De mens is van nature een sociaal wezen om een heel eenvoudige en logische reden: miljoenen jaren geleden hadden we elkaar nodig om te overleven. Hoewel het waar is dat we niet langer zoveel van de rest nodig hebben om te overleven, is deze behoefte aan aandacht en zorg niet veel veranderd toen we werden geboren.
Als we niet de nodige zorg ontvangen, zullen onze overleving in het gedrang komen en dat is niet alles: onze emotionele toestand kan ook worden verplaatst door het gebrek aan eigenwaarde.Share
Kinderen moeten zich veilig voelen en deze veiligheid kan afkomstig zijn van onze ouders of een ander figuur dat verantwoordelijk is voor ons onderwijs. In ieder geval zal deze stabiliteit of vertrouwen het kind in de toekomst een emotioneel sterke, zelfverzekerde volwassene met een gezond zelfrespect maken.
Er zijn echter weinig mensen met deze kenmerken. De meeste mensen voelen zich niet zelfverzekerd do, vertrouwen hun vaardigheden niet volledig en zijn niet realistisch over zelfevaluatie.Waarom is het zo moeilijk om een mens te vinden die onvoorwaardelijk van zichzelf houdt?
Het lijkt erop dat gebrek aan liefde, zorgzaamheid, consideratie of respect in de kinderjaren de oorzaak kan zijn van dit gebrek aan zelfrespect. Of het kan ook worden veroorzaakt door overbescherming of het ontbreken van specifieke limieten en de ontvangen culturele training. Het is nutteloos om het verleden, het onderwijs of onze ouders de schuld te geven voor onze onzekerheid. Dit kan niet meer worden gewijzigd.
DelenWe zijn nu volwassenen en we kunnen dit behoeftige kind genezen en haar helpen zichzelf lief te hebben ongeacht wat anderen doen.
Het ontbrekende stukje van deze mens
Waarschijnlijk heb je soms het gevoel dat je iets mist.
Je kunt fysiek aantrekkelijk zijn, professioneel succesvol zijn, een liefhebbend gezin hebben en nog steeds beseffen dat iets niet past. Hoogstwaarschijnlijk heb je een laag zelfbeeld. Wanneer een mens onvoorwaardelijk niet van zichzelf houdt, zal hij voelen dat hij een stuk mist en dat de puzzel niet compleet is. U kunt ten onrechte proberen het uit te vinden, en logischerwijs zullen de stukken die u in uw omgeving vindt nooit bij u passen. Share
Dus dit mens blijft zoeken naar het ontbrekende stuk en niet beseffen dat het deel dat echt past is er een die hij kan maken met zijn liefde, acceptatie en genegenheid.
De redenen waarom we dit stuk is, omdat we ons richten op onderwijs, cultuur, autoexigências ...
De opvoeding we ontvangen systematisch censureren elke daad van liefde gericht onszelf : noemen "egoïsme". In die zin wordt het kind gebruikt om niet te weten hoe om complimenten te krijgen, spreken niet goed voor jezelf, zeg ja tegen alles, terwijl in werkelijkheid niet bedoeld, etc.Ze hebben ons altijd geleerd om anderen op de eerste plaats te zetten en dit klopt niet.
We zullen nooit goed zijn met anderen als we niet eerst aan onze eigen behoeften voldoen als we niet hoog op onze prioriteitsschaal komen.Als we de behoeften van anderen voor onze eigen behoeften, zal er een tijd dat we allemaal zo moe dat we verliezende zullen komen komen: ons en de mensen om ons heen.
ShareDit 'egoïsme' vertaalt zich in een zogenaamd slecht persoon en dus in het feit dat anderen ons zullen afwijzen. Omdat we niet willen dat dit gebeurt, besteden we onze energie aan het behagen van anderen en het loslaten.
Het is de reden waarom we het gevoel dat de stukken niet passen en leeg voelen: in de steek gelaten en deze verwaarlozing getuigt niet van liefde voor onszelf. Hoe begin je van me te houden? Om ons zelfbeeld te vergroten, moeten we onszelf goed behandelen.
We kunnen beginnen met het schrijven van een liefdesbrief aan onszelf. Het hoeft niet ijdel te zijn, alleen realistisch. We houden gewoon van elkaar en we zullen deze liefde demonstreren zoals we doen als we van andere mensen houden.
Je zult versteld staan hoe ingewikkeld deze oefening is, omdat we, zoals we eerder zeiden, niet gewend zijn aan complimenten. Je innerlijke duivel zal je vertellen dat je egoïstisch, egoïstisch, ijdel en duizend andere dingen bent. Luister niet naar hem en blijf van jezelf houden. Aan de andere kant is het tijd om realistisch te evalueren.
Analyseer jezelf en wees zo oprecht mogelijk: je kent je sterke punten en beperkingen.
Doe op basis hiervan wat je weet binnen je mogelijkheden en mogelijkheden. Geloof niet dat je het niet kunt en dat je het niet goed zult doen, want diep van binnen weet je dat je het kunt. Tot slot: doe elke dag een actie die je dichter bij je doelen brengt.
Als je slaagt, beloon jezelf dan en prijs jezelf ervoor. Dit zal je zelfrespect vergroten, omdat je jezelf zult vertellen dat "je kunt". Vergeet perfectionisme en handel wetende dat perfectie niet bestaat. Je zult opmerken dat het ontbrekende stuk in je past en je zult je niet langer zo afhankelijk voelen van de buitenkant en de liefde en acceptatie van anderen. Je zult je compleet voelen met je eigen acceptatie.