Zygmunt Bauman is een Poolse socioloog die bekendheid verwierf dankzij zijn werk 'Liquid Modernity'. Daarin veroordeelt hij dat het postmodernisme de instorting van het 'vaste' met zich meebracht. Er is nergens degelijkheid in. Alles is tijdelijk, van voorbijgaande aard en mutant.
De jeugd van Zygmunt Bauman was niet gemakkelijk. Hij moest vluchten uit zijn eigen land, vervolgd door het naziregime. Uiteindelijk kon sett zich vestigen in Israël en begon de wereld met haar stellingen sinds de jaren zeventig te verrassen. Dat leverde hem verschillende onderscheidingen op die van groot belang zijn. ... "WhatsApp, notebook, sms, internet ... ketens die het verlangen naar dialoog, blik, fysiek contact en elke vorm van communicatieve verantwoordelijkheid die een risico met zich meebrengt tenietdoet.
-Jorge T Colombo-
Zygmunt Bauman analyseerde de hedendaagse wereld op een rigide manier.
Een van de onderwerpen die je meest recente gedachten bezighield, zijn internet en sociale netwerken. Hij ziet geen grote deugden in deze dingen. Integendeel, het definieert ze als hedendaagse vallen, waarin mensen vallen en zich tevreden voelen. Zygmunt Bauman en Facebook
Een van de zinnetjes van Zygmunt Bauman trekt onze aandacht. Het zegt het volgende:
"Facebook-oprichter Mark Zuckerberg heeft miljarden gemaakt met zijn bedrijf dat zich richt op onze angst voor eenzaamheid. Dit is Facebook. " In feite verwijst het niet alleen naar Facebook, maar naar alle sociale netwerken. De socioloog benadrukte dat de grote verdienste van Mark Zuckerberg was om te beseffen hoe ver het menselijke verlangen is om niet alleen te zijn.
In een sociaal netwerk lijkt eenzaamheid niet te bestaan. In de 24 uur per dag en 7 dagen per week is er iemand "daar", bereid om een van onze zorgen te lezen en het feit te versterken om het te delen, om een "like" solitair te geven. Mensen lijken nu bereid om deel te nemen aan volkomen onbelangrijke gesprekken, allemaal om 'verbonden' te zijn. Geen dagen meer met mensen doorgebracht.
In het dagelijks leven is de partner een computer of een smartphone. De afwezigheid van dialoog en gemeenschap
Het werk van deze socioloog spreekt van de nieuwe technologische afhankelijkheden. Voor hem zijn dev verwoestende krachten waartoe
vrijwel niemand kan weerstaan.Ze hebben een indrukwekkende congregationele macht. Nooit eerder in de geschiedenis was er zoiets geweest. Zygmunt Bauman meent echter dat er eerder ook niet zoveel communicatie was die niet leidde tot een dialoog, die geen vruchten afwierp.Zygmunt Bauman zegt dat op Facebook en vergelijkbare sociale netwerken, wat mensen doen, een soort echo is. Je hoort alleen wat je wilt horen. Het wordt alleen gesproken voor degenen die hetzelfde denken. De netten zijn als een immens spiegelshuis.
Ze maken ontmoeting mogelijk, maar geen dialoog. Het opzetten of elimineren van een contact op een sociaal netwerk is uiterst eenvoudig. In het echte leven is het niet zo veel. We moeten elk van onze acties onder ogen zien. Op internet, nee. Er is een uitwisseling van berichten, maar geen dialoog. Verschillen, maar geen constructief debat.
In ieder geval wordt de illusie gecreëerd om verbonden te zijn met anderen. Het rijk van het "openbare zelf" Sociale netwerken nodigen u uit om te exposeren, te tonen en te demonstreren. Natuurlijk hebben we alleen de meest toonbare momenten gekozen om te laten zien.
Wij zijn kleine dictators in het koninkrijk van onze account.
We beslissen wie wel en wie niet is. Afwezigheden en opkomst zullen ons niet volledig beïnvloeden. Het "ik" speelt een beslissende rol in sociale netwerken. Zonder het te beseffen, worden we afhankelijk van deze publieke blootstelling in netwerken.
We willen op een bepaalde manier worden geïdentificeerd en herkend, en we kunnen zelfs gefrustreerd raken als we dat niet kunnen. Zygmunt Bauman ziet in sociale netwerken een val voor de mens. Hij denkt dat dit soort ruimte een beslissende invloed heeft op wat hij 'vloeibare cultuur' noemt.
Er zitten onzekere menselijke bindingen in. Zonder gezichtsloze liefdes en zonder verplichting. Golven van gevoelens en ideeën van vandaag die morgen verdwijnen. Mensen die zich blijven vermaken, terwijl macht, politiek en economie hen steeds meer controleren. Voor Zygmunt Bauman is de prognose niet veelbelovend.Van zoveel informatie die wordt verspreid, worden we ongeïnformeerde mensen. We weten nooit wat te geloven. Er is zoveel communicatie dat we steeds meer een monoloog worden. Er is zoveel globalisering dat individualisme steeds agressiever is geworden. Blijkbaar heeft zoveel vrijheid ons volgzaam gemaakt dan ooit tevoren tot het opleggen van degenen die onze manier van leven bepalen.
