Heb je ooit gehoord van het Capgras-syndroom?
Het vermogen om de gezichten van mensen te herkennen en onderscheid te maken tussen verschillende gezichten is vanaf de geboorte aanwezig en ontwikkelt zich gedurende de eerste levensjaren. Maar wat zou er gebeuren als je je ooit realiseerde dat je een naast familielid niet kon herkennen? Wat zou er gebeuren als je dacht dat de persoon was vervangen door een bedrieger? Zo'n vreemd gevoel is wat mensen die lijden aan het syndroom van Capgras voelen. Ze geloven dat geliefden zijn vervangen door bedriegers die voor hen nadoen.
Voordat we dieper ingaan op dit syndroom, moeten we echter verschillende begrippen onthouden, zoals prosopagnosia en waanideeën, om deze twee aandoeningen beter te begrijpen en te leren onderscheiden.
Prosopagnosia en wanen
In 1891 bedacht Sigmund Freud de term agnosia om het onvermogen te definiëren om de betekenis van verschillende zintuiglijke stimuli te begrijpen. Prosopagnosia is dus een woord dat voortkomt uit de vereniging van de Griekse termen. "Prosopon", wat "gezicht" en "gnosis" betekent, wat "herkenning" betekent.
Zoals je je kunt voorstellen,
in prosopagnosia is er de moeilijkheid om bekende gezichten te herkennen. Dit gebeurt als gevolg van hersenletsel, met name in pariëtale en parieto-occipitale gebieden. Aan de andere kant wordt een waanidee gevormd door ideeën (wanen genaamd) die fantastische transformaties van de werkelijkheid zijn, valse overtuigingen gebaseerd op een onjuiste interpretatie van de realiteit van de kant van het individu.
Er zijn vijf typen waanvoorstellingen: waanvoorstellingen, misleidende interpretatie, waanideeën, waanideeën en ijlende inspiratie.
Na deze inleiding moeten we zeggen dat
waanvoorstellingen voor valse identificatie tot recent werden beschouwd als een curiositeit when, toen ze relevanter werden. Valse identificatiesyndromenBij valse identificatiesyndromen
wordt de perceptie correct geregistreerd en is de interpretatie van deze perceptie onjuist.
Dat wil zeggen, wat het individu ziet is echt, maar wat hij interpreteert, is niet echt. Er zijn vier varianten van misleidend valse identificatiesyndroom: Cap Capgras-syndroom. Het individu voelt zich onterecht dat iemand die in de buurt is, zoals een familielid of een vriend, is vervangen door een look-alike, wat niet helemaal hetzelfde is.
Fregoli-syndroom.
- De getroffen persoon is van mening dat een of meer personen hun uiterlijk hebben gewijzigd om eruit te zien als vertrouwde mensen met het doel ze te achtervolgen of te misleiden. Intermetamorfose.
- De patiënt gelooft dat de mensen met wie hij / zij samenleeft, van identiteit zijn veranderd. Subjectief dubbel syndroom.
- De persoon is ervan overtuigd dat er identieke tweepersoonskamers voor hem zijn. Welke van deze valse identificatiesyndromen komt het meest voor? Capgras-syndroom is het meest voorkomende syndroom van wanen van valse identificatie. Er is gemeld dat dit syndroom aanwezig is bij 5% van de psychotische patiënten.
- Het Capgras-syndroom Het Capgras-syndroom werd in 1923 beschreven door Jean Marie Capgras en J. Reboul-Lachaux. Een 53-jarige vrouw met chronische psychose was er dol van overtuigd dat haar man en zoon waren vervangen om haar schade te berokkenen. Cap Ook wel het waanidee van look-alikes genoemd, Capgras Syndrome is een psychiatrische stoornis die bestaat uit het niet-identificeren van familieleden, zoals we eerder hebben beschreven. De getroffen persoon gelooft dat de echte mensen zijn vervangen door een dubbelganger, een bijna identieke bedrieger.
In het Capgras-syndroom is er herkenning zonder een gevoel van bekendheid.
Het is gebruikelijk bij dit syndroom dat de echtgenoot of het kind van de persoon die aan het syndroom lijdt, een gedeeltelijke erkenning induceert ("ziet eruit als ..."), maar onvoldoende om de persoon te overtuigen van zijn echte identiteit.
De dubbele persoon, of bedrieger, krijgt voor de patiënt dezelfde fysieke eigenschappen van de 'oorspronkelijke' persoon. Je geest of persoonlijkheid is er echter niet toe, maar aan een bedrieger.
Het delirium van de patiënt die lijdt aan het Capgras-syndroom brengt hem ertoe om zich voor te stellen dat de bedrieger op dezelfde manier handelt als de echte persoon
, verwarring zaaien en hem voor de rest plaatsen. Wat is de oorzaak van Capgras-syndroom?
Capgras-syndroom was gerelateerd aan verschillende pathologieën
, meestal schizofrenie, vitamine B12-tekort, hyperthyreoïdie, diabetes mellitus, intoxicaties, dementie, enz.Onder de verklarende theorieën van waanideeën werden verschillende disconnectie-syndromen tussen de verschillende betrokken hersenstructuren voorgesteld, evenals andere verklaringen over de lateralisatie en locatie van disfuncties die tot delier leiden.
Om de diagnose Capgras Syndroom vast te stellen, is het noodzakelijk dat het bewustzijn noch een ernstige dementie impair wordt aangetast, omdat onder deze omstandigheden de herkenningsfouten frequent en variabel zijn.
Heb je een behandeling?Dit vreemde syndroom is moeilijk te behandelen. Antipsychotica, antidepressiva, cognitieve en gedragstherapieën zijn met enig succes toegepast, maar niets garandeert een remedie.
Psychologische therapie wordt voornamelijk gebruikt voor cognitieve herstructurering samen met interventies met het gezin, vanwege de emotionele uitputting die dit syndroom vertegenwoordigt.
Het Capgras-syndroom is een complex proces, dat niet beperkt is tot een eenvoudig probleem met de gezichtsverzorging. Het is een meervoudige disfunctie gebaseerd op cognitieve processen gerelateerd aan vertrouwdheid en betrokken bij de interpretatie van afwijkende percepties en bij het vormen van overtuigingen.Bibliografie
KAPLAN, H. I., SADOCK, B. J. Synopsis of psychiatry. 8e editie. Madrid: Panamericana - Williams & Wilkins, 1999.
Junqué, J. Barroso, J ... Neuropsychologie. Madrid: Ed. Synthesis Psychology; 1999.