In mijn hart Ik stuur: Aangezien ik opsta tot ik naar bed ga Emotions

Ons hart mag geen eigenaar hebben, er zijn geen gehuurde pakjes of hoeken voorzien. Het is van ons, heeft slechts één eigenaar en onszelf, want dankzij hem dat we onze autonomie te bevorderen, dankzij om het te pompen genoeg zelfliefde en zuurstof gevoel van eigenwaarde te kunnen volledig lief te hebben, zodat we kunnen zijn meesters van onze wegen en architecten een waardig leven.

Het realiseren van deze persoonlijke autonomie, waarbij het gevoel van intimiteit met de belangrijke mensen van wie we houden, is geïntegreerd, is niet bepaald een gemakkelijke taak. Als we kijken naar dit meer klassieke en traditionele schema van paarrelaties, zullen we ons realiseren dat autonomie en intimiteit op de een of andere manier onverenigbaar zijn verklaard.

"Een groot hart, geen ondankbaarheid sluit, geen onverschilligheid moe."

-León Tolstoy- Aan de andere kant zijn er veel filosofische stromingen die ons eraan herinneren dat niemand vrij van invloeden in de tijd naar het doel en grafiek markeren manier. We zijn allemaal onderworpen aan bepaalde sociale, culturele en zelfs ideologische normen. Maar ver van het internaliseren van dit type benadering op deterministische en enigszins impopulaire momenten, is het altijd goed om te onthouden wat individuele psychologiestudies zeggen.

We moeten ons inspannen om genuine onze toewijding aan onszelf te integreren. Persoonlijke autonomie en het vermogen om te beslissen wat we willen en niet willen op een bepaald moment is een basisprincipe van psychologisch welbevinden dat een deel van onze dagelijkse inspanningen verdient. Ons hart, opgevat als deze metaforische dimensie waarin onze emotionele wereld en zelfs onze identiteit zijn vervat, is een constant groeiend universum. Laten we uitbreiden, ons altijd meester van zichzelf voelen, maar tegelijkertijd nederig en gevoelig genoeg om te weten hoe we ons op een authentieke manier moeten verbinden met de mensen die hem omringen. Omdat in de balans de magie zit.

We verliezen de autonomie bij kleine dagelijkse beslissingen

Leg het professionele project opzij omdat onze partner het vraagt. Geef de liefde van ons leven op omdat het niet naar de zin van onze ouders is. Verander onze hobby's omdat onze vrienden altijd andere plannen hebben. Geef jezelf over voor de tijd, omdat niemand onze doelen ondersteunt ... Dit zouden enkele genereuze en brede voorbeelden zijn van wat verondersteld wordt onze eigen waardigheid, zelfrespect en identiteit te ondermijnen. Een dergelijke sabotage, en dit is belangrijk om te overwegen, komt niet exclusief van de mensen om ons heen; het komt ook, en in veel gevallen vooral, van onszelf.

We moeten niet alleen degenen de schuld geven die hun teugels onder controle hebben en hun hekken. Laten we de verantwoordelijkheid nemen door te begrijpen dat iedereen die toegeeft en bezwijkt aan een dergelijke opsluiting en overtreding ook onszelf is.

Aan de andere kant, onthoud dat

die het roer van het leven in de handen van andere mensen laat, het niet stipt of spontaan doet. In feite is het een dagelijkse oefening die we vrijwillig verwaarlozen, als iemand die besluit te stoppen met baden, naar de badkamer gaan, zijn haar borstelen of zijn nagels knippen. Het is psychologische hygiëne en een principe van emotionele gezondheid dat we uitstellen en zelfs toegeven aan anderen. Het is niet gepast.

De eigen waardigheid moet niet worden aangeraakt door de handen van anderen. Niemand kan (of zou moeten) de zaden van hun zelfzuchtige verlangens in ons hart planten, noch ons doelen verkopen die niet bij onze waarden passen. Bovendien maakt het niet uit of die handen gewend zijn aan het boycotten van onze identiteit, die van onze partner, onze ouders of onze vermeende beste vriend. Er zijn territoria die privé zijn en die niemand kan overtreffen.

Het bijwonen van de eigenschappen van ons wezen is iets dat onszelf aangaat, het is een taak van dagelijkse hygiëne die op geen enkel moment kan worden verwaarloosd. Adem, tel tot 10 en herwon je autonomie

Dr. Carol D. Ryff van de Universiteit van Pennsylvania is een van de grootste exponenten van positieve psychologie. Tussen 1989 en 1998 ontwikkelde ze het interessante model van 'psychologisch welbevinden', dat nog altijd een van de meest lonende bijdragen aan de persoonlijke groei van mensen is. Het heeft veel te maken met het gezondheidsbeginsel dat we zojuist hebben besproken. - Saint-Antoine Exupéry -

We stellen voor om na te denken over je belangrijkste punten om vanaf nu verder te werken aan je eigen emotionele en psychologische autonomie.

Het model van psychologisch welbevinden dat we allemaal zouden moeten oefenen

Een van de meest interessante punten van Dr. Ryff's aanpak is die van de neurowetenschap. Zoals zij zelf uitlegt, wanneer er iets om ons heen gebeurt dat tegen onze waarden indruist of wanneer iemand zijn mening oplegt of ons dwingt iets te doen dat we niet leuk vinden, is degene die onmiddellijk reageert ons limbisch systeem.
Deze hersenstructuur gerelateerd aan emoties is als een alarm. Het is deze innerlijke sirene die ons fluistert van "voorzichtigheid, er is iets mis". Direct stress en cortisol stromen door onze bloedbaan. Het ideaal in dergelijke gevallen is dat we dat gevoel kunnen waarnemen en eenvoudig tot 10 tellen. Daarna reageren we volgens onze werkelijke behoeften.

Het is niet gemakkelijk, maar we kunnen beetje bij beetje bereiken als we leren om deze principes van psychisch welbevinden in onze levens te integreren. Oefen dagelijkse zelfacceptatie.

Geef prioriteit aan positieve en verrijkende relaties met mensen. Als een specifieke relatie, vriendschap of huwelijk, niet harmonieert met deze principes, overweeg dan om een ​​verandering aan te brengen.

Heeft een duidelijk en objectief levensdoel.

Vecht voor hem.

Investeer in je persoonlijke groei. Elk moment is geschikt om dit te bereiken.

  • Houd de controle over uw realiteit. Jij bent het die leidt, gidsen, beslist, initieert, beëindigt, afbakent en jij die verantwoordelijk moet zijn voor je beslissingen.
  • Tot slot weten we dat deze strategieën niet van de ene dag op de andere worden bereikt. Het vergt wilskracht, moed en doorzettingsvermogen. Bedenk echter dat als u zich op enig moment geblokkeerd voelt of merkt dat u uw autonomie verliest, de meest klassieke remedie van allemaal toepast:
  • adem, tel tot 10 en REACT, omdat u in uw hart gewoon JOU stuurt.