Het is dat de geest altijd probeert afstand te nemen van problemen, vooral schuldgevoelens, als een soort bescherming tegen het oordeel van anderen. Dit oordeel is meestal het resultaat van onze verbeelding en onze angsten. De mens zoekt naar beschuldigingen buiten zichzelf voor welk probleem dan ook. Als we gelijk hebben, is de verdienste van ons, maar als we falen, is het zeker de schuld van de ander. Voordat je de fout maakt, zal je zeggen dat het pech was, het weer, de baas, het transport, de horoscoop of de uitlijning van de planeten.
Het is moeilijk om fouten te maken, de realiteit onder ogen te zien en tekortkomingen te aanvaarden. De eerste stap is om fouten te accepteren
Het is geen eenvoudige taak, maar het is niet onmogelijk.
Het uitgangspunt is om te stoppen anderen de schuld te geven en aan te nemen dat we ongelijk hebben. Accepteer kritiek, doe afstand van trots, wees eerlijk tegenover jezelf en vooral met anderen. De neiging van mensen is niet om hun fouten te willen zien. Accepteer dat falen deel uitmaakt van het leven en dat de oplossing in ons zit. We kunnen beginnen met de volgende fout of een fout die we altijd maken. We moeten accepteren dat we niet opstaan als het alarm afgaat, we concentreren ons niet genoeg om een baan op tijd te leveren, we studeren niet voor de test of we schenken geen aandacht aan het voedsel dat ons goed doet.
Je moet volwassen worden en stoppen met anderen de schuld te geven. We hebben allemaal tekortkomingen en zwakheden. Als we onze fouten aannemen en accepteren, kunnen we de mensen om ons heen beïnvloeden om op dezelfde manier te handelen en te leren zeggen: "Ik heb ongelijk."