Door engrammen begrijpen we de hersenvlekken die achterblijven bij elk van onze ervaringen.Dit proces waar ze vormen kleine neurale structuren over door een specifiek gevoel, een traumatische gebeurtenis of emotie onmogelijk te vergeten gebracht is gedefinieerd door het hindoeïsme in zijn tijd: ze waren de Samskara,impressies van leergeheugen.
Hoewel vandaag niemand twijfelt aan het bestaan van engrammen, is het mechanisme waardoor deze indrukken worden gevormd nog steeds een raadsel. We weten bijvoorbeeld dat wanneer weleven een hoge emotionele stress ervaring, direct ontstaat een stabiele neurale interconnectie structuurdie later al onze mentale functioneren zullen beïnvloeden: gedachten, emoties en gedrag. Iets, zonder twijfel, fascinerend.
De term engram werd bedacht door Richard Semon en later onderzocht door Anton Pavlov, een gedragswetenschapper die ons interessante werken over leren en geheugen bracht.ShareNuhoe het "neuronale merkteken" ons gedrag bepaalt, kan niemand voorspellen. Dus, gezien dit subtiele werkingsmechanisme, zijn er mensen die de engrammen zien als hersenchips; dat wil zeggen, als records op onze "harde schijf" die ons ertoe brengen op een bepaalde manier te reageren. Misschien
kan zijn engrammen dat veel van onze angsten te articuleren, leidt ons om te reageren op een bepaalde manier op bepaalde prikkels - bijvoorbeeld, werd een reeks van engrammen in onze kindertijd gevormd. We praten over een interessant onderwerp dat de moeite waard is om te verkennen.
Emblemen of sporen van onze ervaringen
We spreken aan het begin van de tekst over de term Samskara. In deze filosofische context bedacht de hindoes een woord om dit fenomeen te benoemen. Laten we eens nadenken over hoe we soms alleen handelen in het licht van bepaalde gebeurtenissen, bijna zonder te weten waarom.Binnen deze spirituele keten worden de Samskara geïnterpreteerd als codes van "karma", als indrukken van een herinnering die is geïntegreerd in zowel ons lichaam als onze geest.Tegelijkertijd is het merkwaardig om te zien dat dit idee op verschillende wetenschappelijke gebieden, zoals de neurowetenschappen, een bijna parallelle geschiedenis kent. Laten we een voorbeeld bekijken. Ana is 5 jaar oud en leert fietsen. Op een gegeven moment valt een grote hond haar aan en geeft haar een hap. Nu, twintig jaar later, durft Ana nog steeds niet op een fiets te rijden. Ze is niet bang voor honden, maar in haar hersenen is een engram gecreëerd die de handeling van het trappen met angst en pijn relateert.
Wetenschappers leggen ons uit dat
de engrammeneen duidelijk bewijs zijn van hoe klassieke conditionering in onze hersenen georkestreerd wordt.Daarom reageren we soms op een specifieke manier op stimuli die "neutraal" lijken. Echter, om dit te laten gebeuren, om zo een engram in onze hersenen te vormen, moet er een activering van het limbisch systeem, dat wil zeggen, moeten we een bepaalde emotie te leven, het onthullen van intense ... (positief of negatief).De engrammen en onze paranormale universums
H0je weet dat een groot deel van ons psychische leven op engrammen is gebouwd.
Als we een roos zien, voelen we ons bijvoorbeeld een plezier omdat we op de een of andere manier anticiperen op de geur, zelfs als deze ons niet bereikt. Als we een kop chocola drinken, roepen we jeugdherinneringen op, wanneer we vertrouwde muziek horen, ervaren we onmiddellijk een reeks gevoelens van welzijn, plezier en voldoening.Engrammen vormen ons geweten, en hoe de neurale netwerken die zal bouwen als we leven ervaringen zijn als ankers die sporen alles wat we zijn, wat ons reageren, trillen angst of geluk ...
Het is organische en elektrische materie georganiseerd op basis van onze interacties. Voor neurologen uitdagend meer duidelijkheid over hoe dit net "fysicochemische-neurale", waarbij synapsen worden gegenereerd en neuronen worden georganiseerd om een engram vormen.Voor wetenschappers is het fascinerend om te denken dat er een specifiek type zenuwcellen voor deze functie is.
Ze zijn, bij wijze van spreken, organische structuren waarvan de functie is om een deel van ons bewustzijn te vormen, bouwen onze psyche, georganiseerd in kleine "microchips" geheugen, de thuisbasis van kleine sporen van wie we zijn.Recente studies, zoals die uitgevoerd door neurologen Michele Pignatelli, Thomas J. Ryan en Susumu Tonegawa, onthullen iets belangrijk voor ons
. Toen we werden geboren, zijn onze hersenen al genetisch klaar voor de engrammen om te beginnen met het activeren vanenkele seconden nadat we de wereld hebben bereikt. Het is alsof elk van ons een fabriekscomputer heeft, die wanneer hij "aan" begint zijn eigen software te installeren.Nu, voor dit programma om de beste, de sterkste te zijn en tegelijkertijd wendbaar en efficiënt, moeten we onze eerste ervaringen, jeugd, voldoende stimulerend en positief.Op deze manier worden onze eerste neurale engrams geladen fundamenten van energie, herinneringen aan indrukken en motiverende leren die de meeste van onze ontwikkeling zal verbeteren.