De beste zijn in iets is niet altijd zo positief als veel mensen denken.Iedereen die ergens in uitblinkt, kan uiteindelijk worden afgewezen, gekscherend en zelfs mishandeld door anderen.We kennen allemaal de gevallen van kinderen die op school uitstekende studenten zijn en die, in plaats van bewonderd te worden, uiteindelijk worden gepest door hun leeftijdsgenoten.
In deze zin hebben we allemaal gezien hoe iemand die groot succes boekt, niet altijd wordt gesteund door de mensen om hem heen.Soms worden deze mensen het doelwit van jaloezie, wat wordt uitgedrukt als kritiek of minimalisering van wat ze doen.Soms worden ze zelfs gebruikt door anderen voor hun eigen interesses.
"Maak je geen zorgen over beter te zijn dan je tijdgenoten of voorgangers, probeer beter te zijn dan jezelf." -William Faulkner-
Het bereik van mannen en vrouwen die op een gegeven moment de beste waren in hun gebied , terwijl ze tegelijkertijd moesten vechten tussen eenzaamheid en afwijzing van anderen. Waarom gebeurt dit? Is het mogelijk om te werken om dit anders te laten zijn?
Wanneer de beste te zijn betrekt vrije verplichtingen
Adriana werkte in een van de educatieve centra van een groot project voor verlaten kinderen. Haar optreden was uitstekend en aan het einde van haar eerste jaar gaven ze haar een verbijsterend nieuws: ze zouden haar nog maar 30 kinderen geven zodat ze aanwezig kon zijn. "Je bent de beste, dus we vertrouwen erop dat je het goed kunt doen." Maar ze betalen je niet meer, en geven je ook geen prikkels. Als beloning was ze gestraft. Dit gebeurt ook in het huis. Als de oudere broer meer tekenvaardigheden heeft, vragen zijn ouders hem waarschijnlijk zijn broers met de hun te helpen. Hetzelfde kan gebeuren met vreemde talen, wiskunde of Portugees. Als de jongere verantwoordelijker is, zal hij de rest van zijn leven de taken uitvoeren waarvoor hij meer verantwoordelijkheid nodig heeft.
We zien dit vaak bij moeders. Ze werken buitenshuis, werken binnenshuis, hebben alles klaar als het nodig is en als ze ooit iets zeggen, beginnen ze klachten te vertonen. Mensen gaan ervan uit dat ze altijd alles moeten doen, perfect en op tijd.
Zijn toewijding en inzet hebben meer eisen als een "beloning".Afwijzing omdat het de beste is
In het kader van het onderzoek zijn er ook merkwaardige manieren om degene te behandelen die het beste is. Mensen zeggen dat ze 'nerds' zijn, en dit wordt verondersteld een handicap te zijn, in plaats van een deugd.
Als de beste van de klas al je klasgenoten niet helpt, zal dit een diepe afwijzing opleveren.Als hij helpt, verandert hij in een idioot die door anderen wordt gebruikt. Het is net als in welke hoek we ook kijken, de beste zijn zou nooit een uitweg hebben.Dingen zijn niet anders in het professionele veld.
Wie weet meer, of wat kan meer, moet er altijd zijn, klaar om met anderen samen te werken.Anders wordt u onvriendelijk en wordt u mogelijk gediscrimineerd of geïsoleerd.Niet alleen met de meest intelligente of getalenteerde.
De meest verantwoordelijke persoon eindigt ook met het werk dat overeenkomt met een hele groep of een heel team.Hoe meer mensen begrijpen, proberen uiteindelijk alle conflicten te wissen of de tranen van de ander te worden. Het is de dapperste om de taken op zich te nemen die de meeste moed vereisen, alsof ze immuun zijn. En als iemand hiervan niets doet, zal hij beschuldigd worden van egoïstisch te zijn.Is er een uitweg?
Ongetwijfeld is beter zijn in iets ook een obstakel.
Hoewel het hebben van vaardigheden, vaardigheden of kennis boven de gemiddelde persoon om je heen verantwoordelijkheid vereist, is het ook waar dat veel mensen er gebruik van maken om extra lasten te geven aan diegenen die het beste weten, meer kunnen doen of meer willen. Sommige mensen die altijd alles uitstekend proberen te doen, die de uitdaging van het doen niet uit de weg gaan en hun uiterste best doen,
voelen zich uiteindelijk schuldig als ze niet reageren op de eisen van anderen.Ze leren de fantasie te aanvaarden dat ze de behoeften en beperkingen van anderen moeten dekken. Daardoor belasten ze zichzelf met verantwoordelijkheden en ontwikkelen ze een niveau van zelfvraag dat zeer destructief kan zijn.De uitweg ligt in het leren grenzen stellen.
Elke gift die het leven ons geeft, moet gedeeld worden, maar eenieder van ons heeft de verantwoordelijkheid om op de een of andere manier de gunsten die ons maken, of de hulp die ze ons bieden, te compenseren. Het feit dat je beter in iets bent, brengt niet alleen meer verplichtingen en verantwoordelijkheden met zich mee; dit wordt ook beloond met dankbaarheid en aandacht.