat ware wijsheid, de ware affectieve volheid, niet in passie is, in liefde is.
- Omdat wanneer we verliefd worden, we deze diepe connectie leuk vinden, die intimiteit waar de waanzin en de intense passie met elkaar verweven zijn. Ongetwijfeld is dit alles zeer positief, maar het echte geluk komt later, met die aandachtige liefde die hoort, dat hij zich bewust is van de gebreken van de andere persoon, van zijn onvolkomenheden. De volwassen persoon is iemand met open ogen en een beschermd hart
- : ziet dingen zoals ze zijn en besluit te vechten voor hen om een baken van intens licht in deze liefde te zijn. Als je tot nu toe nog nooit zo'n persoon hebt gevonden, laat je dan niet haasten. Weven eenvoudig je zorgen, bindt je haar en kijkt naar de wereld met de zekerheid dat je op het juiste moment vindt wat je echt verdient.