Om vrij te leven, is het noodzakelijk jezelf te kennen. Maar ik bedoel niet namen en achternamen, wat ik graag eet voor het ontbijt, etc. Ik verwijs naar die delen waar we allebei moeilijk naar kunnen kijken, die waar iemand wijst, het doet zelfs pijn.Staten zoals jaloezie, trots, lafheid en vele anderen bekend bij alle mensen. Observeer en vraag jezelf af:
Wat vult me gewoonlijk met woede? Laat ik de woede vrijuit gaan, gebruik zelfs de kracht om te krijgen wat ik wil? Erger nog, ik verborg deze woede onder een masker van starheid, rationaliseerde de situatie vanuit een oppervlakkig vlak en negeerde volledig al die emotie die de muur kon omverwerpen die met zoveel pijn we in de loop van de jaren bouwden, de ene na de andere misleiding. Wat zou er met me gebeuren als andere mensen me in deze toestand zouden zien?
Zou ik van mezelf kunnen houden ondanks dat ik mezelf toestond negatieve emoties te voelen en uit te drukken? Of zou het me misschien vullen met schuld, schaamte en angst? Laten we doorgaan met het voorbeeld van woede: stel je voor een moment in een van deze omstandigheden, het gevoel van woede dat al in je lichaam is geïnstalleerd. Sta jezelf toe om een deel van dit gevoel te voelen, zonder het te beoordelen of te proberen het te onderdrukken. Let op hoe je je gedraagt, welke gedachten je hebt en wat achter die woede zit, die woede. Mogelijk zult u antwoorden: "De andere, die niet te stoppen is!". Blah, blah, blah ... Maar wat de andere persoon deed, maakt op dit moment niet echt veel uit, de informatie die we hebben is alleen onze eigen interpretatie van hun daden, wat me doet geloven dat wat de een andere deed me pijn. Gaat het gevoel schijnen dat andere mensen ons pijn willen doen? Of hebben we het gevoel dat anderen te veel van ons verwachten, of voelen we ons misschien onterecht beoordeeld, belast met verantwoordelijkheden, machteloos en boos? Wat is je innerlijke dialoog?Hoe dieper je kunt graven, hoe meer kennis en antwoorden je krijgt.In deze staat van verkenning
kunnen we ontdekken hoeveel onze aangeleerde gedragingen en gewoonten zijn geworteld. Velen van ons hebben geleerd om op die manier te handelen sinds de kindertijd, waar we als kinderen niet genoeg vaardigheden hadden om onze verlangens te vervullen, en dus hadden we anderen nodig om het voor ons te doen. Zodra we begrijpen hoe we reageren, evenals de angst en de basislust die altijd achter deze woede bestaat, is het veel gemakkelijker om uit deze situatie te komen. Vandaag zijn we geen kinderen meer, kunnen we de teugels aannemen, zelf aan onze behoeften voldoen zonder te wachten tot iemand anders dat doet. Kortom, we verkrijgen zo onze vrijheid, begrijpen de betekenis van onze emoties, luisteren ernaar diep, vervangen onze automatische reacties van altijd met consistente beslissingen, geïnspireerd door de intieme kennis van wat ons echt overkomt.
Om vrij te leven, moeten we weten wie we zijn, om het pad te volgen dat is geïnspireerd door onze eigen essentie. Jezelf kennen is de sleutel tot gelukkig zijn.