De valkuil van depressie

Depressief zijn is veel meer dan verdrietig voelen, "naar beneden" of verlangen. We zeggen vaak dat we depressief zijn omdat er iets stressvols of een delicate situatie in ons leven is gebeurd, maar na een normale periode van aanpassingsdroefheid zijn we uiteindelijk in staat ons normale leven te overwinnen en te volgen.

Als we het niet kunnen, weten we niet hoe we het moeten doen of hebben we niet de middelen om een ​​bepaalde situatie te overwinnen, of van enige relevantie, klauwen van depressie.

Depressie wordt gekenmerkt door een zeer lage gemoedstoestand en een zichtbaar verlies van interesse in die dingen waar de persoon vroeger van genoot en van genoot. Je verliest het vermogen om te genieten en hebt geen zin om iets te doen, zelfs niet om gedrag te remmen. Op fysiologisch niveau kunnen we ons erg moe voelen, met slapeloosheid of hypersomnie en helemaal geen seksuele begeerte. Maar waarom worden we niet allemaal depressief? Waarom reageert niet iedereen in stressvolle situaties op dezelfde manier?

Het is duidelijk dat

onze geest een belangrijke rol speelt in deze verschillen.Laten we eerlijk zijn, er zijn heel moeilijke situaties in het leven waarin iedereen aanzienlijk wordt getroffen. Maar toch, het zijn onze gedachten en overtuigingen die uiteindelijk zullen bepalen of we depressief of oppervlakkig zullen worden.

Dat is goed nieuws. Het is mogelijk dat de situatie geen oplossing biedt, maar dit gebeurt niet met de gedachten. In die zin kunnen we zeggen dat we een prestatiemarge en veel controle hebben. Hoe worden we depressief?

Een paar jaar geleden werd depressieve depressie verondersteld een lichamelijke ziekte te zijn

waarin de tekortkomingen van een reeks neurotransmitters in onze hersenen onze emotionele toestand bepaalden. Het is waar dat chemische stoffen, zoals serotonine, enige invloed hebben, maar ze zijn niet de enige factor die erbij betrokken is. Dat is de reden waarom, in veel gevallen, farmacologische therapie uiteindelijk faalt.

Om een ​​persoon depressief te laten worden, is het noodzakelijk dat in zijn omgeving levensveranderingen plaatsvinden die als onaangenaam worden ervaren. Er is sprake van het verlies van versterkers, dat wil zeggen, de persoon verliest iets dat hij als zeer waardevol en gewaardeerd beschouwt, zoals een partner, een baan, een verandering in de stad of zijn eigen gevoel van eigenwaarde. Wanneer iemand de situatie niet onder ogen ziet, zal iemand zich verpletterd en enorm verdrietig gaan voelen , en zal hij negatieve gedachten over zichzelf, de wereld en de toekomst koesteren. Natuurlijk, als je je zo slecht voelt, wat je het minst wilt doen is vertrekken, mensen aanspreken of dingen doen om plezier te hebben of te vergeten ... je zult ervoor kiezen om gesloten te blijven, niets te doen of in je bed te liggen.

Het is hier dat depressie ons in een valstrik plaatst en ons in zijn spiraal sluit, vanwaar het heel moeilijk is om te vertrekken als we ons niet bewust zijn van het belang van onze gedachten, emoties en acties.

De vicieuze cirkel kan als volgt worden samengevat: de persoon heeft gedachten over zichzelf: "Ik ben niet goed"; over de wereld: "Mensen zijn slecht en niemand kan worden vertrouwd"; en over de toekomst: "Ik zal nooit fatsoenlijk werk vinden, noch zal ik mezelf als persoon realiseren." Deze gedachten maken dat we ons erg slecht, hopeloos en verdrietig voelen, wat ertoe leidt dat we bijna alles verliezen.Wanneer u geen activiteit uitvoert, niet weggaat, niet op zoek bent naar werk, niemand kent of met wie u te maken heeft,

Ik bevestig mijn negatieve gedachten. "Ik ben niet goed" en ik bevestig het zelf omdat ik in bed lig en niets wil doen. En bovendien veronderstelt deze houding meer verlies van bekrachtigers die aan het aanvankelijke verlies worden toegevoegd.

Bijvoorbeeld: person iemand die zijn partner verliest, verliest een van zijn belangrijkste versterkers.

En hij verliest niet alleen zijn partner, maar ook een diner met hem, de kus, de knuffel, enz ... die op zijn beurt ook versterken. Het verdriet is zo groot dat het laatste wat de persoon wil doen, leuke dingen zijn, uitgaan, nieuwe mensen ontmoeten, wat tijd nemen om wat activiteit te doen ... Er is een fout gemaakt, want behalve dat je je partner verliest, verlies je de mogelijkheid om nieuwe mensen te ontmoeten, plezier te hebben nieuwe dingen te doen, een baan te vinden ... wat steeds meer verliezen betekent. Deze vicieuze cirkel moet worden afgesloten door een aantal punten, zodat je uit de depressieve toestand kunt komen

, en de manier om te snijden is voor de persoon om te activeren door dingen te doen die niet veel moeite kosten en aangenaam zijn. Dat is waar het "ik voel niet als ...", "ik kan geen rekening ..." verschijnen. Het is mogelijk dat het geen wil heeft, maar om dingen te doen is het niet nodig om wil te hebben, maar om zichzelf te dwingen te hebben.Motivatie hoeft niet vooraf te gaan aan actie. Na de actie zal de motivatie alleen komen en zal het verlangen steeds sterker worden.

Cognitief werk is ook erg belangrijk, maar zal in een later stadium van het begin van de gedragsactivering worden ontwikkeld.

Depressieve mensen zien de wereld op een obscure toon, interpreteren de werkelijkheid op een disfunctionele manier.

Cognitieve herstructurering zal de gekozen techniek zijn die de depressieve persoon in staat zal stellen om hun negatieve automatische gedachten te identificeren, hun nut en waarachtigheid te beoordelen en ze te vervangen door meer realistische en adaptieve. Deze techniek wordt uitgevoerd door vragen die gesteld worden om te onderzoeken of wat de persoon denkt dat realistisch is of wordt gemedieerd door subjectieve interpretaties.De oplossing ligt in onze handen.

Aanvaard niet dat je geluk afhankelijk is van buitenaf, geen situatie, hoe vreselijk ook. Je hebt de mogelijkheid om verder te gaan als je dat wilt. Hoewel je denkt dat je de bodem van de put hebt bereikt en niet langer in staat bent, kun je dat! Ga aan het werk en laat jezelf zien dat het leven met open armen op je wacht.