Cognitieve reserve is een concept geboren in de context van neuropsychologie. Het verwijst naar het vermogen van hersenstructuren om te reageren op het verlies van vermogens of negatieve transformaties in dat orgaan.Met andere woorden, cognitieve reserve verwijst naar het vermogen van de hersenen om functioneel te reageren op een ziekte die het beïnvloedt of in het gezicht van ouderdom en achteruitgang. Deze capaciteit compenseert tot op zekere hoogte voor alle geleden schade.
Een hoge cognitieve reserve kan in sommige gevallen ervoor zorgen dat de hersenen na een ziekte weer normaal functioneren. Het houdt deze handeling ook volledig actief, zelfs met natuurlijke achteruitgang als gevolg van ouderdom. Zoals je kunt zien, is het een zeer belangrijke capaciteit die de moeite waard is om te cultiveren en te onderhouden. "Zolang de hersenen een mysterie zijn, zal het universum een mysterie blijven." S -Santiago Ramón y Cajal-
De oorsprong van de cognitieve reserve De cognitieve reserve begint zich te vormen vanaf het moment dat de hersenen zich binnen de baarmoeder beginnen te ontwikkelen. Het is bekend dat
de ervaringen uit de eerste levensjaren bepalend zijn.
Deze bepalen in grote mate de koers die het proces van het ontwikkelen van intelligentie zal hebben.
Er is reden om aan te nemen dat de genetische factor de vorming van een cognitieve reserve beïnvloedt. Dit aspect is echter niet definitief. Er zijn manieren om de hersenen te stimuleren om dit vermogen gedurende het hele leven te vergroten. Het is zelfs mogelijk om het te verhogen, zelfs in een beschadigd brein.
Van intellectuele, recreatieve en sportieve activiteiten is aangetoond dat ze effectief zijn in het vergroten van de cognitieve reserve. Vooral het lezen, mentale spelletjes, het leren van talen, dansen, sporten en elke intellectueel stimulerende activiteit helpt dit vermogen te vergroten. Bevorder de cognitieve reserve
Wanneer iemand een goede cognitieve reserve heeft, kunnen de hersenen nieuwe verbindingen maken tussen neur neuronen, om die te vervangen die beschadigd of verslechterd kunnen zijn. Dit proces is veel gemakkelijker voor diegenen die eerder een aantal van deze activiteiten hebben uitgevoerd of een aantal van deze kenmerken hebben:
Hoogste culturele niveau: Onder cultureel niveau wordt verstaan de reeks verzamelde studies, leesactiviteiten en intellectuele activiteiten die worden uitgevoerd. Een hoger niveau beschermt de hersenen tegen milde cognitieve stoornissen, dat wil zeggen tegen wat door de leeftijd wordt geproduceerd.
Sociale relaties:
Het is bewezen dat degenen die de steun hebben van een goede sociale kring, waarmee ze vaak verwant zijn, 38% minder kans hebben om aan dementie te lijden.Lichaamsbeweging:
- Bevordert de bloedcirculatie in de hersenen, beschermt tegen oxidatieve stress en andere verslechteringsfactoren die samenhangen met ouderdom. Mentale oefening:
- Het is definitief om de cognitieve reserve te verhogen. Het omvat activiteiten zoals het bespelen van een muziekinstrument, intellectuele hobbies, enz.Een gezond dieet helpt ook kracht in de hersenen te behouden.
- Roken, alcohol of andere psychoactieve stoffen moeten worden vermeden. Wandelingen, wandelingen en uitstapjes zijn ook opgenomen in de gunstige factoren.Een verrassend experiment
- David Snowdon, Ph.D. in de epidemiologie en hoogleraar neurologie aan de universiteit van Kentucky, heeft in 1986 een indrukwekkende studie uitgevoerd. Hij nam als onderzoeksgroep een groep van 678 katholieke nonnen uit de Verenigde Staten. Het was een zeer uniforme groep. Ze aten dezelfde dingen, leefden in dezelfde omgeving en voerden vergelijkbare activiteiten uit. Zijn cognitieve reserve werd gedurende 17 jaar gevolgd.
Tijdens deze periode werden regelmatige onderzoeken van het genetische, intellectuele of psychologische type uitgevoerd. Ze accepteerden allemaal dat wanneer ze stierven, hun hersenen zouden worden bestudeerd om de informatie in het experiment aan te vullen. Het meest verrassend was de zaak van zuster Bernadette. Deze religieus stierf op 85-jarige leeftijd. Zijn hersenen werden bestudeerd en toen werd ontdekt dat hij leed aan de ziekte van Alzheimer. Nochtans, nooit in haar leven had zij symptomen van het lijden van het getoond. De onderzoekers konden concluderen dat de cognitieve reserve van de religieuzen duidelijk hun tekorten compenseerde.
Onderzoekers hebben ook een ander interessant feit kunnen bewijzen.
Zusters met een rijker vocabulaire hebben in de loop van de jaren minder cognitieve achteruitgang te zien gegeven.
Deze woordenschat vloeit op haar beurt voort uit het feit dat ze goede lezers waren tijdens de kindertijd. Dit experiment is een van de sterkste bewijzen voor intellectuele, sociale en fysieke oefeningen als geldige manieren om het natuurlijke verval van onze cognitieve functies te vertragen. Illustraties met dank aan Tomasz Alen Kopera.
