Er is niemand die in staat is naar de leegte te kijken en te zien, want zelfs de leegte zit diep in ons allemaal.We zitten vol emoties, mensen, momenten en minieme details die ons elke dag vormenzoals de mensen die we zijn.
Al deze kleine grote dingen hebben ons op een bepaald moment in ons leven groot gemaakt, inclusief afwezigheden: omdat ik mensen ken die in een overvloed aan afwezigheden leven en zelfs dit klinkt als vol. Wat er gebeurt, is datwe ook vol emoties zijn die ons pijn doen en wanneer ze niet tot uitdrukking worden gebracht, komt het hart niet verder.
Laat jezelf horen, ga weg van wat slecht voor je is
Als er iets is dat ons onderscheidt van de rest van de dieren, is het de mogelijkheid om te spreken. Het woord, behalve dat het ons meest onderscheidende expressiemiddel is, is soms ook de beste remedie die we kunnen hebben voor ons innerlijke zelf.Spreken is een naam geven aan wat we voelen.
In die zin is een van de dingen die ons altijd beter doen voelen, te danken voor de mogelijkheid dat we ons in de aanbieding hardop kunnen uitdrukken. Zodat we kunnen laten zien wat pijn doet, het loslaten en het laten verdwijnen.Uitdrukken wat we voelen is een manier om vrij te worden.
De uitdrukking van onze gevoelens is de toegangspoort tot alles wat het hart niet gelukkig laat zijn. "Ik wil huilen omdat ik me als de jongens op de laatste bank voel, want ik ben geen man, geen dichter, geen laken, maar een gewonde pols die dingen aan de andere kant onderzoekt."
- Federico Garcia Lorca -delenHet dragen van een harnas maakt je niet sterkerDe momenten waarop het leven de deuren sluit, zelfs voor onszelf, doen ons de teugels kwijtraken van wie we zijn.
De enige manier om weer op het goede spoor te komen, is door uzelf te laten horen,te schreeuwen,indien nodig.We weten duidelijk dat we huilen, ons pijn doen en zelfs haten. Alsof we de schuld krijgen dat we geblokkeerd worden en alsof er iets krachtigers is dan ons, dat ons dwingt om te zwijgen en in de gevangenis te blijven: we weten niet hoe we het met zekerheid moeten definiëren, maar het is er.
Omdat wat ik met de titel wilde doen, is dat,
als de pijn niet tot uiting komt, het hart pijn doet.Het doet pijn omdat alles nog steeds binnen is, alsof we spelden in onze handen hadden en elke keer dat we aanraken, bleven we steken. "En midden in de winter leerde ik eindelijk dat er een onoverwinnelijke zomer in me was."- Albert Camus -
ShareWe realiseren ons echter niet datwe een 'onoverwinnelijke zomer' in ons hebben, een 'ik kan' die alles kan doen.Wat we vergeten zijn, is dat iemands hart van tijd tot tijd moet uitgaan, hij moet de ramen openen zodat hij kan genezen, genezen, verzorgen en zich kleden.De moeilijkste glimlach om uit te drukken is de glimlach van de zielAls we het hart niet laten sluiten en onszelf openstellen voor andere mensen en de wereld, is het normaal dat we verlichting en voortschrijdende bevrediging voelen. We zullen zo'n plezierige sensatie ervaren dat we in de komende paar keer op een vergelijkbare manier zullen proberen te handelen.
Als je beetje bij beetje begint vooruit te gaan, zul je zien hoe een glimlach op je gezicht wordt getekend.
Deze glimlach kost gruwelen; maar nu weet je beter dan wie dan ook. Het kostte hem kreten, pijn en persoonlijke inspanning.
"En misschien, als de glimlach van diep komt, kun je eenvoudig" huilen ", zonder te stoppen, zonder te wanhopen, zonder de dood te roepen of je leeg te voelen. Huil maar, huil maar. Dan zal je glimlach, als die nog steeds bestaat, veranderen in een regenboog. '- Mario Benedetti -Share
We laten de donkere kleuren uit ons interieur en wanneer dit gebeurt, zien we weer een regenboog. Net zoals het regent, omdat het nodig is om te regenen om de lucht op zijn best te zien. Met andere woorden, de moeilijkste glimlach om uit te drukken is die van de ziel, want als het niet wordt uitgedrukt, zal er iets in ons zijn dat ons niet onze hele essentie zal laten zijn. Wanneer je dat doet, ontdek je dat je van jezelf moet houden en dat de wereld er is om te worden gebruikt, grenzeloos en stormachtig.Afbeelding tegoed: Kathy Hare, Lana Wynne, Sabine Pieper