Ken enkele zinnen van Fernando Pessoa, een van de grootste dichters aller tijden. Hij werd geboren in Portugal en leefde tussen het einde van de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw. Voor sommigen is het een van de meest raadselachtige figuren in de literatuur. Voor anderen is het een goochelaar die zich in de diepte van de menselijke ziel heeft geworpen en als een erfenis vele intelligente verzen vol wijsheid heeft achtergelaten. Een van de meest mysterieuze aspecten van Pessoa was zijn obsessie om toevlucht te nemen tot heteroniemen: fictieve personages die zich voordeden als auteurs van zijn werk. Enkele van de bekendste waren Alberto Caeiro, Álvaro de Campos, Bernardo Soares en Ricardo Reis. Zelf kritiseerde hij de vermeende auteurs, terwijl hij feitelijk over zijn eigen werken sprak.
"Ik geloof dat het iets zeggen betekent de deugd ervan te behouden en het te verwijderen van terreur. De velden zijn groener in de verbeelding dan in hun groen. De bloemen, als ze worden beschreven met zinsneden die de lucht van de verbeelding bepalen, zullen kleuren hebben met een duurzaamheid die het cellulaire leven niet toelaat ".
-Fernando Pessoa-
Het meest interessante is dat deze heteroniemen niet louter pseudoniemen of handtekeningen waren. Elk van deze persoonlijkheden had zijn eigen kenmerken en stijl. Sommige geleerden van zijn werk vragen soms ook of Fernando Pessoa zijn ware identiteit was. Hoe dan ook, hij heeft een buitengewone baan achtergelaten.
Leer de volgende zeven zinnen van Fernando Pessoa die ons uitnodigen om na te denken. Bewusteloosheid, een terugkerend thema in de zinnen van Fernando Pessoa Het werk en de frases van Fernando Pessoa liggen dicht bij de filosofie.
Zijn reflecties zijn reizen door de logica van het bestaan
. In deze zin toont het bijvoorbeeld de paradox van denken en niet denken: 'Het bewustzijn van het onbewuste van het leven is de oudste belasting die op intelligentie valt'. Deze uitdrukking is van invloed omdat deze een fundamentele tegenstrijdigheid vertoont. Het is door intelligentie en bewustzijn dat we het bestaan van bewusteloosheid waarnemen. Bewusteloosheid is niet toegankelijk, omdat het buiten bewustzijn is en als zodanig geen volledige toegang heeft tot de rede. Dus we weten alleen wat we negeren.Een manier om naar de wereld te kijken De look definieert de identiteit en tegelijkertijd bepaalt de identiteit de look. Daarom zijn de twee realiteit altijd samen. Dit wordt weerspiegeld in een van haar prachtige zinnen: "Omdat ik de afmeting heb van wat ik zie, niet de grootte van mijn lengte."
Dit betekent dat hoe groter de blik, hoe groter de blik. En het tegenovergestelde is ook waar: iemand met een kort visioen wordt binnengevallen door kleinheid. Hoogte, figuurlijk gesproken, definieert de manier om de werkelijkheid te zien.
Ken jezelf en reflecteer
Fernando Pessoa vocht tegen en omwille van het denken. Het bevrijdt en gevangen houdt: het geeft de vreugde van het begrip, maar tegelijkertijd neemt het de frisheid van het leven weg, zoals de dichter in deze zin erkent: "Om niets over jezelf te weten, dat is om te leven. Veel weten over jezelf, dat is denken. " Wat hij ons wil vertellen, is dat het meest ware leven gewoon geleefd wordt.
Dit is de volheid. Aan de andere kant is denken een beperkte oefening, die slechts tot gedeeltelijke resultaten leidt en ons berooft van het volledig voelen van ons bestaan. Het leven is sterker dan gedacht.
De valkuilen
Fernando Pessoa definieert liefde als een constructie van gedachten, iets denkbeeldigs.
Dit wordt bewezen in haar zin: "We houden nooit van iemand: we houden alleen van het idee dat we van iemand maken. Waar we van houden is ons concept, dat wil zeggen, we houden van onszelf. " Uiteindelijk beweert hij dat liefde een egoïstische projectie is. We zien in de ander wat we willen of nodig hebben om te zien. Je realiteit ontsnapt aan ons en we zullen nooit precies weten hoe het is. We definiëren het gewoon en worden er verliefd op.
Een uitzondering waarvoor geen regel bestaat
Voor Persoon is elk individu een oneindige realiteit. Er is geen mogelijkheid om geldige generalisaties voor iedereen en voor iedereen te bouwen. Dus in een van zijn geschriften zei hij: "Er zijn geen regels. Alle mensen zijn uitzonderingen op een regel die niet bestaat. "
De ontkenning van een standaard die de mens gemeen heeft, betekent een verhoging van de individuele particulariteit. Hoewel het lijkt dat we gemeenschappelijke kenmerken delen, is elke persoon een andere en unieke wereld. In deze zin is er geen manier om een regel te maken die op iedereen kan worden toegepast.
Succes en zijn mysteries
Voor deze beroemde Portugese dichter is succes opgebouwd: "Succes gaat over succesvol zijn, niet over slagen. Elk groot terrein heeft de voorwaarden om een paleis te huisvesten, maar ... waar zal het paleis zijn als ze het daar niet bouwen? " Met deze prachtige uitdrukking negeert Fernando Pessoa het concept van talent als potentieel. Het zijn niet je deugden of vaardigheden die je talent bepalen, het zijn je werken die je capaciteiten bepalen.
Dood, een eeuwig thema
Over de dood zegt Pessoa het volgende:
"Als ik een dode zie, lijkt mij de dood een vertrek. Het lijk geeft me de indruk van verlaten kleding. Iemand die weg is en niet langer die ene outfit nodig heeft die ze in het leven droeg. " Deze mooie uitdrukking spreekt over het lichaam als een façade van wat we zijn.
In de dood is er geen aanwezigheid meer. Wat de persoon is, wordt niet in het lijk gerepresenteerd. Degene die stierf is eenvoudig niet meer. Wie de werken en frases van Fernando Pessoa leest, zal het nooit vergeten. Daarin vermengt een uitzonderlijke gevoeligheid en een bewonderenswaardige helderheid. In zijn verzen en in zijn teksten zijn er prachtige openbaringen die ons echt opwinden.