Het begrijpen van de complexiteit van het leven kan een bijzonder vruchtbare weg zijn voor psychologisch welbevinden. Omarm de pijn en de emoties die in het algemeen als negatief worden beschouwd, en beschouw ze als een fundamenteel onderdeel van ons bestaan, is een inherent kenmerk van creativiteit.
De afgelopen decennia heeft de westerse samenleving een van de belangrijkste kenmerken van pijnaversie in bijna alle uitingsvormen. In een cultuur die ons heeft gewend aan onmiddellijke consumptie en onmiddellijke bevrediging, doen emoties zoals verdriet, woede, ontmoediging of frustratie dat niet.
Deze emoties worden geïdentificeerd als disfunctionele veranderingen, die ons uit de circuits van productie en consumptie halen. Als we de pijn niet opgeven, maar deze als een element dat ons vormt en vormt, opnemen, begint de schepping en drukt ze zichzelf uit.
Welke emoties maken ons creatiever?
In de loop van de geschiedenis zijn er veel kunstenaars en wetenschappers geweest die erop wezen dat ze op de momenten van minder geluk in hun leven de hoogste niveaus van creativiteit ervoeren. Neuroscience heeft enig licht geworpen op de verbindingen die de deur openen naar creativiteit. Een onderzoek onder leiding van Dr. Roger Beaty wijst erop dat mensen met hogere creatieve niveaus een grotere verbinding hebben tussen twee delen van de hersenen die meestal niet gesynchroniseerd zijn. Uit dit onderzoek bleek ook dat mensen met een grotere betrokkenheid, dat wil zeggen mensen die openstaan om hun emoties te verdiepen, meer openstaan voor inspiratie; een meer betrouwbare indicator van creativiteit zijn dan van het intellectuele niveau.
Andere studies hebben aangetoond dat
wanneer individuen zich in een ongewone omgeving bevinden waarin emoties worden tegengegaan, de creativiteit toeneemt.
Dit gebeurt dankzij het brein, dat gedwongen wordt om associaties uit te voeren die in normale situaties nooit zouden presteren. Wat emoties betreft, is ook aangetoond dat positieve emotionele toestanden de creativiteit kunnen stimuleren, waardoor meer, maar niet noodzakelijkerwijs originele, ideeën mogelijk worden. In het geval van negatieve emoties, zoals verdriet, woede, melancholie en teleurstelling, helpen ze mensen meer ideeën te produceren wanneer de creatieve taak als interessant wordt beschouwd. Zo vindt het individu met een negatieve stemming in het creatieve proces een remedie om terug te keren naar een neutrale of positieve emotionele staat. Emotioneel onderwijs en creativiteit
Sir Ken Robinson is een opvoeder, schrijver en expert op het gebied van onderwerpen die te maken hebben met creativiteit. Ze werd door de koningin van Engeland tot heer benoemd voor het opnemen van kunstlessen in het schoolcurriculum. Hij veroordeelde in de TED-lezing meer kijk op geschiedenis datde school met een traditionele onderwijsplanning de emoties en de creativiteit doodt. Je onderzoek laat zien dat 90% van de kleuters een hoog niveau van creatief denken hebben. En in de loop van hun schooljaren, van diezelfde kinderen die al 12 jaar oud zijn, kan slechts 20% dit niveau van denken verschillend houden.
Creativiteit is echter in toenemende mate een vereiste kwaliteit in de samenleving van de 21e eeuw. Veel studies hebben aangetoond dat de emotionele kenmerken van het individu een specifieke impact hebben op hun creatieve en artistieke capaciteit.
Er zijn veel psychologische processen die van invloed zijn op de manifestatie van dit vermogen, waaronder de neiging om positieve toestanden van humor te behouden. Deze hebben betrekking op de afgifte van dopamine, wat de flexibele ontwikkeling van aandacht vergemakkelijkt en het vermogen om meer cognitieve perspectieven te ontwikkelen.
Negatieve emotionele toestanden beïnvloeden de creativiteit, maar in de tegenovergestelde richting. Tijdens de fase van pijn en verdriet is de creatieve impuls meestal gerelateerd aan een meer specifiek soort taak en creatieve productie, zoals muziek en schrijven. Hoewel emoties gerelateerd zijn aan creativiteit, bevinden ze zich in een modus die sterk afhankelijk is van het soort taak.
Sommige onderzoekers geloven dat positieve gemoedstoestanden invloed hebben op de fasen van perceptie en de laatste fase van het artistieke creatieve proces, terwijl negatieven invloed hebben op de vroege stadia van voorbereiding, incubatie en idealisatie.