Mensen doen dingen die niet altijd in overeenstemming zijn met onze smaak, onze principes of waarden. Alleen jij kunt echter beslissen of ze je zullen beïnvloeden of niet. Omdat st we onszelf verstikken voor wat we niet kunnen veranderen, is om de kwaliteit van leven te verliezen. Uiteindelijk is het net zo eenvoudig als zijn en laten zijn.In de kwantumfysica is er een concept dat bekend staat als "quantum interlacing" dat Albert Einstein zelf altijd heeft gestoord en die op een manier kan worden toegepast op menselijk gedrag. Volgens dit principe, wanneer twee deeltjes met elkaar in contact komen, veranderen ze voor altijd in enig opzicht.
Bovendien beïnvloeden, wat ze samen hebben gemaakt, ook al zijn ze niet dicht bij elkaar, de rest van de deeltjes."Alles dat je stoort in anderen is slechts een projectie van wat je niet hebt opgelost in jezelf." B -Buda-Deze kwantumverstrengeling kenmerkt ons ook. Het is gemakkelijk te begrijpen, laten we een voorbeeld nemen. We hebben een collega met een heel bijzondere hobby: kritiek zaaien. De humeurigheid die je gedrag en je houding in ons produceren, wordt elke dag geïntroduceerd in onze emotionele rugzak, tot het punt dat deze malaise de manier beïnvloedt waarop we onze familie behandelen.
We zijn allemaal als chaotische deeltjes tegen elkaar botsen en bepaalde emotionele lasten magnetiseren. Wat anderen lijden, en degenen die lijden beginnen een keten van besmetting van dit lijden. We moeten deze interconnectie doorbreken die elke dag de kwaliteit van onze relaties tenietdoet. Laten we onze geest opleiden zodat het in staat is om weg te gaan en dit krachtenpel te verbreken.
Er zijn dingen die me niet meer beïnvloeden: het principe van het drijfvermogen
Zeker op dit punt in het leven zijn er veel dingen die je niet langer beïnvloeden. Je hebt geleerd dat het niet goed is om zoveel van mensen te verwachten, dat het het beste is om voorzichtig te zijn en de dagelijkse deal de ware essentie van die veronderstelde vriend laat onthullen.Maar ondanks al je ervaringsbagage stuit je nog steeds op dezelfde steen: die van bedrog. Omdat in onze gedragsjungle de bekende uitdrukking 'zijn en loslaten' vaak wordt 'ik ben en ik laat je niet zijn'.
Hoe kunnen we voorkomen dat dit soort houding invloed op ons heeft? Het is niet een kwestie van passief zijn, van het in praktijk brengen van de "niet-weerstand" waar we geleidelijk het doelwit zijn geworden van alle vergiftigde pijlen.
De bekende labor-analist en schrijver
Daniel Pink introduceert ons een zeer interessante en tegelijkertijd bruikbare term in dezelfde context: het drijfvermogen.Om deze term te begrijpen, volstaat het om een prachtige vlotter in de zee te zien hangen. Dit object weet heel goed wat het is en hoe de oceaan het behandelt, maar nooit zinkt. De dobber zweeft altijd op het oppervlak, niet bezorgd om oceaangolven of stormen.
Deze mentale weerstand komt van dit subtiele punt van balans en kracht waarin de persoon heel goed weet wat zijn waarden zijn, hun innerlijke kracht en hun emotionele problemen. Wat ik ben en wat je bent, is ook in harmonieMensen verwachten en verdienen respect, aandacht en erkenning.
Wanneer een van deze pilaren instort, hebben we het volste recht om onszelf te verdedigen, te reageren en onszelf te beschermen. We moeten echter verschillende duidelijke aspecten hebben."Jij bent en ik ben mij".Wat anderen over ons zeggen of denken, bepaalt NIET wie we zijn.
Het maakt niet uit hoeveel vuur uit hun mond komt, noch wat voor soort vergif ze willen werpen. Wie beslist om te verbranden of niet, zijn wij. Iedereen die de macht heeft om zijn hand terug te trekken en ervoor kiest om zichzelf niet te vergiftigen, is ook wij.
"Ik accepteer je zoals je bent."Een persoon accepteren betekent niet dat je het eens bent met wat hij zegt of doet. Het betekent stoppen met ruzie maken met haar om haar te accepteren als iemand anders dan wij. Daarom accepteert accepteren in dit geval meer gevechten en investeer je meer tijd, moeite en lijden in wat niet de moeite waard is.
- Bovendien is er ook een zekere harmonie in deze verzaking die het accepteren van een persoon genereert zoals hij is, zodat we vrij kunnen zijn.Het is om van iets af te komen om een intern evenwicht te herwinnen: om op te staan en opnieuw te zweven.We spreken aan het begin van het principe van "quantumverstrengeling". We weten dat we niet alleen zijn in onze omgeving, in deze zwaartekrachtvelden waar we allemaal botsen met iedereen in een dans die soms vals is.
- In dit spel van krachten en interacties, zoals Einstein zelf zei, nemen we bijna altijd iets van anderen.Laten we dus proberen niet alleen gemagnetiseerd te worden door de negatieve lading,
degene waarmee we onze dierbaren op de een of andere manier kunnen infecteren.Laten we anderen gewoon laten zijn wat ze willen zijn. Laat de prater spreken, laat de onordelijke zijn tijd verspillen met zijn wanorde. Laat de bittere zijn eigen leven verbitteren en laat de criticus zichzelf vergiftigen met zijn eigen tong.
Laat mensen zijn zoals ze willen, maar als ze bij u in de buurt zijn, vergeet dan NIET HOE U BENT.
Handel als deze gestaag drijven in de oceaan, goed vasthoudend aan je principes, je innerlijke krachten. Vroeg of laat gaat de storm altijd voorbij.