De mensheid zoekt voortdurend naar geluk. En we willen altijd dingen bereiken die ons gelukkig maken, zoals geld, succes, vrienden, een stabiele liefdesrelatie. Met de technologie en bombardementen van anonieme mensen of de wereld van beroemdheden, zien we dat ze de volgers willen doorgeven die altijd gelukkig zijn. Je hebt waarschijnlijk gemerkt dat elke seconde, of zelfs een duizendste seconde, een leuke tijd doorbrengt op Facebook, Instagram, Snapchat, naast andere apps.
De persoon gaat naar een feest, post, besluit om te dineren met vrienden, een andere post, besluit te reizen, meer posten, koopt nieuwe kleren, meer publicaties. En zo gaat het. Je moet denken, maar dat is het, bericht, en ik blijf posten? Niets tegen wie deze gewoonte behoudt. Maar ik ben er ook niet voor om al het leven in partnernetwerken bloot te leggen, vooral wanneer je verwacht dat de erkenning van de ander gelukkig is. Dit is wat er gebeurt met de meeste mensen, geluk hangt af van de likes of opmerkingen die ze ontvangt in de post van de dag.
Voor de theoreticus Bruno Lopes (2013) is geluk tegenwoordig een must. De hedendaagse wereld 'verkoopt' het plezier van mensen, wat ongetwijfeld de basisessentie van geluk is. Vaak zijn mensen die plezier ervaren, door een object waarin ze hebben geïnvesteerd, niet altijd gelukkig, kunnen een kortstondig welzijn voelen, ze doen dat alleen om sociaal te worden ingeschreven. Bijvoorbeeld foto's met haar vriend op een paradijselijk strand met een provocerend bijschrift, een foto voor de spiegel van de sportschool met de "gomps" van de buik, fantastische restaurants, zijn beelden die een illusoir geluk kunnen symboliseren. Deze voorbeelden deden me denken aan very een erg populaire video op sociale netwerken: "Waar denk je aan?" . Voor degenen die zich niet herinneren of niet hebben bekeken, zal ik het kort beschrijven (kijk later op YouTube). De video is erg interessant! Het brengt een reflectie over het "perfecte leven" in sociale netwerken.
De korte video begint met de jongen die de foto's van sommige mensen op het strand in de sneeuw bekijkt terwijl hij bij zijn huis een maaltijd aan het maken is (niet aantrekkelijk overigens). Kort daarna ziet hij een foto van een paar dat geluk verkoopt. Terwijl hij in het sociale netwerk zit, kijkt de vriendin of vrouw in pyjama en popcorn in de hand naar een film. Om zijn leven interessant te laten worden, creëert het nep-posts om meer gebruind te verdienen. In een ander moment van de korte, schrijft het personage, al op het werk, in het sociale netwerk dat de vergadering een succes was, omdat het super saai was. Na de publicatie krijgt hij verschillende likes vanwege zijn valse realiteit. Hoe dan ook, het is gewoon een fantastische en schokkende video! Het laat zien hoe mensen waarschijnlijk zullen geloven in wat op sociale netwerken is gepost. Voor Freud wordt geluk verkocht in de zin van een fout bedekken, een fout die constant is en daarom nooit volledig zal worden bereikt.Mensen proberen de leegte te allen tijde te bevredigen. En het kapitalistische systeem draagt hier zelf aan bij. Het zorgt ervoor dat we geluk zoeken in winkelen, reizen, succesvol werken, een benijdenswaardig curriculum hebben. Naast dit alles plaatsen veel mensen gewoonlijk op de sociale netwerken prachtige foto's, een simulatie van een prachtig leven, gewoon om het gebrek aan een perfect leven te vullen, zoals gebeurt met de hoofdrolspeler tijdens de video. Ik wil dat je reflecteert dat ons leven, het echte leven, een enorme leegte heeft die we altijd proberen te vullen. Maar we kunnen het op een andere manier doen! We hoeven de ander niet te bewijzen, vooral niet aan hun bijna 800 virtuele Facebook-vrienden of 400 volgers op Instagram, dat we de baan van dromen kunnen krijgen, een benijdenswaardige relatie kunnen hebben, perfecte kinderen, naar geweldige feesten kunnen gaan, op internationale reizen kunnen gaan. Nee, dat hoeven we niet!
Ook al slagen niet alle mensen in dromen, werken relaties vaak niet, zijn kinderen die niet perfect zijn, mensen die met je naar feestjes gaan oppervlakkig, de reizen die je wilt maken, zijn op dit moment niet jouw prioriteit. Immers, dit is het echte leven van een groot deel van de wereld, of bijna iedereen! Geluk is in kleine attitudes die dagelijks kunnen worden gerealiseerd. Denk niet dat je leven slechter is dan dat van die virtuele vriend die veel posts doet die een realiteit vormen die niet van hem is. Dit kan je emotioneel verlies brengen! Mogelijk, als je de uren van je sociale netwerk verandert voor een goed boek, een wandeling, vrijwilligerswerk, om ervaringen uit te wisselen met verschillende mensen, zal het een grote stap zijn om geen laag zelfbeeld te krijgen, of zelfs depressief te worden verwoestende. Vergeet niet dat mensen sociale netwerken laten zien wat ze zouden willen zijn, niet wat ze echt voelen of zijn.
