Rouw wordt door mensen op alle gebieden van hun leven ervaren en komt voor als reactie op een terminale ziekte of verlies van een geliefde, hetzij mens of huisdier. Mourning gaat door vijf fasen, die voor het eerst werden voorgesteld door psychiater Elisabeth Kubler-Ross in het boek "On Death and the Dying Process", die hieronder worden getoond.Ontkenning
Ontkenning is een van de manieren om met de schok van het feit om te gaan.
De ontkenningsstap helpt ons te overleven: het nieuws is overweldigend en het leven verliest zijn betekenis. Twijfels over hoe verder te gaan ontstaan en we vragen ons af of we in staat zullen zijn om te blijven leven. Als we het verlies accepteren, duiken de vragen op en begint het genezingsproces zonder dat we het merken. De ontkenning begint te verdwijnen en met de tijd beginnen de gevoelens op te komen.
Woede
Woede is een noodzakelijke stap in het genezingsproces. Hoe meer boosheid, hoe dichter de genezing.
Er ontstaan veel andere emoties, maar woede is de emotie waarmee we het meest gewend zijn. Het heeft geen grenzen: we voelen boosheid op anderen, op onszelf, op onze dierbaren en zelfs op God. Onder dit gevoel van woede is er veel pijn. Het is normaal om je verlaten te voelen en woede is de tijdelijke kracht die ons helpt het verlies te verdragen en ons beter te voelen. Hoe groter de liefde voor het verloren wezen, hoe groter de intensiteit van de woede.
Onderhandeling
Geconfronteerd met het verlies van een geliefde, denken we aan een onderhandeling.
We willen dat de persoon terug en het leven is zoals het ooit was. Het is een manier om terug te gaan in de tijd en te onderhandelen met pijn. We denken dat we anders hadden kunnen handelen en ons schuldig hadden kunnen voelen. We zijn in staat alles te voelen om de pijn van verlies niet te voelen.
Depressie
Na de onderhandeling gaat alle aandacht naar het heden;
gevoelens van leegte en pijn ontstaan met grotere intensiteit. Het is een fase die eeuwig lijkt te duren. Deze depressie karakteriseert geen geestesziekte; is het juiste antwoord op een groot verlies.Verlies is een zeer deprimerende situatie en depressie is een noodzakelijke stap in dit genezingsproces.
Acceptatie
Vaak wordt
acceptatie verward met het idee dat we oke zijn, ondanks wat er is gebeurd, en dat we accepteren dat onze geliefde voor altijd is verdwenen. Accepteren is deze nieuwe realiteit erkennen en ermee leren leven. Als we weer leven en genieten van ons leven, krijgen we het gevoel dat we de geliefde bedriegen. We kunnen niemand vervangen. Het leven zal anders zijn zonder de aanwezigheid van de persoon die is heengegaan, maar we kunnen nieuwe relaties ontwikkelen.
Rouw is een persoonlijke en unieke ervaring en elke persoon ervaart het op een bepaalde manier; er zijn geen betere of slechtere manieren.
Het leven kan en moet blijven geleefd worden. Ieder heeft zijn tijd; het belangrijkste is niet om een bittere, harde persoon te worden zonder een sprankeling in je ogen en niet je hart te sluiten om de liefde te ontvangen van de mensen die naast je stonden.