Wist je dat het woord saudade alleen in het Portugees bestaat? En wat is het om te praten over gevoelens van verlies, gebrek, afstand en liefde? Gevoelens zo gefuseerd en soms zo ver uit elkaar. Hoe we er een willen voelen, zonder de ander te hoeven voelen. Waarom liefhebben en verliezen? Waarom liefhebben en ver weg zijn? Waarom heb je liefde en mis je nog steeds iets dat we al hadden, iets dat weg is, iets dat verloren is gegaan in de tijd? Waarom mis je?
Na een tijdje besefte ik dat verlangen uiteindelijk een mooi gevoel en zelfs een goed gevoel is. Het doet pijn op de borst, het is waar. Verstikt.
Soms geeft het ons het gevoel dat handen onze harten klemmen tot het punt dat het bijna ondraaglijk lijkt. Maar de heimwee herinnert ons aan de goede dingen die we ervaren. Van speciale mensen die eenvoudigweg niet in onze levens konden blijven door onze keuzes of keuzes. Soms om verder te gaan, moet je een pad kiezen, en op deze manier kun je je met kracht scheiden van plaatsen, mensen, liefdes, gevoelens ... maar je moet gaan. Het kost veel lafaard om een pad te kiezen en kostbare gevoelens op te geven. Of heel dapper? Wie lijdt, denkt ons egoïstisch, koud en twijfelt zelfs aan de oprechtheid van wat we voelen. Maar wie weggaat ... mist het. Wie geeft gevoelens, een verhaal, een leven, een liefde op, die wegblijft wetend dat het niet uitmaakt hoeveel pijn het doet, moet er naartoe gaan, neemt nostalgie in de borst.
Een verlangen dat ik begreep, zal nooit gebeuren. En waarom zou ik? Hoe vaak heb ik tegen verlangen gevochten, denkend dat ze mijn pad verblindde, me deed struikelen. We vochten en toen, zich realiserend dat ze koppig was en nooit zou vertrekken, begon ik haar te begrijpen. Nostalgie maakt deel uit van mij
Het doet me denken aan het gelukkige verleden, het trieste, waardeert me vandaag wanneer het me ertoe brengt om eerdere situaties te herzien. Het doet me denken aan mensen die ik gewoon niet kan vergeten, omdat ze deel uitmaken van het verhaal van mijn leven, van mijn boek. Uit ons boek kunnen en moeten we de pagina's omdraaien, maar we kunnen ze niet verwijderen. Dat is waarom
verlangen soms pijn doet, mishandelt, nostalgie brengt.
Een lied, een geur, een plaats, een foto en dat is het ... ik reis daar op tijd met de snelheid van het licht en ik mis het. Missen gaat soms goed voor het hart. Ik voel me levend, ik voel me levend, ik voel dat elke seconde die mijn leven is gepasseerd ergens in de tijd is gemarkeerd en vastgelegd ... die keer dat niet terugkomt ...