Ons brein is symbolisch gesplitst in twee hersenhelften.Ze staan bekend als de 'emotionele' of 'intuïtieve' rechterhersenhelft en de 'rationele' linkerhersenhelft. Daarom wordt het menselijk evenwicht bepaald door de relatie tussen het emotionele brein en het rationele brein. Deze relatie beïnvloedt ons eigen welzijn.Tussen de drie delen van ons brein, het centrum van emoties is in het oudste deel fylogenetisch
sprekend.Ons meest logische en rationele deel bevindt zich echter in de neocortex. Dit nieuwe gebied stelt ons in staat om de meest geavanceerde mentale taken uit te voeren. Emotioneel Emotioneel brein en rationeel brein zijn geen polaire tegenstellingen.Dat wil zeggen, emoties zijn de basis van redeneren en waarderen onze ervaringen. Daarom vergeleek neurowetenschapper Paul MacLean de relatie tussen het emotionele brein en het rationele brein met de relatie tussen een paard (sterk en instinctief) en een bekwame (ervaren en logische) rijder.Het menselijk evenwicht wordt bepaald door de relatie tussen de hemisferen: emotioneel brein en rationeel brein.
Delen Menselijke balans
Het woord komt uit het Latijnseevenwicht
,
aequuswat 'gelijk' enpond betekent 'wat' balans 'betekent.We herkennen het evenwicht in harmonie, spaarzaamheid, gematigdheid, gezond verstand en gezond verstand.Dat wil zeggen, mensen die van een goede geestelijke gezondheid genieten.Wanneer emotionele hersenen en rationele hersenen in balans zijn, kunnen we ze voelen in onze eigen persoonlijke ervaring. Bijvoorbeeld in situaties waarin ons voortbestaan in gevaar is, kunnen beide systemen (emotioneel en rationeel) onafhankelijk functioneren.Het emotionele geeft ons de energie om de eerste dringende stap te zetten (een reling of een tak vasthouden als we van een ladder of een klif vallen). Aan de andere kant zou de rede dienen om de volgende stappen te zetten (we konden niet voor altijd blijven hangen).Menselijk evenwicht bepaalt ons welzijn.Deel emocional Emotioneel brein en rationeel brein: het paard en de ruiter
Een competente rijder moet leren zijn paard onder controle te houden als hij erop wil rijden.
Als er niet veel obstakels zijn en het weer gunstig is, is het gemakkelijker voor de rijder om de controle te behouden. Als er echter iets onverwachts gebeurt, zoals een hard geluid of bedreigingen van andere dieren, zal het paard proberen te ontsnappen en moet de ruiter vasthouden. Dus je moet je evenwicht bewaren en, intelligent, de rusteloosheid van het paard beheersen.
Hetzelfde gebeurt wanneer mensen hun overleving bedreigd zien. Dit kan gebeuren wanneer ze bang zijn of zelfs met een hoog seksueel verlangen. Onder deze omstandigheden is het gecompliceerder om de controle niet te verliezen.Het limbisch systeem detecteert en beslist wanneer er een significante bedreiging is
en de verbindingen tussen de redenering (frontale kwabben) en dit systeem raken in de war. Daarom laat neurowetenschappelijk onderzoek zien dat de meeste psychologische problemen niet worden veroorzaakt door problemen van begrip.
Feitelijk komen ze voor door druk in regio's die specifieker verantwoordelijk zijn voor aandacht en perceptie. Het is heel ingewikkeld om geavanceerde logische processen uit te voeren wanneer ons emotionele brein alert is en alleen aandacht schenkt aan de signalen die het als gevaarlijk ervaart.Wat gebeurt er wanneer de ruiter het paard niet bestuurt?
Soms worden we boos op mensen die we leuk vinden of zijn we bang voor iets of iemand waar we van afhankelijk zijn. Dit veroorzaakt een strijd.Onze emoties en onze hersens beginnen een strijd die, ongeacht de winnaar, ons zelden goed doet voelen.
Als de rijder (rationeel brein) en het paard (emotionele brein) het er niet mee eens zijn, wie wint dan? In principe zouden we zeggen dat het paard, omdat het veel kracht heeft. In feite is dit resultaat hoogstwaarschijnlijk voordat ons brein de ontwikkeling volledig heeft voltooid. Dit gebeurt, volgens de studies, ongeveer 21 jaar. Voordien is onze pre-frontale kwab nog niet afgestudeerd. Daarom zullen we, tenzij we hulpmiddelen hebben verkregen die de zwakte ervan compenseren, in omstandigheden zijn die inferieur zijn aan de impuls van het limbische systeem.Zodra de ontwikkeling van ons brein is voltooid (of bijna voltooid, omdat het nooit ophoudt te evolueren), is het gemakkelijker voor de persoon om controle uit te oefenen over zijn meer instinctieve en emotionele kant. Bovendien hebben de ervaring en hulpmiddelen die op het levenspad zijn verworven ook de neiging om te helpen. In die zin, zal het verrijken van deze twee elementen (ervaring en psychologische hulpmiddelen) helpen voorkomen dat onze emotionele hersenen controle krijgen over onze gedachten en gedragingen. Dit is iets dat ons heel slecht kan doen. "Volg je hart, maar neem je brein mee."-Alfred Adler-Referenties:
Van der Kolk, B.A. (1994). Het lichaam houdt de score bij: geheugen en de evoluerende psychobiologie van posttraumatische stress.
Harvard-overzicht van psychiatrie,1
(5), 253-265.