Er zijn wonden die, in plaats van de huid te openen, onze ogen openen. Wanneer dit gebeurt, is er geen andere manier dan om de stukken van ons verloren geluk te verzamelen om onze waardigheid te herstellen. Een zelfliefde die nodig is om vooruit te gaan met het hoofd omhoog gehouden en standvastig te kijken, zonder achterom te kijken, zonder te smeken om een onmogelijke realiteit ...
Dit gebaar van ontdekking of bewustzijn van een waarheid komt niet altijd na iets pijnlijks dat ons grijpt van verrassing zonder te wachten en zonder anesthesie. Soms gebeurt het op een sibylline-manier, na verschillende kleintjes die uiteindelijk "een grote" maken, als een discreet maar aanhoudend gerommel dat ons uiteindelijk overtuigt van iets dat we misschien al vanaf het begin vermoedden.
"De waarheid slinkt en breekt niet, en ligt altijd boven liegen als olie op het water."
-Miguel de Cervantes-
Vanuit een meer spiritueel oogpunt is het gebruikelijk om te spreken van het bekende "derde oog". Het is ongetwijfeld een interessant en nieuwsgierig concept dat, in zijn wortels, veel te maken heeft met hetzelfde idee. Want boeddhisme en hindoeïsme in dit oog is ons bewustzijn en onze intuïtie die een juist persoonlijk ontwaken begunstigt. Een nieuwe staat van aandacht waarin we bepaalde dingen waarnemen die op andere momenten onopgemerkt voorbijgaan.
Omdat dit misschien wel het grootste probleem is dat mensen hebben: we kijken maar we zien het niet. Soms worden we meegesleept door onze routines totdat we ons niet langer identificeren en ontevreden worden. Het is ook gebruikelijk om betrokken te raken bij bepaalde relaties waarin we het beste van onszelf geven zonder te beseffen dat wat we in ruil hebben het vergif van ongeluk is.
Om de ogen te openen voor deze realiteit is niet een eenvoudig ontwaken van het geweten, het is een daad van persoonlijke verantwoordelijkheid.
We kijken, maar we zien niet: het is tijd om onze ogen te openen
Het was Aristoteles zelf die eens zei dat het onze zintuigen zijn die ons beperken om het beeld van de buitenwereld als geheel te vangen. In deze zin, alleen wanneer er een duidelijk verlangen is, kunnen we de waarheid zienomdat het dan is wanneer de geest in echt contact komt met zijn omgeving en met zijn onthullende details.
Dit bereiken is niet eenvoudig. Omdat takes het de intentie, intuïtie, kritische zin en vooral moed nodig om echte situaties en omstandigheden te zien en niet zoals we zouden willen dat ze zijn. Om te zeggen dat velen van ons in onze realiteiten lopen met een blinddoek klinkt misschien nogal somber, maar wanneer mensen op zoek gaan naar een therapeut om de bron van hun angst, hun vermoeidheid, hun humeurigheid en van de apathie die hen van hun moed en hoop berooft, maakt de professional verschillende ontdekkingen. Een van hen is de
harde weerstand om dingen te zien zoals ze werkelijk zijn. "Mijn partner houdt niet van me, ja, soms behandelt hij me slecht, maar dan, als we goedmaken, wordt hij die fantastische persoon die zoveel van me houdt." "Ja, uiteindelijk moest ik de relatie met dit meisje verlaten omdat mijn ouders haar niet leuk vonden, maar ze weten altijd wat het beste is voor mij ..." Mensen weigeren vaak dingen te zien zoals ze zijn om verschillende redenen. Uit angst zichzelf onder ogen te zien en zichzelf te ontdekken, uit angst om de waarheid onder ogen te zien, uit angst voor eenzaamheid, niet te weten hoe te reageren ... Deze psychologische weerstanden zijn mentale obstakels : hekken die fungeren als verdedigingsmechanismen die de geluk.
We mogen niet vergeten dat geluk vooral een verantwoordelijkheid is.Omdat wanneer we het eindelijk bereiken, wanneer we onze ogen kunnen openen, er geen weg meer terug is: het is tijd om te handelen.
Leer om je ogen open Een eenvoudig, praktisch en nuttig om te leren om je ogen te openen voor de waarheid is het geven van een rust aan de geest zelf.
We weten dat dit lijkt misschien paradoxaal, maar het is op geen enkele manier om het zwijgen op te leggen, uit te schakelen of verwijder de motor sleutel van onze mentale processen. Het is gewoon te vertragen, om een of andere manier zet u deze "derde oog" gesproken van de boeddhisten.
"Het essentiële is altijd onzichtbaar voor het oog." - De Kleine Prins (Antoine de Saint-Exupéry) - Neem de volgende stappen.
Zoek een rustige plek, vrij van prikkels die de aandacht van hun meer fysieke zintuigen te stelen (geluiden, geuren, lichamelijke sensaties van koude, eisen of druk op het milieu ...).
Wanneer we proberen de geest tot rust, is het gebruikelijk onmiddellijk ontstaan ongewenste automatische gedachten, indringers en geen nut: dingen die we deden, hebben we gezegd, dingen die gebeurden, wat anderen hebben gezegd ...
elke keer dat we een van deze opdringerige gedachten, visualiseer een steen dat wordt gegooid in een vijver.
- Stel je voor hoe het invloed op het wateroppervlak en dan verdwijnen.
- Zoals we kunnen controleren en af te weren automatische en nutteloze gedachten, zullen sommige komen bij beetje die anderen die angsten, ongemakkelijk, en zelfs beelden die in onze eigen onbewuste en dat we geen aandacht besteed worden opgeslagen omvatten (a fake glimlach, een minachtende blik ...).
- Het is tijd om na te denken over deze gevoelens en deze beelden af te vragen waarom voelen we ons slecht. Het belangrijkste in deze fase is om snel oordelen en rechtvaardigingen te vermijden (mijn metgezel vertelde me dat woord minachtende omdat zeker ik geplaagd). We moeten de dingen zien zoals ze zijn, ook al zijn ze moeilijk of zelfs ontdekken dat ze zijn vreselijk pijnlijk.
- Voor deze oefening brengt resultaten en stellen ons in staat om onze ogen te openen, wij moeten het dagelijks oefenen. De waarheid zal vroeg komen of later tot de verkoop van ons hart en de sluizen, die vast en ongelukkig waren te verwijderen.
- Na dat, omdat we niet hetzelfde zal zijn en alleen zal het een optie, een stopcontact en een persoonlijke verplichting te zijn: kijken uit naar onze eigen vrijheid en geluk.
Kijk terug al incabível.