Er zijn mensen die geven om te ontvangen, die gunsten vragen

Soms doen mensen geen gunsten tenzij ze zaken met u doen. Het slechte nieuws is dat ze het niet openlijk zeggen. Integendeel: ze laten de hulp zien als een daad van vrijgevigheid. En als je het het minst verwacht, spelen ze het, ze deden dit of dat voor jou. Of nog erger: ze leggen verplichtingen op die je nooit hebt geaccepteerd om aan te nemen.

Degenen die op deze manier handelen, verstoppen zich achter een vals concept van dankbaarheid. Hij denkt dat in alle gunsten impliciete toewijding is om ze terug te geven. Probeer nooit te weten of de ander dat denkt. Ze lijken je gewoon aan te vallen of te verwachten dat je iets voor ze doet, zelfs zonder dat je erom wordt gevraagd. Anders worden ze boos en geven ze blijk van slachtofferschap.

"Hij die een gunst doet aan wie hij het verdient, krijgt terug".
-Aurelio Theodosius Macrobius-

Eindelijk besef je dat de gunst geen gunst was, maar een valstrik. In dergelijke gevallen implementeert dit hulpmiddel een besturings- en manipulatiemechanisme, dat het andere activeert wanneer dit handig is. Wat deze hulp in de val lokt, is dat het een soort contract is dat je nooit hebt ondertekend. Degene die je een gunst heeft gedaan, heeft ook in jouw plaats getekend.

De gunsten en hun motivaties

Er zijn contexten waar het duidelijk is dat als iemand een gunst doet, u een schuld hebt. De politieke context is bijvoorbeeld een van hen. Of ook op de werkplek: als je een vriend bedwingt, verwacht je dat hij hetzelfde doet als de tijd daar is. In beide voorbeelden is er één factor die deze vergelijking transparant laat: het zijn gunsten onder mensen die verenigd zijn door een praktische, onbekende of affectieve band.

Zakelijke gunsten worden gevestigd tussen mensen die geen reden hebben om zichzelf op natuurlijke wijze te ondersteunen. Het is dus duidelijk dat als een gunst wordt bereikt, dit uit interesse is gedaan. Er zijn geen vallen. Dit betekent niet dat er geen gunsten onder vreemden kunnen zijn. Je kunt iemand die het nodig heeft in principe helpen of gewoon omdat je het op dat moment wilt doen.

Wanneer er een nauwere relatie is, waarbij affectie of sterkere banden zijn betrokken, moeten zowel gunst als dankbaarheid in principe volledig gratis zijn. Je helpt je familie, je partner of je partner, of zelfs een vriend, omdat je het wilt en omdat het je een goed gevoel geeft. Wanneer je dit doet, voel je voldoening. Er is geen mentaal boek waarin de gunst wordt geregistreerd als een te innen schuld. Als je zo handelt, zeg dan niet dat het een gunst is, zeg dat het een onderhandeling is.

Wanneer het amendement erger wordt dan het sonnet Helaas zijn er veel mensen die zich gedragen alsof ze alle gunsten hebben genoteerd die ze al hebben gedaan. Het ergste is dat ze laden wanneer ze willen.

Zelfs als er nooit een expliciete overeenkomst is gesloten met de andere persoon, lijken ze in alle omstandigheden de gunst te kunnen tonen die ze hebben betoond. Nog ernstiger is wanneer u de gunst moet betalen, en misbruik en geweld moet verdragen van degenen die het hebben gedaan. Het is niet ongebruikelijk dat agressieve en conflicterende mensen ook "genereus" zijn voor anderen. Ze doen een plezier. Dan worden ze boos, ze exploderen of ze worden hysterisch. Als je niets zegt, is alles in orde. Als je iets zegt, spelen ze je gunst op jou. Dit is hoe ze aanklagen: straffeloos voor wat ze doen. Zelfs seksueel misbruik is soms gebaseerd op een reeks gunsten.

Het is ook gebruikelijk dat wederzijdse en onbeantwoorde gunsten deel uitmaken van het discours van mensen die slachtoffer worden. Een gemeenschappelijk kenmerk van degenen die medelijden met zichzelf hebben, is precies dat. De persoon heeft een lange inventaris, waarin hij alles heeft vastgelegd wat hij voor anderen heeft gedaan. En ook, zeker, alle details van de gelegenheden wanneer verschillende gunsten niet zijn terugbetaald. Dit helpt hen om hun elementaire drogredenen te ondersteunen: zij zijn de slachtoffers in vergelijking met andere mensen. Een populaire stelregel zegt dat een gunst, als gunst, moet rekenen op ondankbaarheid. In wezen is deze verklaring volledig geldig.

Gunst is de vrucht van vrijgevigheid, van het besef dat elk menselijk wezen in een noodtoestand hulp moet krijgen van degenen die kunnen helpen. De betaling van een gunst is de voldoening van degenen die dat wel doen. Hij die geeft, toont vermogen en kracht, in de beste zin van dat woord. Waar wil je meer voor?