Wie houdt van maakt geen enkele fout, omdat de daad van liefhebben ons nobel maakt, iets puur, authentiek en instinctief is. Ondanks het feit dat ze het liefste hebben dat ze geen berouw hebben gehad, is het wel erg om mensen lief te hebben die het niet verdienen, die nooit waren zoals we in het begin geloofden.
Het houden van de verkeerde persoon is een ernstige mismatch waarvan we zelden ongedeerd zijn geweest.Het is echter noodzakelijk om krachten te verzamelen en de sintels van ons zelfrespect te verzamelen om het opnieuw te leven. We moeten kunnen weigeren te lijden voor liefde, om te blijven houden van wat kapot is om onze ruimte in eenzaamheid te vinden en om onszelf opnieuw te genezen. "De effecten van liefde of tederheid zijn vluchtig, maar die van dwaling, zelfs als het er maar één is, nooit eindigen, zijn als een grotmens, als een ziekte zonder genezing."
-Antonio Muñoz Molina-
In deze tijden gevoed door de wereld van sociale netwerken en door de virtuele sites om een vriendje te regelen, is er een heel bijzonder fenomeen geweest.
Er zijn mensen die het gevoel hebben dat ze altijd verliefd worden op de verkeerde persoon.Ze blijven geloven in liefde en willen vooral de juiste persoon liefhebben en zich tegelijkertijd geliefd en gerespecteerd voelen.De profielen van deze sites bieden ons een interessante optie. We kunnen 'filteren' op interesses en kenmerken. Dit alles geeft ons een gevoel van controle over wat we willen en wat we niet willen: we proberen de perfecte formule te vinden. Deskundigen van liefde zijn echter duidelijk:
Liefde is geen algoritme. Van tijd tot tijd dwalen in liefde is bijna een wet van het leven. Zelfs als er soms, tussen chaos en het onverwachte, opdoet waar we zo naar verlangden. Een volwassen, bewuste en gelukkige relatie.We hoeven de hoop niet op te geven.We stellen voor dat je hier over nadenkt.De valse verwachtingen die we creëren die "ons doen geloven"
We zeiden dit aan het begin van de tekst. Liefhebben kan nooit een vergissing zijn.
Mensen ademen, leren, houden van, huilen, lachen en gaan door.Het rad van het leven nodigt ons uit om te ervaren en deel te nemen aan een intense en mooie beweging waarin we niet hoeven te vluchten voor onze natuur, onze essenties. Het probleem is ongetwijfeld in het blijven houden van degenen die niet van ons houden.Er wordt vaak gezegd dat
mensen niet veranderen, dat de waarheid is dat ze nooit zijn zoals we dachten.Nou ja, op een bepaalde manier veranderen we allemaal een beetje op basis van bepaalde ervaringen, maar de wortels blijven altijd aanwezig, zijn altijd aanwezig. Ook al zien we ze soms niet en creëren we valse verwachtingen die niet bij de realiteit passen.Betekent dit dat de verantwoordelijkheid van het houden van degenen die het niet verdienen, altijd de onze is? Wat zijn we de naïef om kastelen in de lucht te bouwen? Helemaal niet. Een interessant boek met de titel "De huwelijkslocatie van 7 minuten" legt uit datvalse verwachtingen in liefdesrelaties in gelijke delen worden gecreëerd en gekoesterd.
Aan de ene kant zijn er mensen die zich voeden met deze 'kastelen in de lucht' in hun enthousiasme om geluk te vinden, tot het punt van het zien van deugden waar er slechts min of meer gecamoufleerde egoïsme is. Maarer zijn ook mensen die graag valse verwachtingen koesteren.Ze doen dit voor zeer stipte doeleinden. Aan de ene kant om eenzaamheid te voorkomen zoals die is en met wie dan ook. Aan de andere kant om af en toe een wegwerpverhouding te garanderen die hoop op iets blijvends geeft.Liefde is geen vergissing, blijf van de verkeerde persoon houden, ja
We hoeven niet te leven met de bitterheid van het hebben van mensen die niet verdienden. We moeten er trots op zijn dat we hebben liefgehad en weten hoe we achter kunnen laten.Omdat liefde ons nobel maakt. Weten hoe je een level moet afsluiten, maakt ons wijs.
We moeten onszelf niet beschadigen door bepaalde mensen te ontmoeten. Wezens die ervoor kozen om tranen, leugens en chantage te brengen. "Je hebt misschien wel van me gehouden, dat weet je, maar de waarheid is dat je een speciaal vermogen had om me pijn te doen." -Mario Benedetti- "Leven is leren en soms afspreken met grote meesters, met kundige handwerkslieden van vergiftigde liefde.
Als we ze overwinnen en overwinnen, zullen we met meer zelfvertrouwen gaan wandelen. Met meer waardigheid en vindingrijkheid. Uiteindelijk leren we nooit iets over emotionele zaken, omdat de beste behandeling voor de gewonde ziel de aanname is van deze essentiële leringen waarin maar één principe kan passen:
Houd van jezelf boven alle dingen.Het is altijd beter om waardig te rouwen dan om gevangene te zijn / dag na dag van emotionele verkenningof chantage van onverschilligheid.
Pablo Neruda zei: "Ik werd verliefd op het leven, omdat het het enige is dat me niet zal verlaten zonder het eerder te verlaten." Natuurlijk hoef je deze persoonlijke extremen niet te bereiken, echter, weinigen dingen zijn zo gezond als vasthouden aan deze levensreis die ons zoveel geeft en ons allebei neemt.
Elke fout wordt geleerd en elke persoon laat iets achter tijdens de reis. Het belangrijkste is om te beseffen dat liefde altijd de moeite waard zal zijn terwijl we niet vergeten om de kapitein van dit prachtige schip te ontmoeten: onszelf.