Zinvol leren hangt zowel af van het onderwijsproces als van de wijze waarop deze lering door de leerling wordt verwerkt. Onderwijspsychologen geven veel om beide aspecten en hebben theorieën ontwikkeld om deze te optimaliseren. In dit artikel zullen we het hebben over het tweede aspect: de leerstrategieën.
Het belangrijkste doel van leerstrategieën is studenten in staat te stellen effectievere leerlingen te worden. Exploratie en onderzoek op dit gebied hebben ons verschillende manieren geboden om dit doel te bereiken. De drie meest bekende leerstrategieën zijn mnemonisch, structureel en generatief.
Soorten leerstrategieën
1. Mnemonic-strategieën
Dit type leerstrategie helpt studenten bij het onthouden van de inhoud als specifieke feiten of termen. Ze zijn bijvoorbeeld handig bij het onthouden van namen van hoofdletters, belangrijke datums, vocabulaires van een taal, enz. Wanneer het noodzakelijk is om betekenisloze gegevens te memoriseren, bieden mnemonische technieken ons een middel om een zekere mate van betekenis te verkrijgen.
De validiteit van deze technieken is algemeen erkend en daarom zijn ze al lange tijd gebruikt. De psycholoog Paivio legde uit dat deze technieken werken om drie redenen: dual dual coding.
- Veel van deze strategieën omvatten het gebruik van non-verbale codes (afbeeldingen) naast verbale codes (woorden). Dit betekent dat dezelfde inhoud op twee verschillende manieren is gecodeerd. Volgens de principes van connectiviteit zou dit de toegang tot informatie vergemakkelijken. Organisatie.
- Een andere manier om dit type strategie te gebruiken, is om een samenhangende context te creëren waarin de informatie past. Hiermee kunt u de informatie gerelateerd hebben in plaats van gefragmenteerd. Het is bijvoorbeeld gemakkelijker om een woordenlijst te onthouden als we er een zin mee vormen. Vereniging.
- De vorming van intense relaties tussen elementen is ook een optie voor zinvol leren. De intense associaties helpen, omdat wanneer je een van de elementen ziet, de ander snel ook voor de geest komt. Een voorbeeld van een mnemonische strategie is de sleutelwoordmethode.
Deze methode is erg handig bij het leren van tegenstrijdige woordenschat in een vreemde taal. Het bestaat uit een fonetische en iconische koppeling, voor een gedetailleerde uitleg. 2. Structurele strategieën
Structurele strategieën stimuleren actief leren
moedigen studenten aan om mentaal relevante informatie-elementen te selecteren en deze in een structuur aan elkaar te relateren. In deze methode zullen we conceptuele mappingtechnieken, stroomdiagrammen of diagrammen vinden. Het is duidelijk dat het niet genoeg is voor de leraar om de student te vertellen dat hij / zij de contouren en samenvattingen moet maken. Dergelijke hulpmiddelen zullen alleen nuttig zijn als de student weet hoe hij ze moet gebruiken. Het is daarom interessant en productief dat docenten studenten ook leren over het ontwerp van deze tools. Het moeilijkste aspect van deze training is om te leren de meest relevante of belangrijke aspecten van een tekst of een expositie te identificeren.
Het effect van deze technieken op leren lijkt snel.
Wanneer we het materiaal organiseren in kleine, nauw verwante ideeën, is het gemakkelijker om er toegang toe te hebben. En ook, door sterke associaties te creëren tussen deze ideeën, zal het gemakkelijker zijn om toegang te krijgen tot de rest van de informatie in ons geheugen. Onderzoek toont aan dat
de studenten die deze technieken gebruiken hun prestaties aanzienlijk verbeteren. Bovendien helpen ze bij het formaliseren van een authentiek begrip van inhoud in plaats van onthouden en oppervlakkig leren. Het is dus interessant om deze leerstrategieën in de klas op te nemen. 3. Generatieve strategieën
Bij eerdere strategieën hebben we gekeken naar manieren om studenten specifieke feiten te herinneren en ze in structuren te organiseren. Dat wil zeggen, het zijn technieken voor het omgaan met nieuwe informatie die moet worden geleerd. Maar een ander belangrijk aspect van leren is de integratie van nieuwe inhoud met eerdere kennis.
En dit is waar generatieve strategieën in komen. E. Z. Rothkopf noemde activities de activiteiten waarin de student kennis produceert als 'wiskundige activiteiten'. Enkele voorbeelden van deze activiteiten zijn: noteren, onderstrepen, maken en vragen beantwoorden, of hardop herhalen. Dit soort activiteit helpt bij een diepgaand begrip dankzij het feit dat het studenten dwingt kennis te integreren.
Veel psychologen begrijpen actief leren als het creëren van relaties tussen ideeën door de leerling. Om deze reden zijn generatieve strategieën een geweldig hulpmiddel om dit type leren bij studenten te bereiken. Studenten leren notities te maken of vragen te stellen, vergemakkelijkt een diepgaand begrip en integratie van verworven kennis. Zoals we zien, hebben we in dit artikel verschillende leerstrategieën met groot potentieel en bruikbaarheid in de klas gezien en onderzocht.
Wetenschappelijk onderzoek naar onderwijs en onderwijs helpt ons om dit actieve en diepe leren te bereiken dat we bij studenten nastreven. Het zou een grote vergissing zijn om de richtlijnen en bewijzen niet te volgen die de onderwijspsychologie ons geeft.