Intuïtie spreekt praktisch elk moment tot ons, maar we volgen het niet altijd. Gissingen zijn als het geluid dat je hoort als je je oor in een schaal stopt. Daar zijn ze, maar we ontcijferen hun taal niet altijd, totdat we op een dag begrijpen wat ze ons op dat moment wilden vertellen: "Durf wel gelukkig te zijn".
Onder de vele unieke ervaringen van de emotionele wereld is ongetwijfeld deze vreemde sensatie waar we terugkijken en veel dingen realiseren. Een daarvan is om iets te laat te hebben ontdekt dat we op dat moment al wisten. Een reis waarbij we het kaartje moeten kopen, een gezicht en een naam waar we nooit van hadden moeten houden, of een slot waarin we nooit de sleutel hadden moeten ingaan. "We experimenteren door logica, maar we ontdekken het door middel van intuïtie." H -Henri Poincaré-
Waarom gedraagt de mens zich zo? Waarom gaan we niet op basis van onze intuïties of verlangens op een bepaald moment? We moeten eerst begrijpen dat mensen niet onfeilbaar zijn.
Voorwaarts gaan in onze levenscycli is als het plaatsen van je voeten op de rotsen die een rivier oversteken.
Sommige zullen veiliger zijn dan andere, en voor enige tijd zal het nodig zijn om op onze eigen instinct te vertrouwen om die gewaagde maar zekere sprong te maken. Op andere momenten is er echter geen andere manier om je terug te trekken om afstand te nemen en het evenwicht te herstellen. We zijn niet altijd klaar voor deze grote stappen, zelfs als een stem zegt dat dit het beste is voor onszelf. Ver van rouw, in plaats van zich te verdiepen in een droevig en eeuwigdurend adagium van wat 'wel en wat niet had kunnen zijn', moeten nieuwe perspectieven worden ingebracht. We nodigen je uit om na te denken over dit onderwerp.
Op dat moment verloren We gaan doelen worden:
er gebeuren treinen niet meer.
Veel andere vacatures zullen ongetwijfeld komen, maar niet degene die je niet durfde te accepteren omdat je gedwongen was om ver te gaan. Er komen ook veel andere mensen in je leven, maar nooit die oprechte stem die beloofde het beste voor je te zijn, en toch liet je het los. Het feit dat we een echte kans hebben gemist, betekent nog niet dat er verschillende en even ongelooflijke zijn.
Als we onze blik op de achterkant van ons leven richten, raken we vaak in een vreemde betovering. We kwamen te denken dat wat we op dat moment wel of niet deden, ons echt geluk kon geven. "Waarom heb ik het losgelaten als het het beste voor mij was? Waarom heb ik besloten om dit of dat te doen als iets in mij zei dat het niet goed was? "Zulke gedachten die ons naar een soort van emotionele drift leiden, hebben een naam: het zijn counterfactual gedachten. Als we beginnen te speculeren over ons voor te stellen wat er zou zijn gebeurd, passen we counterfactual thinking toe. Het is een mechanisme waardoor human de mens alternatieven voor gebeurtenissen en gebeurtenissen die zich al hebben voorgedaan, visualiseert of construeert.
Ze worden geactiveerd als een mislukt doel, met een verloren relatie, met een droom verdampt door het gebrek aan moed, om door de verbeelding vorm te geven aan wat er had moeten gebeuren. Veel mensen zijn mentaal ondergedompeld in dit soort "multiversum" of meerdere universums waar verschillende "ik's" presteren "wat wel en wat niet had kunnen zijn". Het enige dat hiermee wordt bereikt, is echter om iemands identiteit volledig te verwateren. Het is de moeite waard om te onthouden wat Heidegger ooit over dit thema zei: "de mens is voorbestemd om zijn nostalgische verleden - en soms dramatisch - te hernieuwen naar een meer hoopvolle en verstandige toekomst. De stem van de intuïtie die we niet altijd volgen Eerst vergelijken we onze schattingen met het geluid dat we horen wanneer we het oor in een schaal plaatsen. We horen het ongetwijfeld, maar je weet niet zo goed wat dat geluid is of waar het vandaan komt. Het is interessant om te weten dat deze geluiden vanuit het binnenste van de schillen, verre van het geluid van de zee of de vrucht van onze eigen verbeelding, in feite de buitenlucht zijn die trilt in dit halfgesloten object. De shell zelf functioneert als een versterker.
Er gebeurt iets soortgelijks met het giswerk. We hebben een gevoel dat we horen in de vorm van geluid, zonder er veel belang aan te hechten. Dit is echter hoe intuïties worden opgebouwd: een extern element interageert met ons eigen hart, met onze geest om contact te krijgen met ons onbewuste wezen. Het is dan wanneer een innerlijke stem vibreert om ons een concrete boodschap te geven volgens onze identiteit. "Doe, het is jouw KANS". Soms negeert het negeren van deze stem een consequentie die we al kennen: berouw.
Malcolm Galdwell, een socioloog en expert op dit gebied, wijst erop dat de berichten die de intuïtie verzendt moeilijk te decoderen zijn. We begrijpen ze niet altijd, en we willen ze ook niet altijd horen, omdat de logica of druk van de mensen om ons heen te zwaar is. Het is iets dat we in de loop van de tijd trainen, meer ontvankelijk, vrij en zelfbewust zijn. Het is ook duidelijk dat vaak "deze stem" verkeerd is, maar als er één ding echt pijn doet, dat echt weegt en de ziel scheurt, dan is het niet om op een gegeven moment verkeerd te zijn. Wat pijn doet, is niet hebben geprobeerd toen de gelegenheid zich voordeed.