Don Quixote, het personage gecreëerd door Miguel de Cervantes, was een tragische jager. Zijn strijd was gericht op de grimmige en vijandige realiteit, die hij van plan was te veranderen in een ideaal waarvan hij wist dat het onwerkbaar was. De metaforen die dit personage ophaalt zijn verschillende, waardoor hun avonturen naam geven aan een effect, het effect Don Quixote.
Het Don Quixote-effect is in verschillende velden geïdentificeerd. Deze analogie van de man die vecht tegen windmolens, gelovend dat het reuzen zijn, is te vinden in oorlogen tussen landen, maar ook in ons dagelijks leven. Wanneer we denken dat de dingen een weg zijn, maar in werkelijkheid behoren ze tot een andere, vallen we in dit effect en eindigen we tegenover de molen. 'Don Quichote, dat ben ik, en mijn beroep is dat van een rondtrekkende ridder. Mijn wetten zijn om de fouten ongedaan te maken, goed te leveren en kwaad te vermijden. Ik ben gevlucht voor het gemakkelijke leven, voor ambitie en hypocrisie, en ik zoek naar mijn eigen glorie het smalste en moeilijkste pad. Is dat dom en naïef zijn? "
- Miguel de Cervantes Saavedra -
Het effect Don Quichot in de oorlogen
Een van de verleend om te bewerkstelligen Don Quichot richt zich op de betrekkingen tussen de landen betekenissen. Meer specifiek, in oorlogen tussen verschillende landen. In de geschiedenis kunnen we verschillende voorbeelden vinden, zoals de oorlog van de Verenigde Staten tegen Vietnam.
In deze oorlogen zijn landen verwikkeld in gevechten die niet kunnen winnen. Hoewel dominantie van het territorium onmogelijk is, gaan deze landen ten oorlog. Helaas is het aantal sterfgevallen als gevolg van deze oorlogen niet te rechtvaardigen, ondanks de voordelen die ze kunnen opleveren.
Hoewel deze oorlogen beginnen met het excuus van het opslaan van een ander land, om de democratie te brengen of omlaag brengen van een dictatuur, deze ideeën zijn gewoon onmogelijk idealen, zoals bepleit door Don Quichot. Er is niets meer te onthouden over de invasie, ook uitgevoerd door de Verenigde Staten, in Irak, om de democratie in het Midden-Oosten te implanteren. Don Quixote-effect als hysteresis Volgens de sociologie komt het Don Quixote-effect op oorlogen overeen met "hysterese".
Hysterese vindt plaats wanneer de oorzaak en het effect tijdelijk worden gescheiden.
Dat wil zeggen, we hebben de oorzaak die de verandering zou moeten veroorzaken, maar de verandering duurt langer dan verwacht of gebeurt nooit. Toegepast op de sociologie, leert de geschiedenis ons lessen over hoe gebeurtenissen plaatsvonden, geeft ons ervaring. Hoe veel men ook mag verwachten, het verleden zal niet altijd worden herhaald. Wanneer we bijvoorbeeld gaan, wordt verwacht dat we na een korte periode zijn aangepast aan de gewoonten van onze nieuwe locatie. Dit gebeurt niet altijd. beïnvloed worden door literatuur en geschiedenis, ten nadele van andere wetenschappen, kan ons leiden tot onjuiste ideeën over wat er gaat gebeuren. Cognitieve vooroordelen en mentale snelkoppelingen (heuristieken) die onze hersenen gebruiken, kunnen ons doen vertrouwen op onze hoop in plaats van op rationaliteit. Deze Don Quichot effect wordt gevonden als we ons voorstellen verloren in een mist streven wij ernaar om oude spoken, reuzen in elke gewenste vorm, die niet afmaken afstuderen, uiteindelijk verdunnen vinden.
"De wetenschapper zoekt vaak voor in verschillende, los van de essentiële van de overbodige :. En dat is wat Sancho Panza wordt continu op zoek naar zinvolle antwoorden op de absurditeiten van Don Quichot" - Jorge Wagensberg -
Het effect van Don Quichot in
habitus
Voor Pierre Bourdieu is het Don Quixote-effect ingebed in zijn theorie van habitus. Habitus is het schema waarmee we op een bepaalde manier handelen, denken en voelen. Habitus wordt bepaald door onze sociale klasse, die op zijn beurt wordt gevormd door de wisselwerking tussen culturele kennis, onderwijs en economisch kapitaal, naast andere factoren.
Habituspatronen leiden mensen die leven in een omgeving die lijkt op een vergelijkbare levensstijl. Mensen in dezelfde buurt hebben bijvoorbeeld vaak dezelfde smaak in boeken, films, sport, kunst enz. Op dezelfde manier zal ook het gedrag van deze mensen vergelijkbaar zijn. De habitus kan echter worden veranderd wanneer mensen anders handelen dan hun gebruikelijke gedrag. Hoewel we grenzen opleggen, aangeven wat mogelijk en onmogelijk is, zoals eerder gezegd, kan de habitus ons leiden tot overwinnen. Omdat wat de habitus ons vertelt dat onmogelijk is niet altijd is, kunnen de sterke veranderingen die we in het midden vinden de verandering van de habitus afdwingen. Als de habitusverandering, gegeven deze veranderingen, gunstig is, zou er een goede aanpassing zijn doorgevoerd.
Wanneer dit niet gebeurt, treedt de "habitushysteresis" op, ook bekend als het Don Quixote-effect.
Wanneer dit gebeurt, zijn gedachten, gevoelens en acties ontoereikend gezien de omstandigheden waaronder ze worden gepresenteerd. Dit komt omdat de habitus verankerd blijft in het verleden en niet verandert, zelfs als er veranderingen plaatsvinden in de omgeving. Gelukkig hebben we trouwe vrienden, zoals Sancho Panza, die, hoewel heel anders dan wij, ons zal vergezellen in onze avonturen en ons een perspectief zal geven dat, hoewel anders, mogelijk meer aangepast is aan de realiteit.