Het 'nee' dat ik wilde zeggen

Hoeveel mensen ken je, ook als ze worden opgenomen, die lijden omdat ze niet assertief kunnen zijn? Assertiviteit in communicatie is een mijlpaal op het pad van geluk. Het bevrijdt mensen om hun mening te geven zonder de ander te beledigen of te overschrijden, en bevredigt zichzelf nog steeds door niet "gedwongen" te worden om iets te doen waar ze niet van houden.

We kunnen de communicatie in essentie drie pijlers conceptualiseren: assertief, niet-assertief en agressief. Onder hen is het alsof de assertieve communicatie het evenwicht was tussen de extremen van agressiviteit en niet-assertiviteit (passiviteit).

Gemakkelijk? Voor sommige mensen, ja, ze hebben hiervoor al de vaardigheden ontwikkeld; maar voor anderen extreem moeilijk. Dat is waar de beroemde zinnen komen: "Ik kan niet nee zeggen!" (Niet-assertiviteit) of "Ik wilde niet zo praten" (agressie).

Niet assertief zijn, heeft verschillende effecten op leven en leven. Het zijn mensen die moeite hebben om hun gedachten, meningen en zelfs hun gevoelens en verlangens te uiten. Ze eindigen met iets te doen dat ze niet wilden doen uit angst de ander te mishagen, vanwege onzekerheid om die relatie te beïnvloeden en ook voor de idealisering, op een manier, dat de ander meer macht heeft of gelijk heeft.

Realiseer je dat in deze zin de persoon zich onthoudt, als een zelfmoord is op hun eigen behoeften en wensen. De angst in deze situaties is erg groot, waardoor ze voor hen kunnen ontsnappen en ze kunnen helpen om zichzelf voortdurend te herhalen. De noodzaak om te zeggen is vaak niet zo groot dat het nog meer verstikt.

Niet-assertieve communicatie levert uiteindelijk relationele problemen op, zoals oppervlakkigheid en moeilijkheden bij het openstellen voor nieuwe relaties. Zulke mensen kunnen psychosomatische ziekten ontwikkelen, dat zijn manieren waarop het lichaam via fysieke symptomen, zoals hoofdpijn, gastritis, enz., Tot uitdrukking brengt dat iets niet goed gaat, gekoppeld aan emoties en onderdrukking van gevoelens.

Terwijl andere mensen hoge spanningspieken kunnen hebben, die veel woede en zelfs uitbraken uitdrukken, omdat ze zich niet kunnen uiten op de manier die ze willen en niet overeenkomen met hun verwachtingen, omdat het moeilijk is voor anderen om te begrijpen wat ze willen of iets verwachten.

Frustratie met jezelf is ook erg goed. Het idee dat "ik niet weet hoe ik mezelf moet verdedigen" of "ik kan niet doen wat ik wil", neemt het over, wat vaak van invloed is op de mogelijkheid om je plannen uit te voeren of wat je moet doen.

Het is noodzakelijk om te breken met deze normen, deze situaties op een andere manier tegemoet te treden om nieuwe communicatieregelingen mogelijk te maken. Sta jezelf toe om nee te zeggen, het is jouw recht om jezelf en een gunst aan elkaar uit te drukken in het omgaan met de frustraties van het leven, evenals te weten hoe je de mening van anderen kunt respecteren.

Je hoeft niet iedereen tevreden te stellen!

Voor sommige mensen is dit zo moeilijk dat ze professionele hulp nodig hebben om assertiever te zijn. Hulp zoeken is een teken van kracht, niet van zwakte. Waar het om gaat, is breken met wat je pijn doet, in plaats van een leven lang jezelf te verloochenen.