Ik ben altijd sterk, kalm en oprecht geweest. Bestand tegen stormen en slagen zonder te vragen om emotioneel asiel of het recht op een knuffel.Ik heb mezelf erbij neergelegd om mijn lijden en mijn claims tot zwijgen te brengen, in de overtuiging dat falen verzekerd was als ik dingen niet deed volgens wat was vastgesteld. Ik heb mezelf altijd sterk getoond, dus ik brak als nooit tevoren. Op een dag, zonder controle.
Ik weigerde tranen en opgehoopte emoties te laten vallen.Ze werden wat ze geïsoleerde ziektesymptomen noemden, hoewel ik bleef nadenken over de prijs die betaald moest worden voor een omgeving die erom vroeg en er niets voor terugstelde.
Ik heb geen grenzen gesteld aan de emotionele steun die anderen van me eisten, mijn grenzen waren breed en ruim voor anderen, en toch veranderde mijn emotionele ruimte in een dor gebied met prikkeldraad op mezelf gericht.
Mijn andere bolwerken, mijn geduldige oor, mijn eeuwige concessies zijn mijn emotionele gevangenen geworden. Iedereen had de sleutel om mijn ruimte te betreden, en het was steeds noodzakelijker voor mij om naar buiten te gaan om op adem te komen. Toen ik me realiseerde dat ik lang geleden de grens was overschreden die begrenst wat menselijk draaglijk is. Ik bleef geloven dat het erom ging sterk te zijn zonder sterk te zijn. Minim Geminimaliseerde emoties: enorme gaten in emotionele gezondheid
In de loop van mijn leven heb ik hypocrisie tot zwijgen gebracht, klachten tot zwijgen gebracht en de behoefte aan affectie verminkt.
Toen ik wilde vertrekken, was al mijn kracht in het buitenland. Ze waren verkregen door verschillende, geïsoleerde eigenaren die ze niet langer voor tijdelijke hulp namen, maar als een manier om mijn energie in hun riet om te zetten. Wanneer mensen zwak zijn, worden ze gebroken door het misbruik van hun innerlijke leven.
Je breekt binnen, vegetatief. Er komt een dag dat je niet meer kunt opstaan omdat je spieren niet meer reageren. Een depressie veroorzaakt door de geaccumuleerde stress die er is, een paniekaanval daar.Op de een of andere manier lijken we ons soms te ontwapenen van elke vorm van geweld, en we zijn volledig hulpeloos voor wat niet langer kan worden genoemd of uitgelegd.
Onze weerstand heeft altijd een limiet, een die we nooit hebben kunnen vaststellen in relatie tot anderen.Gevoelige maar zelfvoorzienende mensen moeten de tekenen van een dreigende emotionele instorting kennen voordat deze zich zelfs maar voordoen.Slecht psychologisch onderwijs heeft consequenties
In een recente studie hebben de Annals of Internal Medicine
de verschillende benaderingen van depressie uitgelegd en nogmaals gewezen op het slechte educatieve werk van bepaalde landen. Het gebrek aan coördinatie bij de gezamenlijke behandeling van psychische stoornissen door psychiaters, psychologen en andere gezondheidswerkers.Het gebrek aan coördinatie bij de gezamenlijke behandeling van psychische stoornissen door psychiaters, psychologen en andere gezondheidswerkersmaakt zelfmoord een belangrijke doodsoorzaak voor de bevolking. Het maakt depressie ook de belangrijkste oorzaak van invaliditeit in de komende jaren.
De hoge professionele en sociale eisen van vandaag, gecombineerd met een gebrek aan kennis over geestelijke gezondheid, verhogen het potentieel voor de incidentie van psychische stoornissen in de bevolking. Share De hele situatie leidt tot een klimaat van onwetendheid, waarin ongeschoolde professionals eigenaar worden van deze aanpak. Een inbreuk waarbij
lijdt, is de bevolking, misselijk van de publiciteit van allerlei uitvindingen die beweren te genezenof ons helpen om beter te functioneren, zonder enige vorm van wetenschappelijke ondersteuning te hebben.
Breek vaker op en weet hoe je om hulp kunt vragen Je hebt het recht om verdrietig te zijn en te voelen, niet om altijd sterk te lijken. U hebt het recht om grenzen te stellen aan de mensen om u heen, of dat nu uw partner, moeder of kind is. Je hebt het recht om je aard te kennen en te weten dat mensen een complexe emotionele verwerking hebben en dat ieder van ons een unieke manier heeft om de realiteit waar te nemen en naar ons eigen geluk te zoeken.Je hebt het recht om jezelf af te breken en jezelf opnieuw te vormen; het zal altijd beter zijn dan de stukken op te pakken die anderen onderweg verlaten.
Je hebt het recht om te weten dat zorgen niet egoïstisch is.
Niet altijd sterk zijn en de voortdurende agressie van de omgeving niet graag verdragen, verhinderen dat we onszelf in blijvende zwakheid plaatsen. Wetende dat je het recht hebt om niet altijd het beste gezicht te maken van iets dat lang voorbij de grenzen van je geduld is geweest, bewapen jezelf met assertiviteit om je ruimte te beschermen.
Weten dat je zwakte in de tijd laat zien, moet niet nog een keer ongedaan worden gemaakt.