Ik hou van als je aankomt met een geur van bloemen en ogen van verlangen. Het is mooi voor elk spel, omdat ik weet dat nadat je terug bent gekomen. Vandaag ben je vrij, maar een andere vrijheid, een vrijheid die ons voor medeplichtigen, liefhebbers en bezitters van niets houdt. Je komt en ik ga gek, ik hou van je stem die me kalmeert, die de ziel raakt zonder veel te zeggen, je kunt me definiëren met de blik, mijn pijn of vreugde begrijpen, zonder röntgenfoto of veel aanlokkelijk, je begrijpt dat mijn vierkanten niets perfects zijn , mijn cirkels volledig zonder nexus. "Gelukkig dat ik je heb gevonden, je vertrek heb begrepen en verrast door je aankomst, je verschillende glimlach op elk van hen, je lieve blik die mijn verdriet uitwist en de hoop voor mij hernieuwt.
Het is moeilijk om aan mij te denken zonder jou, we hebben gezegd dat we er zo uitzien, niet omdat we onszelf voltooien, maar we voegen zoveel toe, dat we in gelijke aantallen komen. Ik laat je gaan, je laat me hier, en zonder jezelf te verliezen, laten we samen verdergaan in medeplichtigheid, begrip, liefde, vrijheid ingestemd met verlangen.Share
Ik denk dat alle liefde zo zou moeten zijn, ik deed alsof ik dacht dat onze liefde de juiste manier is om lief te hebben, maar ik denk.
Ik denk dat jij en ik de perfecte formulezijn van de vereniging van twee verschillende cirkels die één zijn geworden en zich vermenigvuldigen, vermenigvuldigen.
Het is zonnig vandaag, er is een kind dat op straat praat, er is muziek op de radio, er is liefde in de soap en Ave Maria om zes uur in de middag en je komt niet, je hebt me al gewaarschuwd. Ik mis je nu al, ik heb een glas wijn, ik luister naar de muziek uit de jukebox, een geur komt in me op die dag renden we in de regen en lachte je in mijn opzichtige vlucht. Ik mis je. Vandaag was zijn dag om aan te komen en hij kwam niet, hij glimlachte niet door het kiertje van de deur, hij rook niet naar een bloem, evenmin had hij een glimlach in zijn ogen, ik ben het vandaag alleen.
En hoewel ik graag bij je ben , ik wou dat je hier naar dit lied aan het luisteren was en opzij lachte vanwege mijn vreemde smaak voor Mbp, dan zou je me een verhaal vertellen over een of andere constellatie of een echt personage uit de 2e Oorlog, ik word het luisteren moe, jij rolt mijn ogen met mijn ongeduld en de rest komt.En als je weggaat, voel ik al de pijn van verlangen . Nu denk ik dat je niet kunt gaan, we zijn mooi samen en ik hou zoveel van je. Ik beloofde je niet met je wil te bemoeien, net zoals jij ook niet met de mijne zou interfereren, maar vandaag zou ik een interventie willen die ervoor zorgt dat je voor eeuwig blijft, zonder vertrek en zonder vrijheid, alleen jij en ik hier, met alles wat ik wil.Misschien zijn jij en ik ons niet meer, het is alsof je een bloem uit de tuin wilt scheuren of de vleugels van een kanarie wilt afsnijden, dus haal ik diep adem en ben ik het eens met dit absurde idee om het leven te laten beslissen, toch?
Angst caves me en maakt me willen weglopen, prikkelen me een onzinnig gevecht en wanneer de telefoon rinkelt word ik al boos. Aan de andere kant zeg je dat morgen komt, ik kom terug tot rust en word niet impulsiever. Ik zeg je niet te komen, ik moet iets meer begrijpen, ik moet mijn evenwicht herstellen, en zelfs tegen elke cel in mijn lichaam die droomde van jouw aankomst,mijn stem klinkt stevig en sterk en zegt dat ik alleen moet zijn ! "Het is goed om u te hebben, die niets van mijn tekens begrijpt, of zo perfect begrijpt dat u mijn wensen liever tegenspreekt. Dus vandaag kwam je, keek me aan door de deuropening, zijn glimlach had een naam en zijn lichtheid, hij gaf me zijn hand op zijn knieën en vroeg me voor altijd een eeuwige, half ongemakkelijke, voor altijd een vrije aan zijn zijde.