-Freud-
"Vaak overschatten we alles dat buiten ons ligt, waardoor het een veel groter belang krijgt dan het feitelijk in ons leven heeft.
Geketend aan deze illusie leggen we uiteindelijk de hele reden voor ons bestaan neer in mensen en materiële goederen die niets toevoegen aan ons. We denken dat we niet zullen kunnen leven zonder al dat leven zal niet zijn gang gaan met de rust. We denken verkeerd, omdat het leven doorgaat, met of zonder wat we willen, en soms op een veel kalmere en gelukkiger manier. Verliefd worden op iemand, bijvoorbeeld, brengt zoveel plezier dat we ons vastklampen aan de voorwaarde om bij iemand anders te zijn als een prioriteit en een voorwaarde om gelukkig te zijn. Hiermee lijkt de mogelijkheid om geluk en tevredenheid te bereiken zonder iemand van onze kant ondenkbaar voor ons, iets dat niet eens door ons hoofd gaat. Helaas heeft deze verwrongen kijk op de werkelijkheid een hoge prijs die bestaat in de geleidelijke annulering van alles wat van ons is, alles wat we hier hebben ten gunste van het onderhoud van de ander in ons leven.
Helaas, wanneer we vasthouden aan wat er buiten ons, en dat de externe zoektocht naar een geluk dat ons moeten worden vullen,verwaarlozing aan de behoeften van onze essentie
, vielen we in slaap terwijl mensen langzaam sterven zonder het te beseffen. We kunnen niets doen door gewoon de verantwoordelijkheid van het vinden van geluk in de levens van anderen te leggen, want die verantwoordelijkheid is de onze alleen. Geluk is een gevoel dat we in onszelf moeten vinden en zichtbaar moeten maken, zodat mensen ons zien als een wereld die gedeeld en bij elkaar opgeteld kan worden. Als we echter alleen gebrek en onzekerheid bieden, zullen we waarschijnlijk degenen aantrekken die deze leemtes eenzijdig en vaak tiranniek willen vullen.We moeten daarom zeker zijn van wat we willen van ons leven, wat we verdienen te voelen, wat we moeten ontvangen van wie we kiezen om onze dromen te delen, onze verlangens. We hebben ook de moed nodig om ons te realiseren wanneer we alleen zijn terwijl we onze reis bouwen, zelfs met iemand die niet meer deelt dan een tafel en een bed. Dit is hoe we ons bestaan zullen bevestigen aan een ander, omdat
niemand kan lang verdragen zonder bezwijken's, andere mensen minachting zoals handen betasten in het donker wil van lege rendement. We kunnen niet blijven aandringen op een liefde die geen toekomst heeft, die ons doet afnemen of zelfs onbestaande maakt.
We kunnen nooit stoppen met vechten voor de erkenning van alles wat we doen we hebben en zijn, alles wat we kunnen geven en verdienen te ontvangen, altijd op zoek naar uitwisselingen die een gezonde relatie vormen. Niets minder dan dat.We zullen altijd een toekomst van de komende mogelijkheden hebben en talloze manieren om geluk te vinden, met of zonder iemand aan onze zijde.
Laten we ons daarom niet veroordelen tot het geringe gebrek aan bestaansrecht, vanwege de angst opnieuw te moeten beginnen ; anders zullen we niet langer een leven hebben om te komen, want dan zal er geen leven in ons bestaan.Omdat liefde geen aalmoes is, is het vrijwillige schenking, heelheid, het is de overgave van lichaam en ziel, zonder neiging, zonder gebrek, zonder botheid.