Waarnemen is niet alleen luisteren, zien en luisteren.De persoon die leert waar te nemen met het hart is degene die weet om verder te gaan, wordt het gevoel, degene die weet hoe hij zonder te oordelen te luisteren, kijk dan niet filters, reuk leven in al zijn essences en spelen de realiteit om te proberen allemaal hun texturen. Dit gevoelige vermogen, hoe vreemd het ook lijkt, is niet iets dat iedereen weet te oefenen.
Weinig gebieden van de psychologie zijn zo bepalend en tegelijkertijd basaal als de studie van perceptie. De manier waarop we alles om ons heen vastleggen en de manier waarop we deze informatie organiseren en interpreteren, bepaalt ongetwijfeld wat we zijn en hoe we omgaan met anderen.
"Je visie zal alleen helderder worden als je naar je hart kijkt ... Hij die naar buiten kijkt, droomt. Wie kijkt naar de binnenkant, ontwaakt. "
-Carl Jung was in de negentiende eeuw, dat bekend staat psychologen en fysiologen, zoals Johannes Peter Müller en Gustav Fechner, begon al deze dynamiek tussen stimuli en perceptie, evenals bestuderen de minimumdrempels waaruit we een sensatie ervaren. Zo werd een tijd lang gedacht dat de waarneming slechts biologisch was - dat wil zeggen, wat we ervoeren zou alleen bepaald worden door de stimulus zelf, zonder rekening te houden met dimensies zoals ons geheugen, leren of eerdere ervaringen. Deze benadering is echter veranderd. Nu weten we zeker datkunst om waar te nemen, hangt af van veel verschillende factoren en gevarieerde
: onze motivatie, onze emoties, cultuur, intuïtie, ervaringen uit het verleden, onze verwachtingen ... Zozeer zelfs, dat, als er iets is dat we allemaal weten , is dat elke persoon de wereld op een of andere manier waarneemt, tot het punt waarop we soms kunnen verschillen of een kleur marine blauw of paars is of dat wat een kind voelt woede of angst is. Dit alles maakt ons tot een conclusie te komen: het is noodzakelijk om te kijken, maar niet zien, daar heb je horen, maar niet luisteren, en er zijn ook mensen die niet in staat om verder te gaan dan de aanblik te zien zijn, jezelf ontnemen van een wereld van fantastische nuances wie waardeert alleen wie het weet met zijn hart.Gevoel, brein en perceptie
Als we een groep mensen zouden vragen hoeveel zintuigen de mens nu heeft, hoe waarschijnlijker het is dat 90% van hen ons zal vertellen dat er vijf zijn. We hebben allemaal van de kleintjes geleerd wat Aristoteles al in zijn tijd heeft verzameld met het boek "De Anima".
Daarin legde de auteur uit dat
de mens informatie ontvangt van de wereld door middel van horen, proeven, ruiken, zien en aanraken. Het is echter fascinerend om te weten dat actually we eigenlijk meer dan 20 zintuigen hebbenmet hun overeenkomstige "subsentidos" (hoe de bittere, zoete, enz. Waar te nemen). Dus elke manier bekend moeten we toe te voegen, bijvoorbeeld, anderen meer als kinesthetische, proprioceptie, de termocomposição, nociceptie, het gevoel van echolocatie of zelfs het gevoel van alert. Ze openen allemaal een fantastische reeks mogelijkheden waar we ons veel beter kunnen aanpassen aan onze omgeving. Maar het is belangrijk op te merken dat
niet iedereen ze op dezelfde manier of op hetzelfde niveau ontwikkelt. Wetenschappers van de Universiteit van Washington vertellen ons bijvoorbeeld dat het 'gevoel van alertheid' meestal een heel andere drempel heeft in elke persoon. Er zijn mensen die geen gevoel voor gevaar hebben, of bijvoorbeeld een overmoed hebben waarin ze zelden op bepaalde dingen kunnen anticiperen. Aan de andere kant hebben andere mensen een soort 'interne radar', een zesde zintuig dat hen vertelt dat bepaalde mensen of situaties niet veilig zijn. Dit gevoel bevindt zich namelijk in de voorste cingulate cortex van de hersenen, een gebied dat verantwoordelijk is om ons alert te houden in een vreemde of andere situatie, zodat we zo snel mogelijk een beslissing kunnen nemen.
Waarnemen met het hart: een kunst Waarnemen met het hart heeft te maken met gevoeligheid en openheid. Het is het vermogen om niet gewoon vast te houden aan wat onze zintuigen ons overgeven, het is om wilskracht, gevoel, empathie en intuïtie toe te passen om diepere interpretaties te bereiken. Op deze manier, als we dit soort waarneming als een sublieme "kunst" classificeren, is het om een zeer specifieke reden: het stelt ons in staat om een groter besef van dingen, van de natuur, van mensen, van onze realiteit te hebben. "Zien, waarnemen, is meer dan alleen maar erkennen. We identificeren niet iets dat aanwezig is in termen van een verleden dat ervan is losgekoppeld. Het verleden wordt in het heden gebracht op een manier die de inhoud verbreedt en verdiept. "
-John Dewey-
Het is belangrijk om te zeggen dat het toepassen van dit soort perceptie niet eenvoudig is.
Het is niet gemakkelijk omdat het een aantal processen vereist: innerlijke kalmte, vermogen tot het heden, vaardigheid om geen snelle oordelen te vellen, goede zelfkennis en vooral acceptatie. Omdat het realiseren impliceert dat we soms moeten aannemen dat we niet veel van de dingen die we zien kunnen veranderen. We moeten bijvoorbeeld mensen accepteren zoals ze zijn en, op basis hiervan, bepaalde reacties of acties uitvoeren.Waarnemen met het hart is ook een van de hoogste vermogens die menselijke wezens kunnen ontwikkelen. De reden is dat we onze zintuigen meer dan ooit kunnen afstemmen op emoties, met ervaring, met objectiviteit en met deze liefde die ons uitnodigt om de wereld te zien door de bril van respect, genegenheid en overweging .
Laten we dus beginnen met het oefenen van dit soort sensorische en emotionele opening zodat we onze omgeving kunnen waarnemen met een vollediger gewaarzijn, met een grotere openheid en bovenal met meer hart.