De zinnen in het boek 'Women Who Run with Wolves' brengen ons veel geheimen van het oorspronkelijke vrouwelijke instinct die velen van ons vrezen te zijn vergeten of degraderen. We staan voor een prachtig essay dat ons ertoe brengt om de ervaring van vrouwen opnieuw te interpreteren door middel van volksverhalen, kunst en natuur ... om in contact te komen met die transformerende 'wolf' die ons leidt tot volwassen en vrij zijn.
Clarissa Pinkola Estés, een Jungiaanse psychoanalyticus, een doctoraat in de etnocologische psychologie en de auteur van dit boek, hebben meer dan twintig jaar nodig gehad om haar bekendste creatie vorm te geven. We staan voor een enorm, dicht, fascinerend en koesterend experiment met prachtige kennis waarin de mondelinge traditie van de korte verhalen wordt gecombineerd met de inspirerende psychologie die tegelijkertijd een duidelijk pedagogisch werk en persoonlijke groei heeft.
Het is daarom geen wonder dat veel van de zinnen in het boek 'Vrouwen die met wolven lopen' een echte bijbel zijn voor mensen die geïnteresseerd zijn in ontmoeten, werken aan hun identiteit, hun waarden, veel van de emotionele wonden genezen die ze soms erven we onze voorouders of patriarchale opvoeding zelf. Dit werk is een echte routekaart om al deze min of meer bekende "vallen" te vinden. Dezelfde die ons beletten onze weg terug naar huis te vinden, de terugkeer naar onze essenties, onze instincten, die wilde vrouw verbonden met perceptie, speelse geest en prachtige capaciteit voor affectie ...Zinnen uit het boek 'Vrouwen die rennen met de wolven 'De zinnen in het boek' Vrouwen die met wolven rennen 'herinneren ons aan verschillende ideeën.
De eerste is dat we, ondanks al onze ogenschijnlijke verfijning, de natuur blijven, wilde wezens die op de een of andere manier ernaar verlangen om die voorouderlijke vrijheid te herwinnen om zich levend te voelen, om hun positie in de wereld te vinden.
Het tweede aspect dat we niet kunnen negeren, is dat, zoals Clarissa Pinkola Estés uitlegt, "er binnen elke vrouw een krachtige kracht is, een wervelwind van goede instincten, van creativiteit, van tijdloze passie en kennis die, de maatschappij zelf doet ons vergeten in een poging om ons te "temmen". Dit is ongetwijfeld een diepe overweging om te overwegen en is tegelijkertijd vervat in veel van de zinnen in het boek 'Vrouwen die met de wolven rennen'.
Laten we hieronder zeven voorbeelden zien, zeven diepe en revitaliserende fragmenten die ons veel reflecties zullen geven. 1. Jezelf zijn
"Door onszelf te zijn, worden we buitengesloten door anderen. Maar doen wat anderen willen, verbant ons van onszelf. " DelenDeze uitdrukking is een principe van persoonlijke groei en onmiskenbare zelfrealisatie.
De moed om jezelf te zijn in elke omgeving, in elke context en ongeacht wie je bent, zal ons toelaten onze identiteit te behouden.
Op deze manier keren we opnieuw terug naar onze essenties, die wilde vrouw die ontsnapt aan domesticatie, de vallen en de belegeringen die haar vrijheid proberen te beperken.
2. Wees sterk"Sterk zijn betekent niet dat je je spieren traint. Het betekent je eigen glans vinden zonder weg te rennen, actief leven met de wilde natuur op een manier van jezelf. Het betekent leren, kunnen verdedigen wat we weten. Het betekent blijven en leven. "
Delen Dit is een van de waardevolste zinnen in het boek 'Women Who Run with Wolves'. Laten we een voorbeeld nemen, momenteel wordt de vrouw nog steeds gedefinieerd als "de fragiele seks".
Zwakte en breekbaarheid zijn de bijvoeglijke naamwoorden die de vrouwelijke figuur altijd hebben vergezeld. Onze cultuur, extreem onvolwassen, begrijpt de ware betekenis van geweld niet.
Forte is niet degene die meer gewichten in de armen kan tillen, die meer kilo's in de rug kunnen dragen, noch wie meer kan weerstaan in een race.Sterk is wie wordt geconfronteerd, wie niet loopt, wie zonder angst hun identiteit toont, wie niet overgeeft, die leeft met vreugde en moed.
3. Weggaan stelt je in staat om jezelf te vinden "Hoewel verbanning niet iets is dat je voor de lol wenst, is er een onverwachte winst in: er zijn er veel in ballingschap. Neem de zwakte tapas, wegblaast het gezeur, stelt acute innerlijke bewustzijn, verhoogt de intuïtie, geeft de kracht van de doordringende observatie ... " Share
Exile ook opgevat als de daad van achterlating van wat bekend staat om het gezicht naar eigen eenzaamheid, onzekerheid en zelfs de vreemdeling, ook stelt ons in staat om nieuwe vermogens, vermogens en inzicht, persoonlijke veiligheid, observatie, responsiviteit ... 4. de gevolgen van jezelf niet liefhebben
"ons geheim honger naar geliefd zijn is niet mooi. Onze niet-gebruik en misbruik van liefde is niet mooi. Ons gebrek aan loyaliteit en toewijding is liefdeloos, onze staat van scheiding van de ziel is lelijk, het zijn psychologische wratten, onvolkomenheden en infantiele fantasieën. "
ShareIn veel van deze zinnen in het boek 'Women Who Run with Wolves' probeert men het gedrag van vrouwen te vergelijken met dat van wolven. Zo is een feit dat voortdurend in bewijsmateriaal is als volgt: 's
vrouw van vandaag in dag gescheiden van hun wilde versie
, die essentie instinctieve waarmee de wolf weet wie het wordt erkend en voelt zich sterk, vrij en belangrijke .
De gevolgen van het niet houden van onszelf zijn verwoestend. De handeling om voor dit uiterlijk te leven waarin we ons proberen aan te passen aan een model van een vrouw, altijd kunstmatig, homogeen en ondergeschikt aan anderen, leidt ons naar ongelukkigheid.We moeten daarom de natuur observeren zoals onze voorgangers hebben gedaan om onze waarde
te herontdekken, ons belang en de energie die ons voedt en sterk maakt. 5. Ware liefde"Liefde in zijn meest volledige vorm is een reeks sterfgevallen en wedergeboorten. We laten één fase los, één aspect van liefde, en we gaan een ander binnen. Passie sterft en wordt teruggebracht. "
Share Liefde is de enige manier die nooit vervaagt of voorgoed verdwijnt.Het is een transformerende entiteit die zich uitstrekt, die ons in staat stelt om te rijpen, die sterft en opnieuw geboren wordt, die soms ons leven kost en ons later teruggeeft. We zien dat soort dingen elke dag, in onze relaties, waarin de passie geeft weg naar intimiteit en meer volwassen commitment, waarin, soms na een eind komt er een vernieuwde en meer intense liefde ...
6. Tot op de bodem "Het beste land om opnieuw te zaaien en iets nieuws te laten groeien is op de achtergrond. In die zin is naar de bodem van de put gaan, hoewel uiterst pijnlijk, ook een veld om te zaaien. "
ShareMensen hebben een vreselijke angst om naar de bodem van de put te gaan.
Is er iets ergers? Het is om de limiet van onze krachten te bereiken, is om alles te verliezen, zelfs om te hopen. Maar wat kunnen we anders verliezen als we al alles kwijt zijn? Op dat moment verschijnt er iets nieuws, iets magisch zelfs. We laten onze huiden, onze artefacten en dode gewichten opstaan om sterker te worden ... Dit is een van de mooiste zinnen in het boek 'Vrouwen die met de wolven rennen'.
7. De ware kennis "Als we leven die we inademen, vasthouden en loslaten, kunnen we niet missen"
Share Deze zin symboliseert niets meer dan de levenscyclus:. Pick-up, vasthouden, loslaten, accepteren, naar voren ... Dit is de weg die we moeten nemen, iets eenvoudigs en tegelijkertijd, volgens de ontwikkeling van het leven die we allemaal in ons dagelijks leven moeten opnemen. Tot slot, deze zinnen uit het boek 'Vrouwen die met de wolven lopen' zijn een klein voorbeeld van deze dichte erfenis van voorouderlijke kennis, reflecties, verhalen en kennis dat het altijd goed is om terug te gaan naar, die ons altijd nieuwe en waardevolle dingen leert waarmee we kunnen blijven groeien, op zoek naar een ontmoeting met onze wilde vrouw ... "De wolf, de oude vrouw, degene die weet is in ons. Het bloeit in de diepste psyche van de ziel van de vrouw, de oude en vitale wilde vrouw. Ze beschrijft haar huis als een plek in de tijd waarin de geest van de vrouw en de geest van de wolven met elkaar in contact komen. Het is het punt waar jij en ik elkaar kussen, de plek waar vrouwen rennen met de wolven (...) "
-Clarissa Pinkola-
