Het missen van iemand maakt ook deel uit van onze persoonlijke volwassenheid. Het voelen van de permanente leegte van een afwezigheid kan erg corrosief worden. Het is noodzakelijk om te leren afscheid te nemen, "los te laten" van wat pijn doet en wanhopen, omdat dit toch deel uitmaakt van de cyclus van het leven.
We weten dat het concept "missen" altijd geassocieerd wordt met het ontbreken van een persoon. Men moet zich echter bewust zijn van een zeer nieuwsgierig en concreet aspect: de mens is een specialist in "missen";mist objecten, situaties, mensen en zelfs abstracte dimensies die we niet kunnen definiëren. We praten over de emotionele en existentiële leegtes, die innerlijke werelden zo complex dat onze geestelijke gezondheid soms in gevaar komt. "Iemand heeft gezegd dat vergeetachtigheid vol herinneringen is."
- Mario Benedetti -
"Ik mis de persoon die ik eerder was, toen ik opgewekter was en meer hoop had, meer dromen"
.Dit idee, dit gevoel van terugtrekking dat velen meer dan eens in het leven hebben gehad, is wat de psycholoog Robert Plutchik definieerde als "heimwee van het verleden" en het ook opgenomen in zijn beroemde theorie van het wiel van emoties. We mogen niet vergeten dat levende ondergedompeld in deze subtiele bel met melancholie smaak zorgt voor een wanhopige verlangen naar iets wat we hadden of waren in het verleden. Omgekeerd resulteert dit verlangen in kwetsbaarheid en deze kwetsbaarheid verandert in angst en misschien zelfs in een begin van depressie.
Dus, voordat we ons laten afdrijven als een Ophelia, ondergedompeld in een aquatische wereld van pijn, hebben we training nodig in de kunst van het afscheid en vooral in het missen. Er is een onzichtbaar land: een parallelle, onnauwkeurige en ongrijpbare wereld die we allemaal bijwonen en die op een gegeven moment 'missing' wordt genoemd. We draaien aan de knop om erin te gaan elke keer dat iemand van wie we houden zich verwijdert, wanneer we een routine of activiteit achterlaten die heel betekenisvol voor ons was. Laten we permanent in dat land wonen wanneer we iemand verliezen van wie we houden of wanneer we een diepe ontevredenheid over onszelf voelen.
In dit vitale gat is er constant een koude wind genaamd verlangen: verlangen naar iemand of iets. In feite, zoals het woord saudade zelf zegt, is het moeilijk om te ademen, omdat er in ons hart een gat is waar het leven beetje bij beetje aan ons ontsnapt. Omdat
het land van "missen" een donker doolhof is waar je nooit lang moet blijven , omdat we bij het verdergaan de weg terug vergeten.
Leven in deze permanente ballingschap stort ons in wanhoop, in diepe ontevredenheid over het huidige moment en de echte wereld. Om niet verankerd te zijn in deze parallelle wereld, moeten we in staat zijn om intelligente beslissingen te nemen in deze momenten van emotionele complexiteit, om uit dit doolhof te komen en te beseffen dat missen een deel van het leven is, maar geen manier van leven. Je emoties trainen in de kunst afscheid te nemenWe moeten leren om cycli te sluiten: leren niet te missen wat we gisteren waren, maar te investeren in wat we vandaag kunnen zijn. We moeten leren degenen die niet langer onder ons zijn te missen, maar we moeten ze in onze harten bewaren, terwijl onze ziel de beslissing neemt om weer gelukkig te zijn.
Het leven is gemaakt van beslissingen, de ene voet voor de andere uit deze persoonlijke labyrinten waar het is niet gezond gevangen te krijgen is één.
Laten we eens nadenken over welke strategieën in deze situaties nuttig kunnen zijn. "Loslaten betekent niet opgeven, maar accepteren dat er dingen zijn die niet kunnen zijn."
Share De weg vinden uit emotionele complexiteit"Gevoelloos voelen" plaatst ons midden op het grondgebied van drie krachtige strijdpaarden: nostalgie, angst voor eenzaamheid en emotionele kwetsbaarheid.
Het zijn drie sluwe vijanden die je moet kennen, beheersen en leren temmen.
- Leef de verwarring.Als we iets of iemand missen, zijn we erg in de war. Wat ga ik nu doen? Wat zal er van mij worden? Veel sensaties en emoties vallen op ons. We moeten ze een tijdje leven, nemen ze en laten ze gaan.
- Analyseer emotionele verwarring.
Geconfronteerd met lijden door deze afwezigheid of leegte die optreedt temidden van verdriet, is essentieel om het emotionele weefsel dat stikt en ons overweldigt te analyseren en te fragmenteren.- Melancholie kan bijvoorbeeld worden overwonnen met nieuwe doelen in het heden.
Angst voor eenzaamheid kan op zijn beurt worden overwonnen door de moed van degenen die beginnen te genieten van hun eigen bedrijf terwijl ze de steun van anderen zoeken. - Emotionele kwetsbaarheid wordt overwonnen door dapperheid
van degenen die morgen met meer moed dan met angstkijken.
Op die manier ,
verandert angst in veerkracht, die kracht die niemand ons leert en die we elke dag met stevige stappen ontdekken. Je bent misschien alleen of vertrouwt op de hulp van de mensen om je heen, maar je moet de rol van protagonist in je eigen verhaal hervatten. We moeten in staat zijn om nieuwe wegen in het leven te nemen zonder de schaduw van dit gebrek, afwezigheid of leegte twijfel te zaaien over onze beslissingen.De mens mist altijd dingen, mensen, delen van een uitzonderlijk verleden. Het zijn pagina's van ons leven die we intens houden, maar het zijn slechts hoofdstukken van een leven, waar nog steeds veel regels te schrijven zijn.