Het verdedigen van onze rechten, wat we denken dat goed is of wat we geloven dat we verdienen, is meestal praktisch en nuttig. Deze manier van relateren is in de psychologie bekend als assertiviteit en het is heel gewoon voor patiënten met een laag zelfbeeld of met interpersoonlijke problemen om het voor een therapeutisch doel te gebruiken. De waarheid is dat als we altijd passief en onderdanig zouden zijn, in overeenstemming met alles, de wereld nogal stagneert. Een ander probleem is de strijd waarin we worden ondergedompeld. Om bepaalde dingen te bereiken, moeten we soms "de tafel slaan", onze non-conformiteit tonen en proberen aan te tonen dat ons standpunt ook belangrijk en waardevol is. Tot dusverre zijn we het zeker eens, het probleem is dat de situatie vaak buiten onze controle ligt en we vechten "gevechten" die niet eens zouden mogen bestaan. Waarom creëren we absurde gevechten?
Mensen willen zich graag belangrijk voelen en willen vooral dat hun wensen op hun eigen manier worden vervuld. We zeggen tegen onszelf absolutistische en dogmatische uitdrukkingen als "er mogen geen wachtrijen in supermarkten, moeten de vakken sneller, zijn nutteloos!" Of "de verpleegkundige moet zijn leuker geweest." In veel gevallen eindigen we in absurde gevechten.
Constanten "moeten" zijn niet meer dan eisen die we stellen aan de wereld en aan anderen, en
uiteindelijk leiden tot een nogal onaangename emotionele toestand.Meestal worden we angstig of boos en handelen daarom op een manier die niemand ten goede komt. Verre van het oplossen van ons probleem, hebben we het in een authentieke strijd veranderd. Alles zit in ons hoofd, omdat er geen reden is waarom dingen niet hoeven te zijn zoals ze werkelijk zijn, omdat ze dat al zijn. En alleen ik, door magisch en vals denken, verander iets wenselijks in een verplichting tegenover de ander en een noodzaak voor mij.
Tolerantie of conformisme? Dus de lezer om te denken, niet aan pathologische emotionele toestanden uit te lokken, moeten we voldoen aan alle die verder gaan verschijnen, en dit brengt ons in een positie van poppen die bewegen op basis van externe gebeurtenissen. Niets anders dan de realiteit.De sleutel is om tolerantie te ontwikkelen voor dingen die niet zo nuttig of bijna onbelangrijk zijn.
Of er al dan niet een grote wachtrij in de supermarkt staat, is niet significant, we kunnen het niet als ongeluk bestempelen. Maar het maakt ons boos, we worden gespannen en angstig ... is het het waard? Deze spanning leidt vaak zelfs voor veel kinderen de houding die zeker brengt ons nergens, en ook wij zullen nog steeds door mensen die helemaal niet geïnteresseerd als we opschieten als we zijn nerveus of boos worden afgewezen. Hoe tolereer ik wat me stoort?
Om te leren om alles wat ons stoort we kunnen volgen de volgende adviezen tolereren:
Leer je negatieve automatische gedachten te spotten:
Als je in een situatie dat is zeker niet iets belangrijks, zoals een nacht, wanneer hun buren besloten om te luisteren naar muziek op een volume een beetje luider dan normaal, stop en reflecteer op je gedachten. Breng je je mening op voor iets anders? Zeg je tegen jezelf dat dit ondraaglijk is? Als het antwoord ja is, fungeer je als een godheid, een superieur wezen dat anderen kan beoordelen en dingen anders kan maken. Maar de waarheid is dat dit slechts een fantasie is en alleen in je hoofd bestaat.Begin met het veranderen van je gedachten voor anderen die bij de wereld passen zoals die is,
en niet naar wat we kinderachtig doen alsof: wees in termen van voorkeuren spreken in termen van zouden moeten spreken. In plaats van te zeggen dat iets onverdraaglijk is, vertel jezelf de waarheid, dat je al tolereert en verdraagt wat je stoort.
Gebruik humor in situaties die ons niet aanstaan of die onaangenaam zijn:
Humor verdedigt ons van bijna elke streek, vooral van dag tot dag, en maakt moeilijkheden draaglijker.
- Relaties zijn als versnellingen, als we veranderen, verandert de andere ook: Als ik me realiseer dat een arts onvriendelijk is en me op een onaangename manier behandelt, kan ik mezelf dwingen vriendelijk en aardig voor hem te zijn en hoogstwaarschijnlijk zijn houding zal veranderen. Liefde ontwapent ook en transformeert relaties.
- Laat je dus niet meeslepen door je emoties in een situatie die je niet leuk vindt. Je moet daarboven staan en leren om je eigen strijd te kiezen.