De schizoïde persoonlijkheidsstoornis wordt gekenmerkt door een onthechting van sociale relaties, een beperkte reeks van emotie in interpersoonlijke situaties, de neiging om een eenzame levensstijl, emotionele kilte en apathie. Dit patroon begint op volwassen leeftijd en verschijnt in verschillende contexten.
Mensen met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis hebben geen behoefte aan intimiteit. Ze staan niet bepaald open voor mogelijkheden om intieme relaties te ontwikkelen en voelen geen voldoening als ze lid zijn van een familie of een sociale groep. Ze geven er de voorkeur aan om alleen tijd door te brengen in plaats van samen te zijn met anderen.
Ze leven meestal sociaal geïsoleerd of zijn "eenzaam". Kies altijd individuele activiteiten of hobby's die geen interactie met andere mensen inhouden. Deze mensen
geven de voorkeur aan mechanische of abstracte taken zoals computers of wiskundige spellen. Ze hebben misschien weinig interesse in seksuele ervaringen met anderen en genieten weinig tot geen activiteiten. Mensen met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis zijn vaak losgekoppeld van de buitenwereld in de emotionele betekenis, enplezier niet te nemen aan een activiteit van de zintuigen, lichaam of interpersoonlijke , zoals wandelen op het strand bij zonsondergang of seks.Deze personen hebben geen goede vrienden of vertrouwenspersonen, met de mogelijke uitzondering van een familielid in de eerste graad. Ze lijken vaak onverschillig voor de goedkeuring of kritiek van anderen.
Ze kunnen zich niet bewust zijn van de normale subtiliteiten van sociale interactie. Bovendien reageren ze vaak niet adequaat op sociale signalen, dus ze lijken sociaal ongepast of oppervlakkig en zelfzuchtig. Ze hebben meestal een uitgeput uiterlijk zonder zichtbare emotionele reactie. Ze reageren zelden met gebaren of gezichtsuitdrukkingen, zoals glimlachen of knikken. Ervaar geen sterke emoties, zoals boosheid en vreugde.
Hebben vaak een affectieve beperking en lijken cold koud en afstandelijk. echter in bijzondere omstandigheden waarin ze zich comfortabel voelen, kunnen ze hun pijnlijke gevoelens te herkennen, vooral met betrekking tot sociale interacties.
Hoe een schizoïde persoonlijkheidsstoornis diagnosticeren? De Manual of Diagnostic and Statistical for Mental Disorders (DSM-V) zijn de volgende criteria voor de diagnose van deze aandoening: A-
Een dominante patroon van onthechting van sociale relaties en weinig variatie van emoties in interpersoonlijke contexten
dat begint in de vroege stadia van volwassenheid en is aanwezig in vele contexten. Het manifesteert zich door vier (of meer) van de volgende activiteiten:
De persoon is niet bereid of niet in staat heeft nauwe relaties, met inbegrip van die deel uitmaken van een gezin.Kies bijna altijd eenzame activiteiten.Toont weinig of geen interesse in het hebben van seksuele ervaringen met een andere persoon.
- Je kunt geen plezier hebben met elke activiteit.
- U hebt geen goede vrienden of vertrouwenspersonen anders dan uw eerstegraads familieleden.
- Het is onverschillig voor de lof of kritiek van anderen.
- Het is emotioneel koud, met onthechting of onthechting.
- B- Het komt niet exclusief voor bij de ontwikkeling van schizofrenie, een bipolaire stoornis of een depressieve stoornis met psychotische kenmerken, psychotische stoornis of autistische spectrumstoornis.
- Het kan niet worden toegeschreven aan de fysiologische effecten van een andere medische aandoening.
- Wanneer 'emotie' faalt
Mensen met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis hebben moeite met het uiten van woede, zelfs als reactie op directe provocatie. Dit draagt bij tot de de indruk dat ze niet de emotie of 'bloed in de aderen' hebben.
Soms lijkt hun leven geen richting te hebben en kan het drmagend lijken 'in termen van doelen en doelstellingen.
Deze personen reageren meestal passief op ongunstige omstandigheden en hebben moeite om adequaat te reageren op belangrijke levensgebeurtenissen. Bovendien: Geen vrienden, geen seks, geen huwelijk:
Mensen met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis hebben weinig vrienden vanwege het gebrek aan sociale vaardigheden en het gebrek aan verlangen naar seksuele ervaringen. Ze hebben weinig vriendjes en trouwen zelden. Betere werkprestaties in omstandigheden van sociaal isolement: professionele prestaties kunnen worden beïnvloed, vooral als interpersoonlijke betrokkenheid noodzakelijk is. Personen met deze aandoening kunnen echter verbaasd zijn wanneer ze werken in omstandigheden van sociaal isolement.
- Soms raken ze het contact met de realiteit kwijt: Als reactie op stress kunnen mensen met deze stoornis korte psychotische episodes meemaken (die van minuten tot uren duren). In sommige gevallen kan schizoïde persoonlijkheidsstoornis optreden vóór waanstoornis of schizofrenie.
- Mensen met deze aandoening, in sommige gevallen, kunnen een depressieve stoornis ontwikkelen.
- Deze ziekte valt meestal samen met schizotypische, paranoïde en vermijdende persoonlijkheidsstoornissen. Mensen met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis ervaren zelden sterke emoties zoals boosheid en vreugde.
DelenSchizoid Vs. schizotypaal Tot slot zullen we een belangrijk onderscheid maken. Een persoon met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis verschilt van de persoon met een schizotypische persoonlijkheidsstoornis. De schizoïde persoonlijkheidsstoornis verschilt van het schizotypische type omdat in het eerste geval er geen cognitieve en perceptuele verstoringen zijn.
Bij schizotypische persoonlijkheidsstoornissen is er naast interpersoonlijke en sociale tekortkomingen sprake van een excentriek of vreemd gedrag.Schizotypische mensen ervaren vreemde overtuigingen of magische gedachten die het gedrag beïnvloeden en die niet voldoen aan culturele normen. Ze hebben ook ongewone perceptuele ervaringen, zoals lichamelijke illusies of paranoïde ideeën.
