Sociale fobie is een irrationele angst die een groot ongemak met zich meebrengt in het gezicht van sociale relaties. Degenen die lijden aan deze fobie proberen afstand en geïsoleerd te blijven, omdat ze niet van een soort relatie en interactie met andere mensen houden.
Het is een soort fobie die veel beperkingen kent, omdat menselijk contact van fundamenteel belang is. We moeten contact hebben met onze omgeving op alle belangrijke gebieden van ons leven, of het nu gaat om een professional of familie, om een vrijer te ontmoeten of om een vriendschap te beginnen en te onderhouden.
Degenen die lijden aan sociale fobieën vermijden allerlei omstandigheden waarin ze gedwongen worden om in contact te komen met andere mensen. Dit is echter vaak niet mogelijk. Er is dus geen andere keuze dan situaties onder ogen te zien die erg moeilijk voor je zijn, vooral omdat je niet het idee van je geest kunt afschudden dat je constant wordt beoordeeld.
Ik heb geleerd dat moed niet de afwezigheid van angst is, maar de triomf erover. De dappere is niet degene die niet bang is, maar degene die deze angst overwint.
-Nelson Mandela-
Sociale fobie begrijpen
Hoewel er veel fobieën zijn, is sociale fobie een van de meest miskende en verlammende.Sociale evenementen, feesten, vergaderingen - kortom situaties waarin je jezelf aan andere mensen moet blootstellen - zijn de meest gevreesde ervaringen. Van zijn anticipatie komt een ontsnapping die het gevoel van angst voedt.
De diepste angst in deze fobie is dat je geconfronteerd wordt met gênante situaties die beschamend en vernederend worden. Ze hebben deze aard, hetzij door de gevolgen van hun eigen angst en angst, hetzij door het geloof dat ze zich niet in staat voelen om in zo'n situatie te leven.
Degenen die lijden aan sociale fobieën voelen zich verkeerd begrepen en tot op zekere hoogte gemarginaliseerd. De complexiteit en het belang ervan ligt in het feit dat de persoon het sociale contact nodig heeft dat hij of zij tegelijkertijd vermijdt. Daardoor voelt de persoon zich in een krachtencentrum dat hem een onaangenaam gevoel geeft.
Omdat deze fobie als zodanig moet worden gediagnosticeerd, moet deze voor degenen die hieraan lijden beperkt zijn. Het interfereert in uw leven op een verlammende manier, veroorzaakt ernstige malaise en hindert de ontwikkeling in diverse omgevingen van de dag tot dag.
Mogelijke oorzaken van sociale fobie
De oorzaken van deze fobie kunnen verschillende oorzaken hebben, en de meest gevoelige periode waarin deze zich kan ontwikkelen is in de adolescentie.De opkomst ervan kan te maken hebben met ouders die altijd al overbezorgd zijn geweest en het kan ook blijken uit het gebrek aan sociale vaardigheden.
Er is grote bezorgdheid over situaties waarin sociale interactie wordt verwacht, waarbij er een vorm van contact en sociale nabijheid kan zijn. De psychofysiologische activering die in deze situaties optreedt, kan symptomen veroorzaken zoals: tachycardie, angst, tremoren, blozen, stotteren en continu zweten.
Zodra de persoon deze fobie heeft gekregen, is het beter om een specialist te raadplegen. De belangrijkste doelen om aan te werken zijn de beheersing van irrationele angst en veroorzaakte malaise.
We hebben moeite om onze behoeften te accepteren en uit te drukken. In het licht van onze eigen angst om te worden veroordeeld, beoordelen we anderen.Share
De angst om te worden veroordeeld
Op de een of andere manier zijn people alle mensen bang anderen te beoordelen op vaardigheid, attitudes of gevoelens of ze nu verleden zijn, aanwezig zijn of zelfs worden verwacht. Het probleem manifesteert zich wanneer deze angst obsessief begint te worden, beperkend en pathologisch wordt. De algemene klacht is dat we niet door anderen worden begrepen en dat niemand ons begrijpt. We klagen over het gebrek aan empathie zonder te beseffen dat onze houding en onze gebaren de oorzaak zijn van deze eenzaamheid en promotors van gebrek aan genegenheid.
Bewustzijn en het kijken naar zichzelf helpt iemand niet in de val te lopen te denken dat alles wat gebeurt de fout van anderen is.Op onze manier om dingen te zien en te handelen, zijn er consequenties, zodat we ook verantwoordelijk zijn voor wat we uiteindelijk aantrekken voor onze ervaring.
"Soms zijn we te koppig om toe te geven dat we behoeften hebben, omdat in onze samenleving de behoefte gelijk staat aan zwakte. Wanneer we woede internaliseren, komt het meestal tot uiting in de vorm van depressie en schuldgevoelens. Innerlijke woede verandert onze indrukken uit het verleden en verstoort ons perspectief van de huidige realiteit. Al deze oude woede wordt een hangende kwestie, niet alleen met betrekking tot anderen, maar ook met onszelf. " -Elisabeth Kübler-Ross-