Geduld is niet een van de dingen die onze huidige samenleving het meest cultiveert. Ongeduldig, maar het is iets dat lijden en onvrede brengt, want het laat ons niet toe om te genieten, want we zijn altijd na te denken over de toekomst, en wanneer het zeldzame aankomt zijn de tijden dat het genoeg is, want we blijven denken aan vooruit in de toekomst.
Geduld is een noodzakelijke houding om het hier en nu te leven, te genieten van het huidige moment, het te leven, het te voelen en je bewust te zijn van de tijd waarin we zijn. Hiervoor is het noodzakelijk om de attitudes te cultiveren die ons presenteren in het moment waarop we leven.
Het leven met een hectisch tempo
"Tijd is geld" is een motto dat zegt dat we geen tijd te verliezen hebben. Het lijkt erop dat we geprogrammeerd waren om te doen en te doen, zonder onszelf op elk moment te laten stoppen, want als we tijd verspillen, verliezen we geld. Hierdoor leven we in een hectisch tempo, voorbij de grenzen van ons lichaam en onze gezondheid.
Deze dynamiek wordt iets waardoor we worden vernietigd, omdat we het tempo van het leven niet kunnen versnellen, we de tijd niet kunnen manipuleren. Toch willen we sneller en sneller te gaan, alles heeft zijn eigen tempo, en zo leven we gefrustreerd en lijden voor iedereen die nog niet hebben bereikt, in plaats van te profiteren van wat er al binnen handbereik.
We weten niet te wachten, leerde alleen te lopen, living gestresst en met deadlines en grenzen data in onze kalender alle gemarkeerde. Dus we hebben geen tijd om te wachten of na te denken over een beslissing over een uitkomst, willen we er alles aan om snel zijn, zelfs als dat betekent dat het verliezen van een grote kans voor ons leven en maken een grote fout.
"Geduld is de zwakke kracht, en ongeduld de zwakte van de sterke"
-Immanuel Kant-
"Ik wil en ik wil het nu"
We zetten onze maatschappij in de wereld van "al". We kunnen niet wachten tot morgen, of om huis, een persoon niet te zien ... Alles om ons heen geeft aan dat we moeten het nu op te lossen en net iets voor gisteren te doen, wat gepland, als een manier om angst te ontdoen van die is geïnstalleerd in deze dynamiek.
We praten of berichten te verzenden als we lopen, we doen dus zelfs als we met koffie met iemand anders, omdat het ons geleerd om te wachten en technologie maakt alles te zijn voor nu. Te allen tijde communiceren we, gelegen voor anderen, zonder een moment waarop we alleen zijn, afwezig in de wereld en de wereld afwezig van ons. We geloven dat we morgen verder kunnen en wat er gebeurt is eigenlijk het verlies van het heden.
De maatschappij cultiveert ongeduld, het hectische tempo, de stress die we loslaten zonder alle gevolgen ervan te beseffen, totdat ze gillen. Op een bepaald punt in overstromingen het gevoel van niet te hebben geleefd voor ons, voor ons, want we kunnen altijd de andere geconfronteerd, voor het systeem te laten werken, en niet binnen.
Bovendien ervaren we de fysieke en mentale gevolgen van het niet weten hoe te wachten. verschijnen ziekten en persoonlijke en interpersoonlijke conflicten, aangezien niet alles is zoals wij en anderen kunnen vaak ook niet bijdragen aan dat is alles voor nu. Leven vanuit de wachtkamer
We kunnen echter leven met geduld, wetende verwachten dingen gebeuren meer natuurlijk, zonder te forceren, zonder
druk en, in veel gevallen, zelfs zonder de we zoeken. Elke dag komt de dageraad, en dat we niet hoeven helemaal niets te doen, gewoon genieten van het moment en terwijl we verwachten dat het optreden, zullen we genieten van de rest van de dingen die we hebben en al het andere dat we snel vergeten, als gevolg van andere verlangens ze overlappen. Cultiveren
. We namen de juiste mars aan, we bleven vorderen en het leven volgen, alles aan het moment aanpassen, op het ritme van de muziek. Het gaat erom dat je niet wilt dat het op een andere manier gebeurt ... maar dat je weet hoe je moet wachten en kalm moet zijn, zodat dingen alleen gebeuren als ze moeten plaatsvinden."Geduld is een bittere wortel boom, maar met zoete vruchten"
-Provérbio persa- Wees geduldig, laat het stromen
Laat de stroom dingen betekent niet "zitten en kijken naar het leven gaan."
Door het leven stromen betekent dat we keuzes maken en met hen maken we ook afstand van elkaar, we tekenen een koers zoals degene die een pad op een kaart markeert om te lopen. En we wandelen in het gezonde ritme dat we nodig hebben, dat wil zeggen rustig, zonder de intentie te hebben om binnen één dag tot een einde te komen. Het gaat erom niet stil te staan, maar in een gezond tempo te wandelen. Patiënt zijn is weten hoe je kansen kunt verwachten.
Het is ook bekend hoe te profiteren van hen in het huidige moment waarin ze voorkomen, noch voor noch na. Patiënt zijn is het leven observeren en leren dat het zijn snelheid bepaalt, en dat dit tempo het gezondst is. "Degenen die geduld hebben, krijgen wat ze willen"
-Benjamin Franklin-