Ik eis minder van mezelf ... Ik eis minder van je. Ik wil fouten maken, zonder angst, zonder spijt; het gedaan, het is gedaan, en op het moment heb ik besloten het was zo omdat ik dacht met mijn redenering en mijn hart het was de beste keuze voor mij.
Ik wil onvolmaakt zijn, niet om zoveel van mezelf en anderen te eisen, en te denken dat we allemaal onszelf bedriegen; vandaag ik, morgen ben je in orde, geen wrok of schuldgevoelens in mij, dat maakt me zo slecht.
Ik wil de eigenaar zijn van mijn eigen beslissingen en niet altijd afhankelijk zijn van de goedkeuring van anderenomdat het laatste woord van mij is. En zeker horen de meningen van anderen, luisteren naar hun advies, wanneer zij te goeder trouw ... Maar
niet wil mezelf voor de gek houden, want diep van binnen Ik weet wat goed voor mij. Zelfs als je me vertellen om te bungeejumpen doen is de beste ervaring die ik moet proberen en doe het niet omdat ik een lafaard, ik zal niet omdat de bungeejumpen is niet voor mij ...
Ik bedoel niet om mezelf te vergelijken noch om te doen wat anderen doen, noch om jaloers te zijn op de prestaties van anderen, of om op te scheppen over mijn triomfen. Ik wil gewoon mijn pad volgen, om trots te zijn op mijn successen en mijn fouten. Ik wil niet langer perfect zijn, noch voor mezelf, noch voor anderen, want nu wil ik fouten maken!
Dus ik neem de beslissingen die het juist acht, en als ik mezelf, schone lei en nieuw account voor de gek houden, want dat is het spel van het leven, wisselvallig, sloeg opnieuw en opnieuw err ...
Altijd proberen om dingen te doen zonder pijn niemand, maar als ik een fout maak, als ik iemands gevoelens kwet, zal ik om vergeving vragen en ik zal ook vergeven.
Omdat we alle onvolmaakte maken allemaal fouten, want het is om mens te dwalen, dus ik zal de bar te verlagen ... want ik wil niet te drukken zijn de perfecte kind dat al geprezen. Nu, wie houdt van mij om het te doen met mijn deugden en mijn verschillende fouten.Als je spreekt, spreek dan!
Ik wil gewoon rustig met mezelf te zijn en nemen dit gewicht en neem het stoort me zo veel , martelen me voor mijn fouten en het gooien in mijn gezicht mijn fouten continu.Dus nu, eindelijk,
Ik heb er geen belang bij om perfect te zijn als voorheen. Ik wil leren om een beetje toegeeflijk met mezelf ... Ik weet dat het moeilijk zal zijn, omdat ik altijd te vroeg en ook eiste van anderen, maar ik ben bereid en enthousiast, te popelen om te proberen en zo bovendien vandaag ben ik blij. "Een advies voor perfectionisten:
1. Leer je leuk te vinden.
Je kunt zelfkritiek hebben voor jezelf, maar jezelf niet vernietigen. We leren veel van fouten; ze vormen de basis van ons leren. 2. Als je een fout maakt, denk dan aan de angst die het veroorzaakt.
Zorg voor je lichaam en geest. U kunt mediteren, ontspannen of een andere activiteit uitvoeren die u helpt uit te gaan. Vind je het leuk om je geliefden ziek te zien? Want je eerste geliefde is jezelf. 3. Leer dat als er een zin is die zegt "verkeerd is voor verstandig", dit om een goede reden moet zijn. We hebben geleerd van fouten, ik heb het al gezegd; dankzij dit kunnen we verbeteren en groeien.
4. Kijk rond, anderen zijn perfect? Nee. Dus waarom moet je perfect zijn? Vrees niet dat anderen je minder leuk zullen vinden vanwege je fouten. Wie jou leuk vindt, vindt je leuk voor het complete "pakket"."We maken te veel fouten in het leven
, minste één: die ons vernietigt"
