Honden gaan nooit dood, ze slapen dicht bij ons hart

Het onder ogen zien van de dood van een dier houdt in dat je door een rouw moet gaan die erg lijkt op wat we doorbrengen als we iemand verliezen. We weten dat spreken in deze termen voor velen onbegrijpelijk zal zijn, omdat sommigen de transcendentie die dieren in ons leven kunnen hebben niet begrijpen. Maar waarschijnlijk zullen deze mensen dit artikel niet lezen.

De leegte veroorzaakt door het verlies van veel van onze vreugde is een afgrond die ooit gevuld was met alledaags geluk, een deel van onze routine en soms zelfs onze emotionele opluchting.

Hij heeft nooit iets terug gevraagd. Gewoon een liefde die egoïsme niet begrijpt, gewoon een streling als je thuiskomt, een medeplichtige blik, een ruimte op de bank.Huisdierenweten niet over het verleden of de toekomst, maar zij begrijpen en hebben deze universele taal geïnternaliseerd die we soms vergeten: emoties.Share

Hij was de meest trouwe handlanger van onze liefkozingen, metgezel die zich aan het voeteneind van het bed nestelde. De eerste die wakker wordt en de laatste aan wie we een goede nacht hebben gehad. Het was de oude man in huis die met zijn blik het verdriet kon lezen, terwijl hij tegelijkertijd wegging.Hoe niet te lijden voor uw verlies? Je leegte kan nooit worden vervuld. Het zal deze wond zijn in onze foto's en deze herinnering die, hoewel pijnlijk, beetje bij beetje je geheugen zal opvullen van ongelooflijke scènes, van unieke emoties die je leven beter zullen maken. Meer vol. Laten we er vandaag over praten. Laten we wat middelen delen om de dood van onze huisdieren het hoofd te bieden.1. Voel je vrij om te huilen en jezelf te uiten

Er zijn mensen die niet durven te zeggen dat hun lijden of ontmoediging te wijten is aan het verlies van hun huisdier. Het maakt niet uit of het een hond, een kat of een paard is.

Het was een levend wezen dat deel uitmaakte van ons dagelijks leven, van ons hart. Daarom

wees niet bang om oprechte woorden te gebruiken om uitdrukking te geven aan de pijn die je voelt.

Het is waar dat niet iedereen u zal begrijpen, maar veel mensen zullen kunnen begrijpen wat u voelt.

En het feit dat de rest van het volk het niet begrijpt, is hun probleem. Je realiteit is de jouwe en als zodanig moet je het voelen, het behandelen, het leven en het beheersen. Laten we hetzelfde rouwen met enig ander verlies, dan zal er één fase van ontkenning zijn, een andere van woede, een andere van verdriet tot uiteindelijk acceptatie komt. Huil zoveel als je nodig hebt en houd altijd rekening met de rest van je gezinsleden. Besteed aandacht aan de kinderen, sta toe dat ze hun emoties uiten, al hun vragen beantwoorden en al het leed channelen dat ze waarschijnlijk van binnen voelen.

Noem elke emotie, zeg in woorden wat in je opkomt en bovenal: vermijd één ding: voel je schuldig.

Er zijn momenten waarop, wanneer een van onze huisdieren overlijdt, we ons afvragen of we meer hadden kunnen doen als we geen fout hadden gemaakt.Vermijd geobsedeerd te zijn.

Je hebt het beste voor hem gedaan en je weet zeker dat je huisdier je zou bedanken, vooral voor alle liefde die je voor hem hebt. Zijn leven was vol en het was dankzij jou.Honden gaan nooit dood, ze slapen dicht bij ons hart. Ze weten niet hoe het moet.

Ze worden moe, ze worden oud en de botten doen pijn. Natuurlijk gaan ze niet dood. Als ze dat wel deden, wilden ze geen wandeling maken ... - Ernest Montague -Share

2. Leren leven met de routineDat is het moeilijkst om onder ogen te zien. Onze hond, onze kat was een fundamenteel onderdeel van onze routine, was onze schaduw, onze handlanger, onze spion en onze kleine metgezel van knuffels, spelletjes en strelingen.

Je moet heel duidelijk weten dat het moeilijkste is om de pijn te beheersen terwijl je de routine moet volgen zonder hem of haar. Bijgevolg,

wat u in de begintijd zou moeten doen, is NIET om deze gewoonten te vermijden. Als je bij thuiskomst op de bank zit, blijf het doen. Als je hem op gezette tijden naar het park zou brengen, doe dat dan een paar dagen.Het zal een afscheid zijn, tot ziens, maar de herinnering aan de beste herinneringen bewaren.

Bedenk hoe hij hem thuis ontving en hoe hij naast hem liep. Houd deze goede momenten om andere routines, beetje bij beetje, in je dagelijkse leven te laten komen. Glimlach wanneer je hem / haar herinnert. Blijf NIET achter met het lijden van de laatste dagen, met de ziekte of met het verval van uw gezondheid, maar met de gevoelens die het in u opwekte, met het beste van het dier.

Blijf bij wat je menselijker maakte, met de onvoorwaardelijke genegenheid die hij leerde. 3. Je vriend kan niet worden vervangenProbeer dit niet te doen. Wanneer een van je huisdieren sterft, ga dan niet meteen op zoek naar een ander dier om te adopteren, om de pijn te verlichten.

Dieren, zoals mensen, kunnen niet worden vervangen. Je hond, je kat is uniek, met zijn kenmerken, met zijn karakter, met alles wat hij je heeft gegeven: als zodanig zal hij een merkteken in je geheugen achterlaten.

Sta jezelf toe zoveel mogelijk tijd te spenderen voordat je het weer inneemt, als je dat wilt.

Het zal nooit mogelijk zijn om de leegte te vervangen of te vullen met een ander leven.Elk dier is uitzonderlijk en zal ons verrijken met zijn aanwezigheid, zijn ademhaling, zijn vreugde ... Vergeet dat niet.

"Geloof je dat honden naar de hemel gaan? Ik weet zeker dat ze er zullen zijn lang voordat iemand van ons. "

- Robert Louis Stevenson - Share Afbeelding

: K. Lewis, Pascal Campion