Het concept van falen is iets dat zeer gestigmatiseerd is. Omdat we klein zijn, lijken de looks die we krijgen als we falen of fouten maken erg op die we krijgen wanneer we ons misdragen. Dan zijn wij het die op deze manier naar ons kijken; in plaats van ons te verheugen over het feit dat we een manier hebben gevonden die niet geldig is en die we kunnen negeren, raken we geïrriteerd door onszelf, we beledigen onszelf en willen dat verdriet ons overstroomt, alsof het de eerlijkste emotie voor dat moment is.Deze manier van omgaan met mislukken heeft alleen maar tot gevolg dat we vaker fouten maken, omdat deze negatieve opvatting ons geen ruimte laat voor het leren van fouten.
ShareAls we falen niet als een positief iets begrijpen, sluiten we onszelf meestal af, verlaten we de projecten die we in handen hebben en vertellen we ons dat we nutteloos zijn.
Hoe zullen we profiteren van wat deze fout ons te leren is als we het op die manier bekijken, als we het proberen te wissen alsof het een slecht geschreven tekst is? Mensen die geen fouten accepteren of van hen kunnen leren, zijn meestal mensen met een lage zelfacceptatie. Ze zoeken meestal perfectionisme in al hun acties, en wanneer ze zich realiseren dat ze niet perfect zijn en hun verwachtingen niet worden vervuld, kunnen ze alles achterlaten en in de uiterste hopeloosheid vallen.Deze houding, die zo ineffectief is, zorgt er alleen maar voor dat mensen met een hoog potentieel en een goede aanleg stoppen met proberen uit angst opnieuw te falen.
Een houding die ze vasthoudt in een glazen doos in de comfortzone.
Falen is een teken van groeiDe persoon die nooit faalt, is degene die nooit probeert
en die in de zone blijft waar hij weet dat de risico's minimaal zijn. Maar in werkelijkheid verlangen deze mensen naar een opwindender leven, met uitdagingen of doelen om te bereiken. En het is niet dat het absoluut noodzakelijk is om dromen te realiseren of om te slagen.
Wat is meer nodig dan het einde is de manier waarop het is, de wil om elke ochtend op te staan om te proberen onze doelen te bereiken.Share
Als we stoppen met proberen te falen, falen we al falen.De pijn is minder intens dan de angst die gepaard gaat met het uitvoeren van een project dat ons vermogen uitdaagt. Maar zodra deze hele fase is overwonnen, krijgt het leven een veel levendiger kleur.
Het falen, in plaats van een deur te zijn voor het achterlaten van onze dromen, moet het signaal zijn dat ons communiceert dat we als mensen groeien. Een indicator dat we nieuwe wegen verkennen en dat we dankzij dit alles onze capaciteiten zullen verbeteren, ontwikkelen en ontwikkelen.Het is waar dat mislukking niet onder onze controle is en dat als je succes wilt behalen, je moet aannemen dat je het vele keren zult missen.
Wat onder onze controle is, is het vermogen om vol te houden, ongeacht wat er gebeurt
, en het is in deze dat het goed is om onze energie te investeren.Hoe falen beheren?Falen is geen doel, maar een tussenstap. De onbetwistbare beweging voor succes of triomf in elk deel van het leven. Daarom heeft
mislukken meer voordelen dan nadelen
; het enige dat we moeten doen om dit te realiseren is ons ervan bewust te zijn dat falen ons niet definieert of meer bedoelt dan de noodzaak om anders te handelen.Om beter om te leren gaan met mislukkingen, heeft de eerste stap te maken met een even gecompliceerde en belangrijke taak: accepteren wat we niet kunnen veranderen.Niet klagen over het niet hebben van de gelukkige kaarten, wanneer ze niet zullen uitdelen en spelen. Trouwens, ongeacht het resultaat, we zijn niet dit spel en we zullen ook nooit met dezelfde kaarten spelen, we zijn niet onze gedachten noch ons gedrag. We zijn veel meer dan al deze, complexe, veranderende wezens die leren en veel kansen hebben om te verbeteren.
We zijn waardevolle wezens, buiten onze fouten, die niemand kan aantonen die iets toevoegt of waarde hecht aan wie dan ook. ShareDe volgende stap is het bijstellen van de verwachtingen.
We moeten heel duidelijk zijn over wat het "echte zelf" en het "ideale zelf" zijn. De 'echte ik' is de persoon die ik ben, niet meer of minder. Het wordt gevormd door mijn persoonlijke eigenschappen, mijn capaciteiten, mijn deugden, mijn gebreken en mijn beperkingen. Als ik mezelf goed ken, zal ik weten hoe ver ik kan en niet kan komen.Het "ideale zelf" is de persoon die ik geloof te zijn, maar in werkelijkheid ben ik dat niet. Als ik zeer hoge verwachtingen van mezelf heb en meer in mijn 'ideale zelf' geloof dan in mijn 'echte zelf', zal ik lijden als de realiteit me vertelt dat ik het niveau moet aanpassen.
Hiervoor moet ik altijd in gedachten houden wie ik ben, aangezien ik niet beter noch slechter ben dan geen ander wezen. Share
Eindelijk,
leer de frustraties te tolereren die het leven met zich meebrengt.De projecten gaan altijd zoals we willen, maar dit hoeft geen nederlaag te betekenen. Laten we accepteren wat we niet leuk vinden, inclusief onze eigen fouten; we zullen van ze leren, want wat ons over is, zal het voedsel zijn van de verwachting om vooruit te komen.