Leeftijd maakt ons selectiever en bekwamer in het toepassen van geschikte beschermingsfilters.Beetje bij beetje verliezen we onze angsten, vervallen onze onzekerheden en leren we om voor onze prioriteiten te zorgen, namelijk "wie wel en wie niet". Omdat volwassen worden vooral rekening houdt met wat we verdienen en ernaar streven. Het is merkwaardig hoe men vaak de nadruk legt op de bijna directe relatie tussen het aantal vrienden of relaties dat een persoon snel moet voorspellen over hun geluk of emotioneel welzijn. Dit uitgangspunt is vooral gebaseerd op een theorie uit de jaren negentig die werd aangekondigd door de antropoloog Robin Dunbar, die nu bekend staat als het Dunbar-nummer. "Leeftijd is een kwestie van geest boven materie. Als je het niet erg vindt, doet het er niet toe. "
-Mark Twain-
Volgens dit voorstel heeft een persoon een sociale groep van ten minste 150 individuen nodig om zich volledig te ontwikkelen. Maar deze benadering ontstond in de tijd van "niet-menselijke primaten" en hun bijna directe relatie met de grootte van de neocortex. Omdat in wat verwijst naar de altijd complexe 'menselijke primaten', dat wil zeggen onszelf, het thema delicate nuances uitwijst die goed te verduidelijken zijn. Het aantal sociale relaties correleert niet direct met geluk. Het is de kwaliteit van hen die echt welzijn, persoonlijke balans en de voldoening geeft die ons in staat stelt om wijsheid te vergaren. Als de mens volwassen wordt, moet het aantal belangrijke sociale relaties op zijn beurt bijna altijd worden teruggebracht tot een vaste cirkel, waar interacties de ware geestelijke gezondheid bevorderen.
Leeftijd en zelfkennisWe beginnen met het verduidelijken van een ander belangrijk, op leeftijd gebaseerd stuk informatie.Winnen in jaren betekent niet noodzakelijkerwijs winnen aan wijsheid,evenwicht en zelfbeheersing. De persoonlijkheidspatronen evolueren, er is geen twijfel mogelijk, maar ze vertrekken bijna altijd van dezelfde wortels, van dezelfde ondergrond. Bijvoorbeeld, de "vierkantige" persoon, niet reagerend en gewend om de wereld te zien met een filter van negativiteit, zal geen plotselinge innerlijke revolutie ervaren door alleen maar een paar kaarsen op zijn verjaardagstaart te blazen.
Fysieke volwassenheid en psychologische volwassenheid zijn niet hetzelfde.Aristoteles zelf beargumenteerde dat er in elke karaktertrek een overmaat, een gebrek of een deugd aanwezig is die ons zal vergezellen naarmate we ouder worden. Volgens de Griekse filosoof genieten echter alleen diegenen die in staat zijn om vriendelijkheid en zelfkennis te oefenen, deze deugd waarin de persoon in staat zal zijn verbinding te maken met waar geluk door te weten wat de prioriteit is. Het is gemakkelijk te begrijpen: afhankelijk van hoe ik mezelf waarneem, zal ik de wereld om me heen begrijpen. Als ik vrekkig ben, zal ik gulle mensen als verspillend beschouwen.
Het gebrek in mijn karakter wijkt af van mijn intellectuele en emotionele percepties.
Degenen die deze zelfkennis beoefenen waar goedheid en respect essentieel zijn, passen echter een geschikt mentaal filter toe, waarmee ze zichzelf alleen zoeken en omringen met wat overeenkomt met deze principes.Het hebben van nobele, authentieke en verrijkende mensen in ons leven garandeert niet alleen onze mentale en emotionele gezondheid. Aristoteles zelf beargumenteerde dat vriendschap gebaseerd op deugd onze morele ontwikkeling bevordert. Omdateen goede vriend iemand is die zichzelf door hun ogen kan zien
, om te blijven investeren in zelfkennis.Weten wie je liefhebt en wat je wilt, is niet egoistisch
Het leven bestaat uit momenten, mensen en gevarieerde ervaringen. Van onze kant is het alleen maar afhankelijk van selectief zijn en waarde hechten aan deze stukken die, dankzij hun intense helderheid, ons in staat stellen om een mooier en tegelijkertijd significant bestaan te hebben. Daarom is het noodzakelijk om een zeer concrete data in gedachten te houden:selectief zijn is niet egoistisch.
"Je leeft maar een keer, en als je het goed doet, zal genoeg zijn."ouder West- Ouder worden heeft veel voordelen, want we hebben een open geest, intuïtief,
en kunnen we de juiste conclusies over te trekken eigen ervaringen. Vroeg of laat komen mensen tot het besef dat er nog steeds dingen over zijn, dat onze persoonlijke bagage te veel gewicht draagt, waardoor het onmogelijk wordt om deze tas te verzenden om onze reis naar geluk voort te zetten.
Volwassen worden is daarom het leren toepassen van psychologische en emotionele filters. Iedereen die bepaalde vriendschappen, bepaalde relaties, gebruiken en bepaalde omgevingen durft los te laten, zondigt niet met trots, integendeel: het brengt een fantastisch overlevingsmechanisme in praktijk. Iets wat we allemaal weten is datals we heel jong zijn, ons relatiefilter geen grenzen kent:we zijn ontvankelijk voor alles en proberen onszelf te doordrenken met alles dat ons bereikt.
We willen proberen, trillen, sensatie ... Echter, zoals ze besteden de jaren heen en komen de teleurstellingen en het leren, begrijpen we dat
om een kwaliteit van leven is niet nodig "overgebleven" mensen, situaties en activiteiten. Om te houden wat ons gelukkig maakt, is om in vrede te ademen om te blijven groeien, om te blijven rijpen.
Iemand heeft eens gezegd dathet geheim van een gelukkig leven niet is om te hard te rennen of te hoog te klimmen.Het gaat erom te weten hoe te springen, om ups en downs te overwinnen, om toevlucht en inspiratie te vinden in deze rivierrotsen van ons leven waar de mooiste, sterkste en stralende hoeken zijn.