Veel gepraat en gehoord over Freud, maar ken je andere scholen en auteurs van de psychoanalyse?
Van een magisch-religieuze conceptie tot de divan van Freud waren er bepaalde tekenen van actief luisteren en bezorgdheid voor mensen met een verminderde mentale vermogens. Van pater Joan Jofré in Valencia met zijn geestelijk zieke gasthuis tot de behandeling door de gemeenschap van luisteren naar de zieken, niet als een gek, maar als een boodschapper van het woord van God.
Er zijn veel pogingen gedaan om psychologie te doen, omdat, zoals Skinner zei, de politiek ons niet echt zal redden, alleen met de kennis over onszelf zullen we een kans krijgen. We evolueerden als een soort bijna met vallen en opstaan, zonder grote inspanningen te leveren om alles te scheiden dat, zo niet waar, als zodanig werd beschouwd in dit proces.
Daarom gaan we een visie analyseren die kan worden beschouwd als een van de eerste formele benaderingen van de psychologie. Vaak aangevallen en genegeerd, maar vanwege haar interesse in het analyseren van bepaalde klinische gevallen, plantte ze het zaadje voor deze gepassioneerde wetenschap. Het begin van de psychoanalyse: Sigmund Freud
De fascinatie die Freud en zijn werk hebben uitgelokt, heeft grenzen die zo breed zijn als ze diffuus zijn.
Velen denken nu dat hij slechts een speculant was, ver van het licht dat van de wetenschappelijke methode uitging. Anderen beschouwen hem echter als een visionair die wist hoe hij de mens en zijn problemen vanuit een revolutionair perspectief moest zien. We zijn Freud de eerste serieuze benadering van menselijke subjectiviteit verschuldigd, iets revolutionairs. Wat onderscheidt ons, waarom we ons op de ene manier gedragen en niet in een andere. Tegelijkertijd zijn we hem ook het begrip verschuldigd van de oorzaak en voeding van neurose.
ShareVerklaringen als het oedipuscomplex, angst voor castratie, de oorsprong van alle psychische problemen door een slecht gedefinieerd seksuele libido zijn volledig uitgesloten van een serieuze en wetenschappelijke studie van de psychologische theorie, en alle van hen toevallig meer verwijzing te maken studie van de oorsprong van de aandoening in de kindertijd dan naar de studie van een volwassene in overleg.
We moeten Freud echter bedanken voor de gedetailleerde beschrijving van klinische gevallen.
ook door het identificeren van bepaalde onbewuste fenomenen, zoals de suggestie, de wet van de drijvende aandacht, weerstand of overdracht en tegenoverdracht die nu goed verwoord in de context van de therapie. Na Freud: Adler, Carl Jung, neofreudianen en de analytische traditie van zelf Alfred Adler was een van de eerste auteurs van de psychoanalyse het niet eens met Freud
omdat het gepleit voor een finalist gedrag aanpak, niet oorzakelijk. De waarheid is dat veel van onze gedragingen worden veroorzaakt door het doel waarvoor ze worden uitgevoerd, maar op andere momenten gebeurt dit niet. Als dat niet het geval is, denk dan eens aan een kind dat werd gevraagd om je kamer op te ruimen: het doel is de opgeruimde kamer, de oorzaak van het feit dat je moeder heeft besteld.
Bovendien verdedigt ler Adler de kracht van het zelf tegen de 'natuurlijke' zwakte van het Freudiaanse zelf.Hij spreekt van de individuele levensstijl gekenmerkt door de eerste relaties met familie, familie waarden en familieopstellingen. Adler verwijst naar de ontwikkeling van het individu, niet als een reactie op het libido, maar als een verlangen naar macht om zijn organische minderwaardigheid te overwinnen.
Aan de andere kant verschilt Jung van Freud in zijn concept van het onbewuste: voor Jung overstijgt dit het individu . De behandeling zal een bredere kijk op hoe het proces van individualisatie te begrijpen. Het spreekt van verschillende collectieve archetypen en psychologische typen. Je lezen is lovenswaardig en boeiend. "Eenzaamheid komt niet van geen mensen rond, maar kan niet de dingen die belangrijk zijn mede aan uzelf of om bepaalde punten die anderen niet-ontvankelijk te houden."
-Carl Jung Aan de andere kant, veel van volgelingen van Freud die met een deel van hun erfenis identificeerden, minimaliseerden in meer of mindere mate het belang van seksualiteit in de ontwikkeling van neurose. Sommige van de volgelingen gebagatelliseerd ook de rol van het onbewuste, benadrukte de culturele en sociale, interpersoonlijke relaties of meer aandacht besteed aan de ervaringen en omstandigheden die werden gebeurde op het moment met de patiënt. Sommige van deze neo-freudianen zouden Erich Fromm, Karen Horney en Harry S. Sullivan zijn.In de analytische traditie van het zelf, een andere keten van de psychoanalyse, vinden we zijn dochter Anna Freud
, Melanie Klein, Erik Erikson en Bolwlby. Deze groep hecht veel belang aan de functies van het zelf, en schrijft het een groot belang toe in de interpersoonlijke relaties, precies als motor voor de constructie van dit zelf.
Het is de moeite waard om auteurs als Melanie Klein en zijn ontwikkeling van het spel in therapie of de transitionele objectentheorie van Winnicott te benadrukken, zoals bestudeerd en herkend door andere stromingen.
Bovendien
Anna Freud onderscheidt zich in dit psychoanalytische stroom door bekende
defes mechanismen tot: onderdrukking, regressie, het vormingsreactie de terugwerkende kracht, introjectie, projectie, isolatie, zich tegen zichzelf en transformatie in zijn tegengestelde of sublimatie.
"Creative Minds is bekend dat ze in staat zijn om elke vorm van slechte leren overleven."-Anna Freud- Erik Erikson gevonden roem en prestige in het stadium van het zelfbeschrijven en zijn theorie is algemeen aanvaard als gevolg van de klinisch nut. Binnen het kader dat door Erikson bestaan acht etappes van de mens en zijn antithese: vertrouwen / wantrouwen, autonomie / schaamte, initiatief / schuldgevoel, constructief / minderwaardigheid, identiteit / rol verwarring, intimiteit / isolatie, generativiteit / stagnatie, integriteit van de I / wanhoop .
Om dit punt af te sluiten, merken we op dat
John Bowlby een grote invloed had op zijn hechtingstheorie.
De articulatie van zijn theorie geniet brede acceptatie als een bruikbaar referentiekader om te begrijpen hoe kinderen zich verhouden tot hun referentiecijfers. Bovendien legt hij uit dit zeer belangrijke soort relatie en zijn dynamiek, uit hoe we onze andere relaties opbouwen terwijl we groeien. Andere ontwikkelingen en auteurs van de psychoanalyse
Het zou onmogelijk om alle rijkdom te beschrijven van de scholen en de auteurs van de psychoanalyse dat meer dan tijd ontstaan zijn, maar het is de moeite waard het benoemen van een aantal van hen als gevolg van hun grotere gewicht en invloed: psychodynamische therapie binnenkort
, die de duur van de therapie beperkt, een belangrijke focus van het probleem aanpakt en een meer gerichte en actieve houding van de therapeut heeft. De bekendste vertegenwoordigers zijn Sandor Ferenczi en Otto Rank.
Alexander en zijn emotionele correctieve ervaring, een erkende factor van therapeutisch succes vandaag.
- Ackermanen zijn studie van familierelaties bij neurotische en psychotische stoornissen.
- Jacob Morenomet de oprichting van psychodrama.
- Lacan met zijn terugkeer naar de postulaten van Freud, met bijdragen van Saussure en Levis-Strauss.
- We kunnen Freud's gedachten accepteren of niet, maar we kunnen niet ontkennen dat zijn gedachte een revolutie vertegenwoordigde in de manier waarop we onze acties en de drijfveren achter hen begrijpen. Het vertegenwoordigde ook een vleugje van de aandacht, die aanleiding geven tot een idee dat vandaag nemen we veel in aanmerking: in ons verre verleden herinneringen werden gevormd, bewust of onbewust, dat onze huidige gedrag te beïnvloeden.