Verschillende studies hebben aangetoond dat herinneringen zijn niet onveranderlijk en binnen hen zijn er vervormingen en eigen creaties. Dit, met andere woorden, betekent dat je leefde in het verleden een merk dat je weet niet meer precies vertrekt, maar volgens de interpretatie die je hebt opgebouwd om te begrijpen wat er gebeurd is.
In feite, de rode draad van de meeste van onze herinneringen waren niet de werkelijke gebeurtenissen zelf, maar de betekenis die ze voor ons. Laten we dit eens bekijken met een voorbeeld. Twee mensen werden verlaten door hun ouders toen ze heel klein waren. Beiden hebben hier een grote impact op, maar een van hen begint een proces om te begrijpen hoe en waarom dit is gebeurd.
Jaren later, deze persoon onthoudt alles als een trieste gebeurtenis, maar kennen en begrijpen van de omstandigheden waarin het heeft plaatsgevonden. Aan de andere kant, de andere persoon, die niet de ervaring niet te verteren, gewoon herinneringen vaag en onnauwkeurig, maar ook een sterk gevoel van pijn en woede.
Dus uiteindelijk het nooit gaat om wat je woonde, maar hoe je erin slaagt om desituatie te assimileren. Een groot deel van de redenen om verdriet of angst te voelen zijn die ervaringen uit het verleden dat, omdat ze niet verteerd, nog steeds een factor die het leven een negatieve invloed te zijn.Wat je woonde en interpretatie
Mensen zijn niet een computer die gewoon verzamelt gegevens en heeft ze allemaal beschikbaar. Het geheugen speelt een heel speciale rol in het leven van de mens. Het verleden is eigenlijk een zeer complex begrip, want hoewel het is iets wat je geleefd, kan een zeer belangrijke kracht in je aanwezig is. Zelfs als je het je niet realiseert.
Hier kunnen we de oude metafoor van het gebouw gebruiken. Eerst wordt de basis gelegd en daarna moeten de vloeren erop worden gebouwd. Als het fundament niet goed is gemaakt, waarschijnlijk een van de verdiepingen zal beginnen tekraken, zonder duidelijke reden. Of het gebouw als geheel kan gaan zinken of bezwijken bij een aardbeving.
Dat is precies wat er met een mens gebeurt. De basis van wat iemand zijn gebouwd in de vroege jaren van het leven, die over het algemeen zijn die de meesten van ons vergeten. Daarna wordt elke ervaring samengevat en geïnterpreteerd volgens de basis van het bewustzijn dat al is gevormd. En als de fundering wordt beïnvloed, om wat voor reden dan ook, is het mogelijk dat al in de volwassenheid lijken een scheur of instabiliteit die alles in gevaar kan brengen.
Het goede ding over dit alles is dat hoewel je de metafoor van het gebouw kan gebruiken om de mens te begrijpen is veel complexer, maar tegelijkertijd flexibeler. Wat er in het verleden is gebeurd, kan dankzij het begrip more op een meer constructieve en behulpzame manier worden gelezen. Dat betekent dat alles wat je hebt geleefd beter of slechter kan worden, het hangt allemaal af van je interpretatie.U kunt herinterpreteren wat je al
woonde Van nature hebben we de neiging om te vermijden en proberen om negatieve ervaringen te vergeten. Als u een verlating, een afwijzing of een traumatische ervaring meegemaakt, is het veiliger om te proberen het erover opzij en niet zet te veel nadenken, niet om te duiken in een gedachtegang die weinig voor je emotionele welzijn te doen.
echter
wanneer je geen tijd om te assimileren wat leefde, in plaats van deze te vergeten wat je krijgt is om dit woonbeleving in zijn onbewuste te houden krijgen. Het resulteert in die zorgen of die angsten waarvoor er geen verklaring lijkt te zijn. Meer dan wat je leefde,
het belangrijkste is de manier waarop je het geheugen hebt gestructureerd . Als je een slachtofferperspectief kiest om te interpreteren wat er is gebeurd, zul je je ervaringen uit het verleden zien door deze lens van zelfmedelijden. Als je kiest voor een defensieve visie, zal wat je hebt geleefd nog maar één reden zijn om anderen te wantrouwen of om in deze houding van wraak op mensen te zijn, ook al hebben ze niets gedaan.Het is belangrijk om te leren om te deconstrueren wat je hebt ervaren. Dit betekent dat je de feiten die zich hebben voorgedaan, moet nemen en een standpunt moet innemen dat je tot begrip leidt
. Houd niet alleen rekening met wat er is gebeurd, maar probeer jezelf in de schoenen te plaatsen van diegenen die je mogelijk pijn hebben gedaan. Je zult misschien merken dat wat je motiveerde, geen wreedheid of egoïsme was, maar je eigen beperkingen of frustraties. Je kunt ook begrijpen dat de beste manier om recht te doen is niet te vergeten, maar te leren eruitzien als iemand die een negatieve ervaring heeft gehad, maar die het ook verdient om het te overwinnen en gelukkig te zijn.