"Het gaat naar tante!", " Wanneer ga je trouwen? " Binnenkort komen de kinderen ... " Op jouw leeftijd zou je moeten stoppen ... "zijn typische uitdrukkingen waar iedereen naar begint te luisteren in de dertig. Het lijkt erop datde eisen van anderen aan wat ze op deze leeftijd zouden moeten of zouden moeten zijn, moeten worden.Hierdoor ontstaan twijfels, angsten en zorgen, soms leidend tot de beroemde crisis van de jaren dertig.
Een thuis, een stabiele relatie, een vaste en gepassioneerde baan, en kinderen krijgen en reizen. Dit is het ideale portret dat de maatschappij vestigt voor een persoon van dertig jaar. Een afbeelding gemaakt van sociale voorschriften die elkaar ontmoeten en een pad markeren dat moet worden gevolgd. De mensen om ons heen zijn tenslotte verantwoordelijk om ons eraan te herinneren.
Zoals we kunnen zien, kunnen we zeggen datde crisis van de jaren dertig veel meer te maken heeft met de cultuur van een samenleving en het systeem van sociale druk dan met de aankomst op dertigjarige leeftijd.Door niet aan sociale verwachtingen te voldoen, verschijnen angst en frustratie als gevolg van onvervulde 'plichten'. Zelfs als ze niet noodzakelijk representatief zijn voor wat de persoon wil.
Ik had al moeten ...
Wat een kleine, zware zin, vind je niet?"Taken" maken deel uit van sociale druk.Ze bepalen wat de stappen zijn om het pad van het leven te nemen, wat zijn de verplichte stops. Als we dat doen, zullen we als succesvol en bewonderenswaardig worden beschouwd. Als we ze niet bereiken, zijn we excentriek of verloren gevallen.
De meeste doelen die in de samenleving worden bereikt, hebben te maken met prestatie en succes. Van deze factoren zijn alle herkenning en status afhankelijk.Naarmate we groeien, nemen deze eisen toe en daarmee ook ons eigen niveau van zelfkritiek en druk.Als we de weg van het leven bewandelen, verzamelen we prestaties. We laten echter ook andere dingen achter. Wat we niet de aandacht van ons grootste deel van ons leven trekken. Er gebeurt echter iets wanneer we dertig zijn.
Deze leeftijd brengt abrupt alles terug wat nog in de lijst met dingen die je moet doen staat. We denken zelfs dat als we niet hebben bereikt wat de maatschappij op die leeftijd heeft vastgesteld, we niets met ons leven hebben gedaan.Zo kwamen we in de beroemde dertig jaar durende crisis.
Een staat van verwarring, desoriëntatie en onzekerheid veroorzaakt door de botsing tussen sociale en persoonlijke verwachtingen en realiteit.Hoe erg kan het zijn om van het pad af te wijken?
Het leven is een reeks keuzes waarover een grote sociale druk heerst.
Samen met het zijnook de referentiële idealen die we voor onszelf nemen als onze ouders, broers of vrienden. Op deze manier willen we die worden die de samenleving en de mensen om ons heen verwachten, vaak zonder te reflecteren en analyseren wat we echt willen. Maar dit hoeft niet synoniem te zijn aan geluk.Als onze route afwijkt van het standaardpad, betekent dit niet dat het een fout is.
Het kan een teken zijn dat we hebben besloten om ons eigen pad te projecteren op basis van onze beslissingen. Dit betekent echter niet dat we bepaalde sociaal gedefinieerde doelen niet hebben gehaald. Heb een stabiele partner, een vaste baan of koop een auto. Het kan zijn dat de volgorde van prioriteiten voor ons is veranderd.De sociale parameters en de crisis van de dertig
Het is geen kwestie van het wegwerken van sociale parameters, dit is onmogelijk.
Wij zijn sociale wezens en we leven in gemeenschap. Wanneer we echter in de zogenaamde crisis van dertig jaar verkeren, is het noodzakelijk dat we iets doen om er uit te komen. Hiervoor kunnen we ons afvragen wat ons zo zwaar weegt? Zijn we bang om geen doelen te bereiken of niet aan de verwachtingen van anderen te voldoen? Of denk gewoon na over hoe we ons levensproject willen laten zijn, door het eigen bewustzijn te onderzoeken en dienovereenkomstig te handelen.Op dit moment is het belangrijk om te weten hoe je onderscheid kunt maken tussen wat ons toebehoort en wat anderen toebehoort.
Gedachten, verwachtingen, idealen, angsten en twijfels. Anders hebben we een zware last te verduren die ons op tijd zal corroderen.Als er echter één ding is waar we duidelijk over moeten zijn, dan is het dat het gelukkig voelen en genieten van het leven niet afhankelijk is van het voldoen aan sociale doelen.In feite is het gerelateerd aan het verzorgen van ons levensproject. Begrijp dat het pad niet lineair is en dat tijden ook niet exact zijn.
Creëer je manier van levenDe verantwoordelijkheid van ons leven ligt niet bij anderen, maar bij de beslissingen die we nemen. Sociale druk zal altijd aanwezig zijn om ons te herinneren aan de prestaties die we volgens onze leeftijd moeten vervullen. Onze houding is echter de sleutel. We kunnen beslissen om het vooraf bepaalde pad te volgen of, in plaats daarvan, een alternatieve route te vinden.
Zoals we eerder al zeiden:
een
geluk zit niet in wat anderen van ons verwachten, maar in wat ons echt gelukkig maakt. Hiervoor moeten we alleen in onszelf kijken.Het kan zijn dat de crisis van de jaren dertig ons eraan herinnert dat we al een pad zijn overgestoken. Het kan ons zelfs schrikken als we terugkijken en ontdekken dat we uitstekende doelen hebben. Deze doelen hoeven echter niet noodzakelijk te worden gehaald als onze schaal van prioriteiten verandert.Het leven is een manier om door persoonlijke beslissingen te bouwen.Het belangrijkste is dat ze door onszelf worden gedefinieerd.
"Het leven is wat er gebeurt terwijl je erop staat andere plannen te maken."-John Lennon-