De kracht van suggestie is een van de meest interessante verschijnselen onder de talloze voorvallen in de menselijke geest. Het wordt gedefinieerd als een psychische toestand waarin een persoon sensaties en ideeën ervaart die iemand suggereert of induceert. Tegelijkertijd kan men ook stoppen met het voelen van die verboden zijn. Het wordt in de geest geïmplementeerd zonder dat we ons ervan bewust zijn.
Het concept suggestie lijkt erg oud te zijn - er zijn zelfs aanwijzingen dat hypnotische technieken al duizenden jaren in China, India, Griekenland, Mexico en vele andere culturen worden gebruikt. Sommige sporen wijzen erop dat de Egyptische cultuur een soort hypnose gebruikte die erg lijkt op de huidige, meer dan 3000 jaar geleden. In die tijd was het fenomeen geassocieerd met een magisch-religieuze ervaring. "De gewoonte is slechts een product van suggestie. De kleren die je draagt, de manieren en zelfs het voedsel dat je eet, zijn suggestieproducten. "S -Swami Sivananda- Franz Antón Mesmer was in de achttiende eeuw de eerste die probeerde een rationele verklaring voor dit fenomeen te vinden. Hij combineerde echter wetenschappelijke waarnemingen met charlatanices en dit maakte hem in diskrediet. Vervolgens was het Dr. James Braid die zich daadwerkelijk inspande om deze verschijnselen een wetenschappelijke status te geven. Vele mannen van de wetenschap volgden hem en slaagden erin hypnose vooral uit het concept van het onbewuste te verklaren.
Soorten suggesties
Er zijn momenteel vier soorten suggesties: direct, hypnotisch, indirect en zelf-suggestie.
De directe suggestie is er een die wordt verkregen vanwege de autoriteit die een persoon uitoefent over een ander onderwerp. De hypnotiserende suggestie is die welke wordt verkregen uit een hypnotische trance, die op verschillende manieren kan worden uitgevoerd.
Indirecte suggestie is echter wat er gebeurt als de ideeën van andere mensen worden verwerkt alsof ze van henzelf zijn. En ten slotte is zelfsuggestie dat wat het individu op een min of meer bewuste manier over zichzelf uitoefent. De persoon zelf probeert zichzelf ertoe te brengen een idee of een gewaarwording in zijn geest op te nemen. Zoals wanneer het koud is en we gedwongen worden te denken: "Ik heb het niet koud, ik heb het niet koud", om zichzelf te overtuigen.
Er is ook een subtype in zelf-suggestie. Dit is vrijwillig zelfmanagement. Het komt voor wanneer een persoon, onbewust, overtuigd raakt van een idee. Soms is het een ongewenst idee. Bijvoorbeeld wanneer er een vlek op de huid van een persoon verschijnt en hij begint te denken dat het iets ernstigs is. Ze gaat niet naar de dokter om te voorkomen dat haar denken bevestigd wordt, maar ze is er zeker van dat ze lijdt aan een vreselijk kwaad. De kracht van suggestie
De kracht van suggestie over onze acties en zeker over onze manier van waarnemen van de werkelijkheid, is buitengewoon belangrijk. Hypnotische suggestie is voornamelijk gebruikt voor therapeutische doeleinden, maar de werkzaamheid is beperkt.Ten eerste omdat niet iedereen voldoende gevoelig is om gehypnotiseerd te worden, en ten tweede omdat de vooruitgang in deze halfbewuste toestand niet lang duurt.
De directe suggestie is afgeleid van die personen die anderen kunnen overhalen, inclusief gevaarlijke ideeën. Deze individuen richten zich niet op het logische denken van mensen, maar op hun emoties. In het bijzonder aan je angsten en je verlangens. Op deze manier krijgen ze de wil van de mensen om toe te geven en kunnen ze doen wat ze willen. Het is een vorm van suggestie die wordt geassocieerd met macht, maar niet noodzakelijk met de grootmachten. Het is mogelijk om dit soort suggestie uit te oefenen in een relatie, in een situatie van kopen en verkopen en zelfs door een staatshoofd of een dictator. Indirecte suggestie is de meest complexe en moeilijk te detecteren.
Het komt voort uit de 'ideeënwereld' die over een samenleving hangt. Veel instellingen construeren en promoten dit, hoewel ze zich hiervan niet bewust zijn. In deze groep worden de religieuze overtuigingen ingevoegd. Zoals, bijvoorbeeld, het bestaan van leven na de dood. Veel mensen zweren samen dat het waar is, hoewel er geen bewijs is om dit feit te bevestigen. Sommige mensen zien het zelfs als een bedreiging wanneer iemand anders probeert te bewijzen.
Zelfmanagement, vooral onvrijwillig, is meer aanwezig in ons leven dan we zouden willen. Veel van wat we geloven is niet meer dan een verzameling overtuigingen, zonder verdere fundering. We doen veel dingen omdat we andere mensen het hebben zien doen of gewoon doen, maar we stoppen niet altijd om erachter te komen waarom. Wat wel duidelijk is, is dat we overtuigingen hebben over onszelf en over alle dingen in het algemeen, maar deze kunnen niet tegen een meer rigoureuze analyse. Dit is hoe we zijn, en dit is hoe we naast elkaar bestaan met de kracht van suggestie.
