We hebben de oude gewoonte, geërfd van de filosofie, altijd om de rede en emoties onder ogen te zien, alsof de emoties de redenering veranderen. We schrijven toe aan de emoties die een hedonistisch, transcendentaal en irrationeel karakter hebben waardoor we denken dat ze geen nut hebben. Maar dit is een ernstige fout, Emoties spelen een zeer belangrijke rol, ze helpen ons gedrag te sturen en handelen snel. Onder hen de meest relevante zijn de basisemoties: verrassing, afkeer, angst, vreugde, verdriet en woede.
Deze basisemoties verschijnen tijdens de ontwikkeling van iemand, ongeacht de context waarin ze zich bevinden. Over het algemeen zijn het processen die verband houden met evolutie en aanpassing, die een aangeboren, universeel neuraal substraat hebben, en een kenmerkende bijbehorende affectieve toestand, die we het sentiment zouden kunnen noemen.
Ken de 6 basisemoties van de mens
Verrassing
Verrassing kan worden gedefinieerd als een reactie veroorzaakt door iets onvoorziens, ongehoords of vreemd. Dat wil zeggen, wanneer een prikkel verschijnt dat het subject niet heeft nagedacht in zijn voorspellingen of schema's. De subjectieve ervaring die ermee gepaard gaat, is een gevoel van onzekerheid naast een toestand waarin de persoon het gevoel heeft de geest leeg te houden.
Met betrekking tot fysiologische reacties worden we geconfronteerd met een vertraging van de hartslag en een toename van de spierspanning en ademhalingsamplitude. Bovendien verschijnt een luide toon, samen met spontane vocalisaties.
De functie van verrassing is om het werkgeheugen van alle resterende activiteiten leeg te maken om onvoorziene stimulansen aan te pakken. Daarom activeert deze toestand de processen van aandacht, samen met het uitvoeren van onderzoek en nieuwsgierigheid. Deze emotie wordt vaak gevolgd door een andere emotie die zal afhangen van de kwaliteit van de onvoorziene stimulus, en dus zijn positiviteit (vreugde) of negativiteit (woede) laat zien.
Walging
Walging is een van de basisemoties die bekend zijn sinds Darwins werk over dierlijke emotie. Het wordt gekenmerkt door sense een gevoel van walging of het vermijden van iets met het oog op de mogelijkheid, reëel of ingebeeld, van het opnemen van een schadelijke stof die verontreinigende eigenschappen heeft. De subjectieve sensatie is er een van grote afkeer en van een duidelijke afkeer van de inducerende stimulus. De centrale fysiologische effecten zijn het optreden van verschillende soorten gastro-intestinale malaise in combinatie met misselijkheid. Bovendien is er een algemene toename in activering; zichtbaar door verhoogde hart- en ademhalingsfrequentie, huidgeleiding en spierspanning.
De aanpassingsfunctie die de schande vervult, is alle stimuli af te wijzen die tot vergiftiging kunnen leiden.
Misselijkheid en malaise helpen om schadelijke opname van het lichaam te voorkomen. Bovendien heeft deze emotie na verloop van tijd een sociaal karakter gekregen door toxische sociale prikkels voor ons af te wijzen. Angst
Het is de meest bestudeerde emotie bij dieren en bij mensen.
Angst is een negatieve of aversieve emotionele toestand met een zeer hoge activering die vermijding en ontsnapping aan gevaarlijke situaties aanmoedigt. De ervaring van deze emotie veroorzaakt een gevoel van grote spanning samen met een zorg voor iemands veiligheid en gezondheid. Fysiologische correlaten tonen een snelle toename in activering en voorbereiding op ontsnapping. De hartactiviteit wordt geactiveerd en de ademhalingsactiviteit versnelt, waardoor een oppervlakkige en onregelmatige ademhaling optreedt.
Angst is een evolutionaire erfenis met een overduidelijke overlevingswaarde.
Deze emotie is nuttig voor het voorbereiden van het lichaam en het genereren van ontsnappings- of coping-gedrag bij potentieel gevaarlijke prikkels. Bovendien vergemakkelijkt het het leren van nieuwe antwoorden die de persoon tegen gevaar beschermen. Vreugde
Vreugde is, van alle basale emoties, misschien wel het meest positieve: het is direct geassocieerd met plezier en geluk.
Het lijkt bijvoorbeeld een reactie op het bereiken van een persoonlijk doel of het verzwakken van een staat van malaise. Door de manier waarop we het manifesteren, lijkt het misschien dat het geen functie heeft voor onze overleving, behalve dat het slechts een weerspiegeling is van onze interne staat. Echter, vreugde is een van de systemen die het lichaam nodig heeft om actie aan te moedigen.
Bovendien dient het als beloning voor het gedrag dat gunstig is voor zichzelf. Vreugde vuurt wanneer we een actie uitvoeren die een doel bereikt, en dankzij dat, zal dit gedrag herhaald worden zodat we deze sensatie van plezier opnieuw kunnen ervaren. Het is misschien de meest natuurlijke versterking die we hebben. Op fysiologisch niveau vinden we een toename van de hartslag en een hogere ademfrequentie. Bovendien worden we in de chemie van de hersenen geconfronteerd met een grotere afgifte van endorfines en dopamine. Verdriet
Binnen de basisemoties is droefheid degene die de grootste negativiteit impliceert. Deze emotie wordt gekenmerkt door een verminderde stemming en een significante vermindering van het niveau van cognitieve en gedragsmatige activiteit.
Ondanks de slechte reputatie die deze emotie heeft, vervult het functies die even belangrijk of belangrijker zijn dan de andere basisemoties.
De functie van verdriet is handelen in situaties waarin het onderwerp impotent is of geen continuïteit kan geven aan directe actie om iets op te lossen dat lijden veroorzaakt, zoals de dood van een geliefde. Dat is de reden waarom verdriet het niveau van activiteit vermindert, om bronnen te sparen en ons te beletten onnodige inspanningen te leveren. Bovendien werkt het op een zelfbeschermende manier en genereert een perceptueel filter dat de aandacht op de persoon vestigt in de plaats van een schadelijke stimulus. Het belangrijkste is het zoeken naar sociale steun die het ontsnappen van een deprimerende situatie mogelijk maakt.
Woede Woede is het gevoel dat ontstaat wanneer iemand wordt onderworpen aan situaties die frustrerend of vijandig zijn.
De ervaring die uit deze emotie voortkomt, is gecategoriseerd als onaangenaam, samen met een gevoel van spanning dat ons motiveert om te handelen. Het is een emotie van vele gezichten en in veel gevallen dubbelzinnig, omdat het afhankelijk van de situatie als meer of minder gerechtvaardigd kan worden beschouwd.
Op fysiologisch niveau identificeren we in het lichaam een excessieve toename van activering en een voorbereiding op actie. We observeerden een toename in cardiale activiteit, in spiertonus en in respiratoire amplitude. Bovendien is er een aanzienlijke toename van adrenaline in het bloed, wat op zijn beurt de cognitieve spanning zal verhogen.
Woede heeft een duidelijke evolutionaire functie en verschaft ons de middelen die nodig zijn om een frustrerende situatie het hoofd te bieden. Wanneer we een bepaald gevaar moeten aangaan of een uitdaging moeten overwinnen, helpt deze besteding van middelen om de activering te vergroten ons om te slagen. Als zelfs de woede het doel niet kan bereiken, ontstaat droefheid; om het probleem met andere hulpmiddelen op te lossen. Of ze nu positief, negatief of neutraal zijn, het is waar dat
alle emoties functies vervullen die onze overleving bevorderen. Aan de andere kant dragen ze ook het gevaar dat, door hun intensiteit, ons gedrag wordt beheerst. Het is in deze gevallen dat emotionele regulatie vooral belangrijk is, omdat zij het is die de negatieve kant van deze emotionele sekwestratie uit de teugels van ons leven kan verwijderen.