Mensen met weinig of geen vermogen om hun angsten, leegte en frustraties te beheersen, hebben vaak de dringende behoefte om anderen te beheersen om een positief en krachtig beeld van zichzelf te krijgen. Deze behoefte vloeit beetje bij beetje voort uit overmatig gebod en de constructie van een verstikkende, starre band die de emotionele integriteit van de ander volledig tegenspreekt.
Als we erover nadenken, is het verrassend hoe de menselijke geest de meest geavanceerde mechanismen kan inzetten in tijden van nood. Niet alle doen het op dezelfde manier, het is duidelijk; echter, de noodzaak om alles en iedereen om ons heen te beheersen, is niet meer dan een verdedigingsmechanisme om iets aan te pakken dat is opgevat als een "bedreiging".
Probeer je anderen te beheersen? Wil je je bewust zijn van alles om je heen? Val niet in dergelijk lijden, want wie al je aandacht op anderen concentreert, vermijdt het allerbelangrijkste: beheers jezelf.Share
Het hebben van een laag zelfbeeld, grote onzekerheid, een negatief zelfbeeld, onvermogen om emoties zoals boosheid, verdriet of frustratie te beheersen, vormt vaak deze dodelijke cocktail waar psychologische onzekerheid wanhopig op zoek is naar een slechte baan, een slechte bron. Geconfronteerd met een onvermogen om al deze dimensies te beheersen en te confronteren, concentreert de persoon zijn energie op degenen om hem heen:"Ik zal anderen controleren om te passen bij mijn wereld van contrasten, mijn geografische ongevallen, mijn zwarte gaten." Dit zijn gedragingen die we ongetwijfeld vaak zien in bepaalde paarrelaties en zelfs in veel werkomgevingen. Zo zal de ongeschikte manager bijvoorbeeld proberen al zijn of haar werknemers te controleren op hun bedrijfsbeleid, gebruik te maken van en misbruik te maken van hun autoriteit, maar ook de organisatie zelf in een disfunctionele en onproductieve dynamiek leiden.
Behoefte aan controle en gebrek aan emotionele autonomie
De behoefte om anderen te beheersen komt tot uiting in ontelbare contexten, tijden en situaties.
We kunnen haar in de onzekere moeder of vader zien die zijn kinderen bestuurt, zodat ze niet uit de "luchtbel" van het huis komen en zo lang mogelijk bij hen blijven. Het komt ook vaak voor in relaties van vriendschap waarin sommige leden controlerend gedrag, manipulators en zelfs afpersers toepassen. Dit zijn profielen die alles van ons vragen: tijd, emotionele steun en, natuurlijk, gehoorzaamheid.Als we iemand met dit profiel in onze naaste omgeving hebben, weten we dat het genoeg is om een beetje "te krabben" om te ontdekken dat er achter al deze patina van opleggingen, bedreigingen en obsessies een gebrek aan emotionele autonomie zit. Geconfronteerd met dit gebrek, worden ze niet alleen "controllers", maar ook "takers". Dat wil zeggen, soms onzekere mensen met een laag zelfbeeld en weinig vermogen om hun emotionele wereld te beheren, proberen 'gekoesterd' te worden door een of meer 'donors'.
Aan de andere kant, als dit niet genoeg was, is er nog een andere interessante en illustratieve nuance. In een onderzoek van psychiaters Friese en Hofmann uit 2009 bleek dat mensen met weinig zelfregulerend vermogen last hadden van "alles of niets" affectieve reacties. Dat wil zeggen, hun impulsiviteit, hun gretigheid om 'gekoesterd' te worden, geeft geen verontschuldiging toe, laat staan in staat te zijn om te zien of sympathiseren met de behoeften van anderen.
Wanneer de controlerende persoon iets wil, vraagt het niet, vraagt het. Het streeft ook naar onmiddellijke bevrediging, onvoorwaardelijke aandacht en "donoren" die altijd bereid en bereid zijn om in hun egocentrische universum te cirkelen.
DelenWat als ik diegene ben die anderen moet controleren?
We hebben het gehele derde-persoonsartikel gesproken. Het is echter vaak nodig om een eerste-persoon-reflectieoefening over deze kwesties uit te voeren en om te beoordelen of het echt aan ons is om degenen om ons heen te beheersen.
We kunnen het bewust of onbewust doen , en zelfs meer, dit gedrag kan van de ene op de andere dag verschijnen zonder dat we het merken. Soms is de trigger in onze financiële moeilijkheden, in het achterlaten van onze emotionele partner of zelfs in het verlies van een geliefde. Het zijn vitale momenten waarop de leegte lichamelijk en verstikkend wordt, waar angst ons treft en we stoppen met het tolereren van onzekerheid. De geest begint te anticiperen op dodelijke slachtoffers, alles lijkt uit onze handen te glippen en bijna zonder het te beseffen, beginnen we dingen te eisen van andere mensen die misschien boven hun verantwoordelijkheden staan. We raken emotioneel mishandeld zonder het te beseffen. Wat kunnen we in deze gevallen doen? We stellen voor na te denken over de volgende dimensies:Begrijp dat
het besturen van anderen de huidige situatie niet zal verbeteren.
De mensen domineren die we liefhebben, is om hun vrijheid te veto en het is ook een niet-productieve taak. Wat echter nuttig is, is leren om onszelf te beheersen, omdat het echte probleem niet altijd in de buitenkant ligt, in het binnenste.
- Begrijp ook dat we geen controle hebben over de toekomst of wat komen gaat. Wat je echter binnen handbereik hebt, is het heden, wat er nu gebeurt. Iets dat onder uw exclusieve verantwoordelijkheid valt.
- Leven is toegeven dat er meer onzekerheden zijn dan zekerheden is om te begrijpen dat niet alles onder onze controle kan staan en dat het noodzakelijk is om ook het onvoorspelbare te tolereren. Om dit te bereiken, is er niets beter dan aan onszelf te werken, dan te investeren in onze eigen sterke punten, onze eigen emoties te begrijpen en te beheersen ... Kortom, het is duidelijk dat
- weinige dimensies even noodzakelijk zijn in onze persoonlijke groei als de ontwikkeling van een goede zelfcontrole.De persoon die voldoende emotionele autonomie en een goede beheersing van zijn emoties heeft, kan zich immers verder ontwikkelen met meer harmonie en integriteit, met respect voor zichzelf en anderen.